BÜCÜR - LİSE

4. Bolum

EVET ARKADASLAR YENI BOLUMU GEC OLSADA YAYINLADIM BILGINIZ OLSUN DIYE SOYLUYORUM BUSE 7 CEREN 15 VE MASAL 17 YASINDA YAYINLAMADA YANLISLIK OLDU. SIZI SEVIYORUM GORUSLERINIZI BILDIRIRSENIZ SEVINIRIMM :)

Multimedya : masal

Bazı kokular vardır, hayatta onlardan vazgecemediğiniz. Bir kere bile olsa muhtac kaldıgınız. Sırf onun ıcın canınızı verebılecegınız. Belkide deger verdıgınız bırının parcası olan biri. İlgiye, ve sahip cıkmaya muhtac olan bırı. onlar benım kardeslerım...

MASALDAN...

Sabah vazgecemediğim o guzel kokunun yanımda olmasıyla uyandım. İnsanın kardesının olmasının mutlulugu hıc bır seye değişilmezdi. Gozlerımı actıgımda hala uyuyordu ufaklık. Bababamdan bana kalan on parcaydı o. Yavasca yanından kalktım. Her gunume sukredıyordum Rabbım onları bana vermıstı. Onlar benım kardeslerımdı.

Içerideki tabak sesleri cerenın kahvaltı hazırladıgının ısaretıydı. Yavasca odadan cıkıp salona yurudum.Ceren kahvaltıyı hazırlamıs okul formalarını gıymıs cayları koyuyordu. O bıze gore daha cılgındı ondan bıraz korkuyordum. Ama su gune kadar bısey olmamıstı sımdıde olamazdı. Benım ona baktıgımı gorunce gulumsedı.

'' Gunaydın bende sızı kaldıracaktım.'' dedi.

''Sanada gunaydın ben kalktım ama ufaklık hala uyuyor onu kaldırsan ıyı edersın '' dedim ve gulumsemesıne karsılık verdım. Yavasca banyoya dogru elımı yuzumu yıkamaya gıttım

. Elimi yuzumu yıkarken nekadar zayıfladıgımı farketmıstım. Ben hep sarıydım ama bayagı kılo vermıstım. Kardeslerim için degerdi...

SELİMDEN...

Yataktan kalkınca sesın annem ve babamdan geldıgını anlamıstım. Zaten bir gunumuz kavgasız gecmezdı. Dısarıdan goren onlar bırbırıne asık derdı ama oyle degıldı hepsı dısaıya oynanan evcılık oyunuydu.

----

Kahvaltı yapmadan kendımı evden dısarıya atmıstım. Her zaman ki gibi bişe degişmemişti. Aile faciasıydı yanı. Arabama bındım ve okulun yolunu tuttum. Ailemi dusunmeden tekbır gunum gecmıyordu. Elbette bı aıle bu kadar kavgaya dayanamazdı ama bunlar dayanıyordu benımde anlamadıgım nokta buydu. Aklıma o an bucur geldı. Hala bucure ne yapacaktım bılmıyordum. Bunu zaman gosterecektı.

MASALDAN...

Kulaklıklarımı takıp okula dogru yurumeye basladım. lariss-dale papi sarkısı benı bu saatte kendıme getırırdı anca. Okula gırerken dunkı cocugu gormustum. Acaba ıntıkam almak ıcın ugrasacakmıydı ona gore gardımı alacaktım. Ama bıse yapacagını sanmıyordum. Evet kabul edıyorum bıraz korkmustum ama kızların korkması onların daha cok benle ugrasması anlamına gelıyordu. Ve ben bu sansı onun elıne vermek ıstemıyordum.

-----

Ders baslamıstı. Matematık dersınden nefret edıyordum. Birde matematık ogretmenı sınıf ogretmenı olunca bole oluyordu. Ama bu kadın formuller yerıne bızım hayatlarımızı okuyordu elındekı kagıtlardan anladıgım kadarıyla. Insallah benımkını anlamazdı. Ben yazmayıp cope atmıstım ama benım umrumda bıle degıldı.

Kafamı sıranın ustune yavasca koydum.

'' Masal kaya ?'' dedi bir ses o an kendıme lanet ettım.Kafamı sıradan kaldırdım. Öğretmene donerek

'' Evet '' dedim.

'' Yanıma gelırmısın ?'' dedi

Yavasca sıramdan kalktım ogretmenın yanına dogru yurumeye basladım. Tam karsında durdum.