Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- tanjirou kamado
Tanjirou, ilk aşkın. Nazik olması, kibar olması, harika olması ve sayabileceğin daha bir sürü şey. Aradığın kişiydi. Seni mutlu edebilen tek erkekti. Kısa bir göz teması, kısa bir sohbet bile seni derinden mutlu ediyordu.
Okul çıkışı, zil çaldı ve kitabını çantana koydun. Sırtına çantanı alacakken, Tanjirou sana seslendi.
“Y/n...”
Sana seslenmesi bile mükemmeldi.
“Evet?”
“Birlikte eve yürümeye ne dersin, her zamanki gibi.”
“Bana uyar.” gülümsedin.
Çantanı alıp sınıftan çıktınız. Sessizce merdivenlerden iniyordunuz.
“Neden uzun zamandır evimize gelmiyorsun?”
Beklemediğin yerden soru gelmişti, fakat asıl mesele onun evine gittiğinde biraz fazla aşık olduğunu gösteriyordun. (Ben bu cumleyi anlamadim ama siz anlayin iste belli ediyormus)
“Ders çalışıyorum, haliyle size gelecek vakti bulamıyorum.“
“Anladım.”
Okuldan çıkmıştınız, evleriniz birbirlerine yakındı, çoğunlukla beraber giderdiniz.
Garip bir sessizlik vardı, ikinizde göz ucuyla birbirinize bakıyordunuz. Daha sonra sen durdun.
Tanjirou biraz ilerlemiş olacakki geri dönüp sana baktı.
“Bir sorun mu var?”
“Evet.”
“Sorun değilse, nedir?”
Gözleriniz buluştu, yanına yaklaştın. Tanjirou bu yakınlıktan utanmış olacakki, sürekli yutkunuyordu. Daha sonra dudakların onun dudakları ile buluştu. ( Umarjm opme anlami budur yoksa yarra yerim)
Kısa süren bir öpücüktü fakat ikiniz içinde hoştu. Daha sonra kulağına yaklaştın.
