ჩემი მსახური

თავი 3

ჯიმინის pov:
როდესაც ვიღვიძებ ვგრძნობ რომ რაღაც რბილსა და თბილში ვარ გახვეული თვალებს ძლივ ძლიობით ვახელ, რაღაც ოთახში ვარ რომელიც სულ მუქ ფერებშია, გვერდით ვიხედები და რას ვხედავ იუნგი საწოლის გვერდით ზის და ჩემს ხელზე სძინავს, ხელს ვწევ და ადგომას ვცდილობ რა დროსაც დენდარტყმულივით ვარდება, მიყურებს და მეუბნება
-არა, არ ადგე ჯერ კიდევ სუსტად ხარ. მის თვალებში ვერანაირ დაცინვას ან სიბრაზეს ვერ ვამჩვნევ ის რა ნერვიულობს ნუთუ, მინ იუნგი ნერვიულობს?! თან ჩემზე ძალიან უცნაურია. მას ცოტა ხანში საჭმელი ამოაქ და თავისი ხელით მაჭმევს. ძალიან უცნაურია, ძალიან.

რამდენიმე კვირის შემდეგ:

ძალიან უცნაურია იუნგი ამ ბოლო კვირებში ძალიან თბილად მექცევა, ამას წინათ სამზარეულოში ხელი დამეწვა ის კი მაშინვე ჩემკენ გამოვარდა და ხელი დამიმუშავა, მგონი მის მიმართ გრძნობებიც კი გამიჩნდა, მგონი მიყვარდება.
ფიქრებიდან იუნგის გამოვყავარ რომელიც მეუბნება
-ჯიმინ დღეს ჩემი მეგობრები მოვლე ასე შვიდი რვისკენ და არ გინდა გაგაცნობ?მეკითხება ის.
-როგორც გნებავთ ბატონო. მეც ვპასუხობ.
რამდენიმე საათში კარზე ზარია და ვიღაც 4 ბიჭი შემოდის.
იუნგის pov:
ჩემი მეგობრები მოვიდნენ მე მათთან ერთად მისაღებში დავჯექი
(ნამჯუნი)-ჰეი იუნგი არ გაგვაჩნია შენს ომეგას რომელზეც გვიყვებოდი?
(ჰობი)-ჰო გაგვაცანი რა გვაინტერესებს.
(მე)-კარგით ჰო, ისედაც ვაპირებდი.ჯიმიიინ-ვიძახი მე და ამ დროს სამზარეულოდან ჯიმინი და ჩემს გვერდით ჯდება.
-გაიცანით ჯიმინი, ჯიმინი ჩემი მეგობრები
(ნაჯუნი)
ალფა



ჯ

ინი
ომეგა



ჰოსოკიბიგივე ჰობი
ალფა



და ჯონქუქი შეგიძლია ქუქი დაუძახო
ალფა