The Mafia's Boyfriend Is The King(Complete)

Part-20

Zawgyi

ည12နာရီ....

ထယ္ေယာင္းအိပ္မေပ်ာ္ေသး..အေတြးေတြဟာလည္းကေယာင္းေျခာက္ခ်ားရယ္

အေမွာင္ထုထဲမွာေျပးေနရတာေတြ..ေပ်ာ္ရြင္စရာအမွတ္တရေတြနဲ႔ ေသြးစြန္းေနတဲ့ဖူရြန္ဒါ...
အေဆာင္ထဲက အမွတ္တရညေတြ..ရယ္သံလြင္လြင္ေတြ...ရင္ခြင္ေနြးေနြးေလး...
ေခ်ာင္းစပ္နားကအမွတ္တရေတြ..ေမ်ွာ္လင့္ခဲ့တဲ့ မိသားစုေလး...
ခေလးေလးေမြးရင္နမ္းဖို႔ႏႈတ္ခမ္းေမြးရိတ္ရဦးမယ္ဆိုတဲ့အရွင့္ရဲ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြနဲ႔ မိဘကသားသမီးကိုဆံုးရံုးလိုက္ရတဲ့ခံစားခ်က္
အို...ဆံုးေနတာပါပဲ

သူတို႔ရဲ့အခ်စ္ေတြကို အရွင္ကအခုေတာ့မသိဘူးတဲ့...ရင္ထဲထိ ရိုးတြင္းခ်ဉ္ဆီထဲထိ အသက္ေပးရေလာက္တဲ့ထိ နစ္ေနေအာင္ခ်စ္ခဲ့တာေတြကိုအရွင္ကမမွတ္မိဘူးတဲ့ေလ...

အေတြးေတြနဲ႔အတူ မ်က္ရည္တို႔စီးက်လာမိေတာ့...
'လူနာဆိုတာ စိတ္ကိုေပ်ာ္ေအာင္ထားရတယ္'ဆိုတဲ့အရွင့္စကားေၾကာင့္ မ်က္ရည္တို႔ထပ္မက်ရန္တားဆီးလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း မဖိတ္ေခၚပါဘဲ သူတို႔ဟာမ်က္လံုးအိမ္ထဲမွ ပါးျပင္ေပၚသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။

မ်က္ရည္ေတြကိုသိမ္းရန္ ေခါင္းအားအေပၚေမာ့လိုက္ေတာ့ ညေနကကုန္သြားလို႔ သူနာျပဳတစ္ေယာက္အသစ္လဲေပးထားတဲ့ Drip၏ပိုက္မွာ ေဆးရည္ဟာတစ္စက္စက္က်ေနေလသည္။

လက္ကိုၾကၫ့္ေတာ့ အပ္တို႔နဲ႔ထိုးစိုက္ျခင္းခံထားရတဲ့သူ႔လက္တစ္ဖက္..စိတ္တို႔လြတ္သြားတဲ့ခန ထိုပိုက္တို႔အားဆဲြျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ ေသြးတို႔ဟာျမင္မေကာင္းစြာထြက္လာသည္။

လိုအပ္ေသးသည္ဟုထင္လို႔တပ္ထားေသာ ေအာက္စီဂ်င္ပိုက္မ်ားကိုလဲဆဲြျဖဳတ္ကာ..အားမရိွတဲ့ေျခေတြကို ၾကမ္းျပင္ေပၚခ်လ်က္ စိတ္တို႔ရိွရာ ေခါင္မိုးေပၚသို႔တတ္လာခဲ့ေတာ့သည္။

ေခါင္မိုးေပၚေရာင္ေတာ့ ေလကတျဖဴးျဖဴးရယ္ ဘာမွမေတြးေတာ့ဘဲ ေဘာင္ေပၚတတ္ကာေျခေထာက္ကိုေအာက္သို႔တဲြေလာင္းခ်၍ ထိုင္လိုက္သည္။

ေကာင္းကင္ေပၚေမာ့ၾကၫ့္ေတာ့...ေန့ခင္ကမိုးရြာထားလို႔ထင္ တိမ္တို႔ကင္စင္ခ်က္ လမင္းႀကီးဟာသာလွသည္။ ဗီးနပ္စ္ၾကယ္ေလးဟာလည္း လင္းထိန္လို႔ေပါ့...အားမရိွတဲ့ခႏၲာကိုယ္ဟာ ေလတစ္ခ်က္ေဝ့လိုက္တာနဲ႔ လြင့္သြားေတာ့မလို....