Sevişelim |fırbar,texting|

8. ( Özel Final Bölümü)

Aslında devam ettirmeye niyetim yoktu, ama çok fazla istek gelince kaldığımız yerden devam etme kararı aldım, şimdiden iyi okumalar beklettiğim için üzgünüm.

Barış Fırat ile anlaşmalarının ardından zafer gülüşüyle yerinden kalkıp dolabına yöneldi ve o gece giydiği kıyafetleri çıkartıp giydi.  Aynada kendine bakıp yakasını düzeltti ve kendi kendini süzüp bir ıslık çaldı. "Heytt be! " sırıtarak ıslığına devam etti.

"Ulan Barış ne kadar yakışıklı oldun lan." gülerek üstüne son bir dokunuş yapıp parfüm sıktı. "Şimdi baştan çıkarma zamanı." son bir kez daha kendine bakıp evden çıktı ve Fırat'a attığı konuma ilk varan o oldu. 

Burası ilk gece karşılaştıkları bardı Barış burayı o gece tekrardan hatırlansın ve her şey baştan başlanır umuduyla sadece ikisi için rezervasyon yaptırmıştı o yüzden de rahat olacaklardı.

Kendileri için hazırlanan içkileri alıp odaya götürdü ve küçük masaya bırakıp bir şişesini alarak yatağa gelişigüzel yayıldı, bu gece içtiği içkinin tadı ayrı bir acıydı boğazı yakıp geçen acılardandı tek çare Fırat'ın bedeni ve dudaklarıydı. 

Fırat, Barış ile konuşmasının ardından uzun bir süre gidip gitmemek arasında kalmıştı geçen sefer ki gibi olursa Barış'ın yokluğuna nasıl alışacaktı hiç bir fikri yoktu.

Bu acıya tekrardan alışmamak için de Zeynep ve Nazlı yalanını uydurmuştu ama pek de planda kaldığı söylenemezdi. Tekrar hayatı düzene girdiği sırada Barış tekrardan numarasını bulup o hayatın tekrarda içine etmişti. Fırat aynı şeylerin yaşanacağı korkusuyla Barış'ı sürekli geri çevirmek zorunda kalmıştı.

Bunlar aklında dolanırken çoktan üstüne takımlarını giymişti, saçlarını biraz geriye taradıktan sonra aynada kendine baktı aklından geçen tek şey bu yaptıkları nasıl sonuçlanacaktı doğru yolda mıydı? Barış doğru kişi olabilir miydi?

                                     ~ ~
Fırat atılan konuma geldiğinde o gün ki duygulardan daha yoğun duygulara sahipti, içerde ne yaşanacaktı en ufak fikri yoktu.

İçeri girdiğin de mekanın olabilecek her yeri kırmızıydı tıpkı o gün ki gibi. Ve tanıdık bir şarkı kısık kısık çalıyordu. Aynı o gün ki gibi.

Fırat, gözlerini etrafta gezdirdi ve gezdirdi ama mavilikleri istenilen renge ulaşamamıştı.

Barış şarkının sesini kulakları sağar edecek kadar açtığında, Fırat gözlerini kısarak ona doğru yaklaşan Barış'a baktı.

Barış yavaş ve emin adımlarıyla aralarındaki mesafeyi kapattı ve Fırat'ın dudaklarına yaklaştı bir süre durdu, sıcak nefesini Fırat'ın yüzünde yukarı aşağa gezdirdi ve tekrar dudaklarında durdu.

"Gelmişsin." dedi kısık bir sesle.

Fırat başını salladı fısıldarcasına nefesiyle karışık cevap verdi. "Hmhm."

Barış gülüşünü saklamayı gizlese de bunda başarılı olamamıştı.

"Geldiğine göre duygularından ve az sonra verecek olan kararından eminsin. Değil mi?"  dedi Barış.

Fırat dudaklarını Barış'ın dudaklarına daha da yaklaştırdı birinden biri konuşsa dudakları buluşacaktı.

"Şş."  aynı ses tonuyla baş parmağını Barış'ın dudaklarına bastırdı.

Barış sessiz kalıp Fırat'ın dokunuşuyla gözlerini teslim olurcasına kapattı.

Fırat parmağını bir süre Barış'ın dudağın da gezdirdi daha sonra geri çekip elini ensesinde ki saçlarına götürdü, yavaşça okşamaya ve elini saçlarında gezdirmeye başladı.