Perfect Strangers

10 2 0
                                    

I am Diana Rodriguez — and I love traveling on my own. I am an independent woman who loves adventures and going to places wherein no one knows me.

"Hello madam! Would you like to try this blue lagoon juice?" Tanong sa akin ng isang street vendor na nakatingin sa akin habang ang isang kamay nya ay busy sa pag-hahalo ng blue lagoon juice kuno.

"How much?" Mabuti nalang at nakaka-intindi siya ng English. Minsan, ang hirap makipag-usap at mag tanong-tanong dahil ang iba sa kanila, hindi na kakaintindi ng English.

"10 rupiah!" Sagot nya kaya I motioned him to give me 1 at agad nya naman itong ginawa.

"terima kasih!" (thank you) I said na ikina-like sign nya. In fairness, masarap ah. Nag-simula naman na akong mag lakad-lakad muli para mag hanap ng makakainan dito sa Bali, Indonesia. I am here for 3 days na and so far, masaya naman ang stay ko dito. I tend to discover many things, especially about their culture. Nauna ko kasing puntahan ang mga temples nila — na syang dahilan kung bat ako nandito. Traveling alone is really fun — for me. Kasi, wala kang ibang iisipin kundi sarili mo lamang.

"Oh! Maaf!" (Oh! Sorry!) I am spacing out at di ko namalayan na may naka-bungoan na pala ako. Agad din akong humingi ng sorry sa kanya but I suddenly stop when I found him, familiar.

Flashback

I plugged in my headset at agad na nag lakad sa corridor para makapasok sa eroplano ko ng biglang may sumalpok na kung ano sa dala-dala kong maleta dahilan para mapahinto ako ng lakad. Kung sweswertehin ka nga naman oh!

"Oh! I'm sorry miss! Na slide sa kamay ko yung maleta ko tapos nag dire-diretso na. Sorry to bother you!" Hinging paumanhin nya sabay bow. Infairness, I won't deny na he got the looks and the body that every girl dreamed of — in short, big boy na pogi si kuya pero set aside muna yan!

"Okay lang. Nagulat lang ako but it's fine," I said and smile at him saka sya tinalikoran na para makapasok na totally sa eroplano. I am now going to China para mag libang — oo! At baket? Well, this is the 3rd country that I went to this year. At may mga susunod pa sa list ko.

As I sit in my area. Agad kong inairplane mode ang phone ko saka pumikit to savor the music that I am listening to right now when the guy from earlier flashes in my mind. Wtf?!

End of Flashback

"Hey! I think I saw you before!" He said while pointing at me using his index finger. Agad namang napataas ang kilay ko dahil sa sinabi nya. Well, I also remember him but I didn't expect him to remember me at all.

"Maybe? I don't know," I try to lie. Sino ba namang makakalimot sa mala Adonis nyang katawan — his well defined biceps and his brown siren eyes.

"Oh maybe you two just looked a like. Don't mind it! By the way, I'm sorry too. I have to go now, bye!" He said and leave me with a smile on his face sabay talikod sa akin. Idiot! Ako kasi yun pero baka nga may nakilala din sya na kamukha ko ano? Pero di naman nya ako nakilala kasi we never exchange names so we're totally strangers with a familiar faces.

Nagpatuloy na lamang ako sa aking pag -lalakad at pag-lilibot-libot.

Marcos's P.O.V

I just watch her back as she continued walking towards the opposite direction. I know di ako nag kakamali. She is the girl that I run into at the airport going to China. Kung di din ako nag kakamali, nakasabay ko din sya habang paakyat sa Great Wall of China but I guess she didn't saw me at all. At ngayon, nakita ko na naman sya dito sa Bali. What a good coincidence.

PlaylistWo Geschichten leben. Entdecke jetzt