SINCE WE WERE TWO

PROLOGUE

𝘐'𝘮 𝘯𝘰𝘵 𝘳𝘦𝘢𝘥y 𝘵𝘰 𝘥𝘪𝘦 𝘺𝘦𝘵.

"Pull me out!" nagtatagis ang bagang na sabi ng binata sa kaharap. Di niya makita ang mukha ng kaharap dahil sa nakatakip na tila sa mata niya.

"What do you want from me? " dagdag tanong pa nito habang nagpupumiglas sa pagkakatali sa kaniya.

"Your parents head" napasinghap siya ng marinig ang boses na yun, di siya nagkakamali.

𝘛𝘩𝘢𝘵 𝘷𝘰𝘪𝘤𝘦.

"Wife..." Nanghihinang niya, di makapaniwala.

No! it can't be her! this is fucked!

Lumapit ang dalaga sa kaniya at umupo sa harapan niya para magpantay sila, halata sa dalaga ang kasiyahan sa lagay niya.

"Yes hubby, it's me" Hinaplos nito ang pisngi niya, nagsisimula ng umusbong ang galit sa binata.

"W-Why do you have to do this?nagtatagis ang bagang na tanong nito sa kaniya.

"Maniningil lang ako" bulong ng dalaga,  nakakakilabot ang kaniyang boses.

di na niya makilala ang kaharap niya, hindi na ito ang nakilala niyang asawa, ibang iba ito sa nakilala niya.

𝘔𝘢𝘯𝘪𝘯𝘪𝘯𝘨𝘪𝘭? 𝘈𝘯𝘰 𝘣𝘢 𝘶𝘵𝘢𝘯𝘨 𝘬𝘰 𝘴𝘢 𝘬𝘢𝘯𝘪𝘺𝘢?

"Why do you have to do this?! after all the things I've done for you—" Di natapos ng binata ang sasabihin ng makarinig siya ng malakas na putok ng bala.

"You think i did not know the secret you've kept from me?" Malakas na sigaw nito, ramdam ng binata ang galit sa boses ng dalaga.

𝘋𝘪𝘥 s𝘩𝘦 𝘢𝘭𝘳𝘦𝘢𝘥𝘺 𝘬𝘯𝘰𝘸?

Mukhang alam na nito kung bakit ginagawa ito ng dalaga.

"No..."he whispered.

"of course yes!" Malakas na tumawa ang dalaga at lumapit ito sa pinto atsaka  may pinapasok.

his parents.

"Son"mahinang bulong ng tatay niya ng makita nkya ito, saamantalang ang nanay niya ay kanina pa umiiyak ng makita siya nito.

"Luxwell baby" umiiyak na saad ng kaniyang ina.

"Mommy.." paos niyang saad.

"You killed my parents and I'll kill yours"paanas na naman saad ng dalaga, kita niya sa mata nito ang galit.

𝘕𝘰 𝘱𝘭𝘦𝘢𝘴𝘦, 𝘯𝘰𝘵 𝘮𝘺 𝘮𝘰𝘮. Munting hiling niya sa kaniyang isipan.

"No please, Khloe you can't do this" pagmamaka-awa ng binata sa kaniya pero parang walang narinig ang dalaga dahil kinasa nito ang baril sabay tutok sa mama niya.

"So as a gift, i will returning the favor"after that he heard a loud bang.

"NO!" he shouted, nanginginig na ang labi niya nang makita ang ina niyang nakaratay sa sahig.

𝘋𝘪𝘥 s𝘩𝘦 𝘫𝘶𝘴𝘵 𝘬-𝘬𝘪𝘭𝘭 𝘮𝘺 𝘮𝘰𝘮?

Umusbong ang galit sa kaniya at sakit ng pagkawala ng kaniyang ina, nakangisi ang dalaga ng tingnan niya ito.

pigil na pigil niya ang kaniyang luha, ayaw niyang makita ng dalaga ang kahinaan niya, he need to be strong in this time.

But it's still hurts. really.

"Kill me"matigas na sabi niya sa dalaga.

Napatitig ang dalaga sa kaniya, di alam ng binata kung guniguni niya lang ba ang nakitang emotion sa mga mata ng dalaga.

𝘗𝘢𝘪𝘯? 𝘐𝘵'𝘴 𝘪𝘮𝘱𝘰𝘴𝘪𝘣𝘭𝘦, s𝘩𝘦 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘸𝘩𝘢𝘵 s𝘩𝘦'𝘴 𝘥𝘰𝘪𝘯𝘨. 𝘞𝘩𝘺 𝘵𝘩𝘦 𝘩𝘦𝘭𝘭 s𝘩𝘦 𝘤𝘢𝘯 𝘣𝘦 𝘩𝘶𝘳𝘵?

Tumawa ang dalaga atsaka tinutok ang baril sa kaniya.

"You think i can't kill you? it's my pleasure hon"She smirked.

Dapat ay masiyahan ang dalaga sa kaniyang ginagawa dahil sa wakas nakuha na nito ang matagal na niyang inaasam pero may kakaiba siyang nararamdaman.

𝘛𝘩𝘪𝘴 𝘪𝘴 𝘸𝘩𝘢𝘵 𝘪 𝘸𝘢𝘯𝘵 𝘳𝘪𝘨𝘩𝘵? 𝘐 𝘴𝘩𝘰𝘶𝘥𝘯'𝘵 𝘣𝘦 𝘩𝘶𝘳𝘵! 𝘞𝘩𝘢𝘵 𝘵𝘩𝘦 𝘩𝘦𝘭𝘭 𝘪𝘴 𝘨𝘰𝘪𝘯𝘨 𝘰𝘯. Sigaw ng isip niya pero agad niya yun binura at tinatak sa isip niya na dapat niyang kamuhian ang binata.

Pumikit ang binata tsaka inantay ang gagawin ng dalaga, kahit masakit sa kaniya ang ginagawa ng dalaga nangingibabaw pa rin ang pagmamahal niya rito.

𝘔𝘢𝘺𝘣𝘦 𝘵𝘩𝘪𝘴 𝘪𝘴 𝘯𝘰𝘵 𝘵𝘩𝘦 𝘳𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘵𝘪𝘮𝘦 𝘧𝘰𝘳 𝘶𝘴.

Gusto niyang ilabas ang kanjyang galit pero sa pagkakataon nito, sumusuko na siya. Di niya alam kong paano pa bumangon, paano kakalabanin ang minsan na niyang minahal.

𝘏𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘪𝘯𝘴𝘢𝘯, 𝘩𝘢𝘯𝘨𝘨𝘢𝘯𝘨 𝘯𝘨𝘢𝘺𝘰𝘯 𝘴𝘪𝘺𝘢 𝘱𝘢 𝘳𝘪𝘯.

"Kill me, i- i never loved you anywa—"

Bago pa matapos ng binata ang sasabihin ay nilukob na ng kadiliman ang kaniyang diwa.

—