Childminder // Minsung

• 8 •

"Bu arada, diğerlerinden duyarsan sorun olabilir ben söyleyeyim." Dedim bakıcım Minho'yla kahvaltı yaparken

"Neyi?"

"Sınıfta bizi sevgili sanıyorlar."

Lokmasını çiğnerken birkaç saniyeliğine durup bana bakmıştı. Çiğnemeye devam edip yuttuktan sonra konuştu.

"Onlara olmadığımızı söyle."

"Yapamam."

"Neden?"

"İnanmazlar ve daha rezil bir duruma düşerim."

"Daha rezil mi? Rezil mi hissediyorsun?"

"Hissettiriyorlar. Ben... Sevmiyorum ki okulumu, durumumu. Derslerim de iyi değil. Müziğe kafamı takmışım, deli gibi şarkı dinliyor söylüyormuşum. Bunlar yerine ders çalışmalıymışım ki ileride benim de para kazanabileceğim bir mesleğim olsunmuş. Müziği de yaparmışım, hobim olurmuş."

"Seni anlayabiliyorum, ama bunu yaşayan bir tek sen değilsindir. Ki değilsin Jisung. Ben de lisedeyken sadece dans etmek istiyordum. Dansçı olmak istiyordum. Herkes benimle dalga geçiyordu, +18 şakalar yapıyorlardı ama kendi kendime ağlayıp bir gün çok iyi dansçı olup onları kıskandırmak istiyordum. Ama bak, hobiden başka birşey olmadı Jisung."

"Hayallerimden vazgeçip tek tutunduğum şeyi de hiç birşeymiş gibi çöpe mi atayım?"

"Kendini neden berbat biri gibi görüyorsun? Bu kadar negatif olma. Kendine zarar verirsin. Anların tadını çıkar. Sana gülene sen de gül. Birilerine iltifat et. Ve kendine zarar verdirme Jisung. Yoksa tehdit mi ediliyorsun?"

"Her şeyi neden çabucak anlıyorsun?"

"Okuduğum alanla ilgili olabilir mi? Psikolojiye de ilgim var. Okul dışında kendim araştırıp birçok şey öğrendim. Şimdi düzgün cevap verir misin, tehdit mi ediliyorsun?"

"..evet."

"Neyle ediyorlar mesela?"

"Sana bunu söylemeyeceğim."

"Peki ne zaman istersen."

"...Birşey var. Bir durum. Bunu aileme söylemekle tehdit ediyorlar. Onları şikayet etsem öğrenecekler. Vurduklarında şikayet etsem vurma nedenlerini öğrenip yine öğrenecekler."

"Öğrensinler Jisung, senin geri gelmeyecek bu yıllarını boşa harcamaya değer mi?"

"Öğrenmeleri daha kötü. Bu yüzden katlanıyorum. Beni eve kapatıp ne okul ne müzik var derler sadece kitap alıp başıma birini dikerler ders çalışacaksın derler ve bu bir işkence."

"Bu durum seninle ilgili mi?"

"Hmhm."

"Peki ailenin buna bu kadar tepki göstereceğinden nasıl bu kadar eminsin?"

"Onları tanıyorum. Bunu sevmiyorlar."

"Anlıyorum.. Bunu daha sonra konuşalım, okula gitmeliyiz. Dediğimi unutma, değiştin sen, gülenlere gül, dalga geçerlerse sen de onlarla şakalaş. Bırak sevgili sansınlar, biz değiliz ve demeleriyle de sevgili olmuyoruz. Çok takma kafana bunları. Ve eminim ilerde güzel bir müzisyen olacaksın."

Kafamla onaylamıştım onu sadece.

.
.
.

Öğle arasında sıramda tek başıma kraker kemiriyordum. Önümde kitap açıktı ama ne zaman okumaya başlasam kafam dağılıyor Minho'yla sabahki konuşmamız aklıma geliyordu.

Yanıma Hyunjinin gelmesini beklemiyordum.

"Naber Jisung?"

"İ-iyi Hyunjin, senden naber?"