Zeyno'dan
sabah gözümü güneş ışınları ile açtım ve gülümseyerek yatağımdan çıktım sonra ise aynanın karşısına geçip kendime baktım
Zeyno:tipime bak lan
sonra zeyno kendi kendine gülmeye başladı ta ki arap oda'ya girene kadar
Arap:günaydın kara belam
Zeyno:sana da günaydın arap
Arap:tövbe bismillah
Zeyno:ne oldu be
Arap:bu tip ne kızım öcüye dönmüşsün
Zeyno:hiç sorma ya
Arap:yoo sorucam
arap'ın dediği şeyle zeyno kahkaha attı
Zeyno:tamam hadi çık odamdan da kendime çeki düzen vereyim
Arap:ooo süslenmeler falan sen hayırdır kızım
Zeyno:ben dünden sonra biraz değiştim
Arap:değiştim derken
Zeyno:yani bundan sonra kendime bakmaya başlıyorum eski zeyno yok artık
Arap:aşk insanı değiştirir derlerdi de inanmazdım
Zeyno:ne boş yaptın be arap hadi çık odamdan
zeyno'nun dediği şeyle arap gülerek oda'dan çıktı ve aşağı indi bir süre sonra ise zeyno hazırlanıp kahvaltı masasına gelip oturdu
Zeyno:herkese günaydın
Derya:günaydın güzel kızım
Önder:eee çocuklar çağrı nerde
Çağrı:burdayım baba
çağrı'nın sesini duyunca istemsiz bir şekilde elim ayağıma dolanmıştı ayrıca sanki anlamış bir şekilde yanıma oturup konuştu
Çağrı:günaydın ufaklık
Zeyno:ufaklık derken
Çağrı:sen ufaklık değil misin?
çağrı'nın dediği şeyle kaşlarımı çatıp birşeyler yemeğe başladım
Önder:çocuklar bizim size söylememiz gereken birşey var
Çağrı:ne oldu baba
Önder:biz derya ile daha küçük bir eve çıkmaya karar verdik
Arap:neden ki?
Derya:oğlum bu ev çok büyük ben rahat edemiyorum
Zeyno:ama ben bu evi beğenmiştim
Derya:siz üçünüz bu evde kalmaya devam edeceksiniz zaten biz önder amcan ile birlikte gidiyoruz
Zeyno:eee süper bir haber bu
sonra zeyno sinsice çağrı'ya bakıp güldü ve bir süre sonra önder ile derya gittiler ama zeyno çağrı'nın peşinden ayrılmıyordu
