The Best Decision I Have Ever Made

CHAPTER 1

Pagkarating ko sa bahay umakyat kaagad ako sa aking kwarto. Nagising nalang ako sa katok na naririnig ko.

"Cali, gising na kakain na." Sabi ni ate Josa. Sya yung katulong namin dito. Matagal na sya samin simula noong pinanganak ako sya na yung nag babantay sakin. Si daddy parating nasa hospital. Si mama parating busy sa kompanya. Kaya sya na talaga ang tumayong ikalawang magulang ko.

"Opo ate josa bababa napo." Ani ko.

Pag ka dating ko sa dining namin nagulat ako nang makitang nandito si kuya Aga ko. Dalawa lang kaming mag kapatid at sobrang close namin sa isat isa. Kasama nya yung asawa nya si ate Riva at yung pamangkin ko na si Uno.

"Kuya! Ate! Uno!" Masayang sabi ko.

"Hello, baby girl." Sabi ni kuya.

"Hi, Cali. I miss you." Sabi ni ate Riva. "Uno, kiss tita Cali" utos ni ate riva kay Uno. At sumunod naman ito.

"I miss you too, guys. Uno i love you so much my love. I really miss you." Sabi ko na ngayon ay nakayakap kay uno.

Nanuod lang kmi ng tv hanggang sa nag aya sakin si Ate na kumain sa labas. Natutulog na kasi yung mag ama nya kaya mag date daw muna kaming mag sister-in-law.

Habang namamasyal kmi inaya ko si ate na pumuntang book store para bumili ng libro. Mag babayad na sana ako sa counter nang biglang may tumapik ng balikat ko.

"Please, pumila ka ng maayos miss."sabi nito.

"Excuse me, sir? Nakapila ako nang maayos!"sabi ko naiinis na ngayon.

"Kong hindi mo alam na ako yung nauna dyan may kinuha lang ako doon, itanong mo nalang sa cashier."dagdag pa nito.

"Miss sorry, nauna po talaga dyan si kuyang pogi may kinuha lang sya." Sabi nong cashier.

"O-okay! Ikaw na!" Sabi ko.

"No, ikaw nalang mauna" nangaasar na sabi nya.

"Ikaw na nga ang kulit mo!" Sabi ko ulit.

"Sorry miss, i'll just pay this later. I'll be back." Sabi nito sa counter at unalis.

Ang sungit naman nya. Nag bayad nalang ako sa counter at anaya na si ate Riva na bumili nga ice cream kasi uminit yung ulo ko don sa lalaki. Sayang gwapo pa sana sya, pero ang sama ng ugali.

Pauwi na kmi ngayon sa bahay at binilhan kolang si Uno ng laruan. Pag dating namin sa bahay natuwa naman ako dahil tuwang-tuwa si Uno sa regalo ko.

"Kuya, dito nalang kayo natulog" pag pumilit ko.

"Sorry, Cal. I cant may work pa kmi ni ate mo tomorrow, kailangn talaga naming umuwi." Kuya said. Engineer si kuya si ate Riva naman ay isang Flight Attendant. Kaya super busy nang schedule nila." Hayaan mo, next week pupunta ulit kmi dito.sabi ni kuya.

Noong umalis sila kuya bumalik nalang din ako sa aking kwarto at natulog. At nagising nakang ako sa tunog ng aking alarm clock.

"Putcha! Late nako!" Nag mamadali akong bumangon at naligo. Nag bihis na ako nang simple lang wala na akong oras para mag inarte. Nag suot lang ako nang white fitted top partnered with my ankle denim pants at nag sneakers nakang ako. Sinuot ko yung id ko at nag lagay ng konting make up. I tied my hair in a clean bun kasi yun yong required sa course ko.

After 20 mins dumating na ako sa parking ng school. May natitira pa akong 5 mins before the time kaya nakahinga naman ako ng maluwag. Umupo na ako at dumating nadin yung prof ko at sumunod lang din sa kanya si belle na late na.

"Gaga, bat ka late?" Sabi ko. Bumubulong lang baka kasi marinig ng prof namin.

"Eh kasi heavy yung traffic. At tyaka late na kasi akong nagising." Sabi nya. Bumubulong lang din.

Natapos na yung klase namin at andito kmi ngayon sa bench nag rereview. At di nag tagal ay may mga grupo ng lalaki ang unupo sa other side ng aming bench.

"Omg, cali. Putcha tumitingin sila satin." Sabi ni belle.

"Wag ka nga belle, eh bat naman nila tayo titignan di naman nila tayo kilala." Sabi ko.

At maya-maya may lumapit samin ni belle na isa sa kanila.

"Hi miss, what's course?" Sabi nang lalaki. Nakita ko naman na namumula na yung cheeks ni belle.

"Med Tech, kayo?" Sabi ni belle na nag iiba na yung boses.

"Ah PolSci, ikaw miss" tinatanong nyako. "MedTech din." Walang gana kong sagot. Kasi nakakahiya na marami nang tumitingin samin. Sikat tong mga mlalaki nato siguro.

"MedTech ba talaga yung first choice nyo?" Tanong nya pa ulit. Nakita ng peripheral vision ko ang paglapit nilang lahat samin. Apat silang lahat. At may pamikyar na mukha sa aking mga mata.

"Wait, bat nyo ba kmi kinakausap? Do we know you guys?" Umirap ako.

"Ang sungit mo, ganyan ba tinuturo sa course nyo?" Sabi nang pamilyar na lalaki.

"Alam mo ikaw, ikaw yung masungit. Kilala kita at di ko makakalimutan yung pagpapahiya mo sakin sa book store. Hanggang dito ba namn nangengealam ka?" Sungit na sabi ko.

"Ah-eh, so-sorry boys. Serious kasi tong best friend ko. Sorry rin Zion." Sabi ni belle.

"Belle, why are saying sorry to them? And you! So you're the famouse " Zion" pala?" Nilapitan ko sya. "Pero kahit gaano kapa ka sikat kong masama ugali mo, wala lang din. Inirapan ko sya.

I pulled belle with me. narinig ko pa yung nga tawa nila. Mga sira ulo talaga. Walang magawa sa buhay.