ᴅɪᴀʀʏ ✓

ㅡ 𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 𝐕𝐈𝐈

deerguy
Yoon bugün onunla konuşamadım.
Yani konuşup konuşmadığımdan emin değilim ama kendimi zorlayınca bile hatırlayamıyorum onunla konuşup konuşmadığımı.
Konuşsam hatırlardım, değil mi?
Unutmak ne mümkün?

deerguy
Bugün kirpiklerini izledim yalnızca.
Bana baktığı zamanları yakalamaya çalıştım.
Gülüşünü dinledim.

deerguy
Gülüşü...
Bahsetmiş miydim?
Etmedim sanırım.

deerguy
Gülüşü çok güzel Yoon.
Onun gülüşü beni ağlatıyor.
Yüzüne gülümsemek o kadar yakışıyor ki.
Bana gülümserken hiç görmedim onu.
Ama arkadaşlarına gülerken adeta içim eriyor.
"Hep gül." demek istiyorum ona.
"Benim ağlamam önemli değil, sen hep gül lütfen."
Kahkahası kalbimi eritiyor.

deerguy
O, çok güzel Yoon.
Ama kimse farkında değil.
Kendisi bile.
Yine de ben farkındayım, yetmez mi?
Kirpiklerinin ne kadar güzel olduğunun farkındayım.
Kimse öyle düşünmese bile öyle.
Gülmesinin ne kadar parlak olduğunun farkındayım.
Sırf duymak için onu güldürmeye çalışıyordum.
Ve bir kere başardım, inanabiliyor musun?!
Onu güldürdüm!
Bana güldü!
Yoon, Tanrım, o kadar seviyorum ki ağlayabilirim.
Yarın yine kirpiklerini izleyeceğim.
Ve umarım yine güler Yoon.