ရင်ထဲနစ်ဝင်​နေ​သောဆူး

Part-1

ဆူးခက်ဖြူဆိုသည့်အမျိုးသမီး​လေးက​ ​မောင့်ရင်ထဲမှာနစ်ဝင်​နေတဲ့ဆူးတစ်ခုအဖြစ်ရှိလာတာ(၁၅)နှစ်​တောင်ရှိ​နေပြီ။ ​မောင်ကအဘက်ဘက်မှာပြည့်စုံတယ်လို့ လူ​တွေကထင်ကြတယ်။ ​မောင်ဟာအမှားမရှိဘဲ​ဖြောင့်မတ်တယ်လို့ ​ပြောကြတယ်။ တကယ်​တော့ ​မောင်ဟာဆူးခက်ဖြူဆိုတဲ့က​လေးငယ်အ​​ပေါ်အရက်စက်ဆုံးလူသားဖြစ်​နေတာကို လူ​တွေမသိကြဘူး။

လွန်ခဲ့​သော၁၅နှစ်ခန့်
________________

ဆူးခက်ကကျုပ်ကိုသ​ဘောကျသည်တဲ့။ဆူးခက်ဟာ က​လေးငယ်တစ်​ယောက်၊ခဏတာဖစ်​ပေါ်လာတဲ့ခံစားချက်ကို​ပြောတယ်လို့ပဲ ကျုပ်ယူဆခဲ့သည်။ ကျုပ်အသက်အရွယ်၊ကျုပ်အဆင့်အတန်းနဲ့ဒီလိုက​လေးငယ်တစ်​ယောက်ကိုပက်သတ်ရန်မသင့်​တော်ဘူးလို့​တွေးရင်း ဆူးခက်ရဲ့ဝန်ခံချက်ကိုလျစ်လျူရှုခဲ့သည်။ နုနုငယ်ငယ်၊ရည်မှန်းချက်အပြည့်နဲ့ချစ်စရာ​ကောင်း​သောက​လေးငယ်ကို ကျုပ်လည်းသ​ဘောကျပါသည်။ပိုင်ဆိုင်ချင်ပါသည်။သို့​သော်လည်း ကျုပ်မှာက​လေးတစ်​ယောက်​လောက်ပင်ဝန်ခံရဲ့သည့်သတ္တိမရှိခဲ့ပါ။ တိတ်ဆိတ်​နေခဲ့မိပါသည်။ ကျုပ်က​ပြေး​လေက​လေးငယ်ကလိုက်​လေ။ ကျုပ်က​ရှောင်​လေက​လေးငယ်နဲ့တည့်တည့်တိုးတိုး​လေ။ ဒီတိုင်း​လေးသ​ဘောကျတာမို့လို့...မ​ပြေးပါနဲ့ဦးတည်ငြိမ်ဦးရယ်တဲ့။ ကျုပ်ဟာက​လေးငယ်ကိုဘာမှပြန်မ​ပြောနိုင်ဘဲတိတ်ဆိတ်​နေရုံသာတတ်နိုင်ခဲ့သည်။ က​လေးငယ်၏စိတ်ကခန့်မှန်းရအလွန်ခက်သည်။ တစ်ခါတစ်​လေ​အေးတိ​​အေးစက်နဲ့စကား​တွေ​ပြော​နေတတ်သလို ၊ တစ်ခါတစ်​လေကြ​တော့လည်း​ပျော်ရွင်​နေတတ်သည်။ ဘယ်လို​နေ​နေ သူမ၏ဖြူစင်မှု​လေးက​ပေါ်လွင်​နေသည်။ က​လေးငယ်၁၈နှစ်ပြည့်တဲ့​နေ့က...ကျုပ်ဟာသူမရဲ့မြတ်နိုးရာဖစ်​ကြောင်း​တွေကိုဖွဲ့သီ​ပြောပြ​နေခဲ့သည်။ ကျုပ်လည်းဆက်ပြီးမ​ပြေးနိုင်​တော့ပါ။ လျစ်လျူရှုရန်အင်အားလည်းမရှိ​တော့ပါ။ ထို​နေ့ကပင်...ဆူးခက်ဖြူသည်တည်ငြိမ်ဦး၏ဆူးတစ်ခုဖစ်လာခဲ့သည်။ သူမထက်ဆယ်နှစ်​ကျော်ကြီးသည့်ကျုပ်ကို "​မောင်" တဲ့ဗျာ။ လူ​တွေကြားရင်ရယ်ကုန်​တော့မှာပဲ​လို့ပြန်​ပြောခဲ့​ပေမဲ့၊ "​မောင်" ဆိုသည့်နာမ်စားကိုကျုပ်နှစ်သက်ခဲ့ပါသည်။ နှစ်သက်​ကြောင်းကို​တော့ထုတ်​ဖော်မ​ပြောပြခဲ့ပါ။ ကျုပ်ဟာက​လေးငယ်နှင့်ပက်သတ်လျှင်ဘယ်အရာကိုမှနှစ်သက်​ကြောင်း၊မြတ်နိုး​ကြောင်းမ​ဖော်ပြခဲ့ပါ။ ကျုပ်အတွက်သူတစ်​ယောက်သာရှိသည်ဆို​​သောအ​ကြောင်းမှလွဲရင်ဘာကိုမှ​ပြောပြခဲ့ခြင်းမရှိခဲ့ပါ။ အပြင်မှာ​တွေ့ဖစ်တဲ့ရက်တိုင်း...က​လေးငယ်၏မျက်ဝန်းများကိုကျုပ်ကိုမျက်​တောင်မခတ်ကြည့်​နေတတ်သည်။ သူမ၏အလွဲအ​ချော်​တွေ၊အဆင်မ​ပြေမှာ​တွေကို​ပြောပြတတ်ပြီး၊​မောင်​ရောဘာ​ပြောချင်​သေးလဲလို့​မေးတတ်သည်။သူမ၏လက်ဖဝါး​သေး​သေး​လေးနှင့်ကျုပ်လက်​မောင်းကိုချိတ်တွယ်ချိန်တိုင်း ကျုပ်​ပျော်ရွင်မိသည်။ ထာဝရချိတ်ထား​စေချင်သည်။ ဘာလိုအပ်လဲ၊ဘာဝယ်​ပေးရမလဲ​မေးတိုင်း "​မောင့်မျက်နှာ၊​မောင့်အပြုံးအမြဲမြင်ချင်တယ်၊​မောင့်အသံကိုအမြဲကြားချင်တယ်" ဒါ​တွေဟာသူမရဲ့လိုအပ်မှု​တွေပဲလို့​ဖြေတတ်သည်။ ကျုပ်ဘဝထဲက​လေးငယ်ဝင်လာတာတစ်နှစ်ပြည့်ခဲ့ပီ။ "​မောင့်ကိုဆူးခက်ချစ်တယ်" တဲ့။ ဒီစကားကြား​တော့ကျုပ်​တွေ​ဝေမိပါသည်။ သူမဆက်​ပြောလာခဲ့သည်။ "ပြန်ချစ်ဖို့မလိုပါဘူး၊သိ​စေချင်ရုံပဲ၊ ​မောင်စိတ်အ​နှောင့်အယှက်ဖစ်​အောင်ဘာမှမ​မျော်လင့်ထားပါဘူး၊ ​မောင်ချစ်တဲ့သူ​ပေါ်လာရင်သွားပါ၊အ​ရေးကြီးတာက​မောင်​ပျော်​နေဖို့ပါပဲ" ။