I MISS YOU SO MUCH 2/ SEUNGİN

no:5 Barışma Seansı

Sonunda evden çıkıp hastaneye gitmişlerdi. Jeongin küvez odasının camından yuri yi izlemeye başlamıştı.

Jeongin- seung çok tatlı

Seungmin- evet bizim kızımız

Hemşire- isterseniz artık alabilirsiniz kontrollerini yaptırıp sağlık durumu gayet iyi herşeyi tam ama oda sıcaklığına dikkat edin en fazla 38 derece olabilir en az ise 33 derece

Seungmin- verdiğiniz bilgiler için teşekkürler

Jeongin ve seungmin kapıdan geçip yuri nin yanına gitmişlerdi. Jeongin elini küvezin içine sokmuş ve yanağını sevmeye baslamıştı.

Jeongin- seung sence eve almak için emin miyiz

Seungmin- elinde sonunda eve gelicek zaten bence ala biliriz

Jeongin- seni seviyorum seung

Seungmin- bende seni jeongin

Jeongin ve seungmin yuri yi almak için gerekli belgeleri imzalayıp arabada hazır bekleyen puset in içine koyup eve gitmişlerdi. Yolda yuri ağladığı için jeongin evde yuriyi uyutmakla uğraşmış seungmin ise yemeği hazırlamıştı. İkili başbaşa yemek yerken gelen kapı çalma sesi ile kalkıp kapıyı açmışlardı. Gördükleri bedenler ile anlık bir şok yaşamışlardı.

Onları eşcinsel oldukları için reddeden aileleri ve 6 eski arkadaşları kapıda bekliyorlardı. Hepsinin boynu aşağıya bakıyor ve çıt çıkarmıyorlardı. Jeongin ve seungmin en sonunda içeri kabul edip salona buyur etmişlerdi. Jeongin ve seungmin mutfağı halledip tekrar salona geçmişler ve koltuğa oturmuşlardı.

Yuqi- özür dileriz

Seungmin- özrünüze gerek yok bayan yuqi

Namjoon- seungmin jeongin özür dileriz

Jeongin- özrünüze gerek yok efendim sonuçta geçmişte kaldı değil mi

Jin- cidden çok özür dileriz çocuklar

Shuha- jeongin annem ne olsun affetsen

Jeongin- gerek yok kalsın dördünüzünde yönelimleri olduğu halde biz sizi sevdik ama siz bizi sevmediniz neymiş erkek erkeğe ilişki mi olurmuş iyy ama biz sizi sevdik neden çünkü siz benim annelerimdiniz

Yuqi- oğlum yaptık bir hata ne olursun affetseniz

Namjoon- bakın yaptıklarımız için çok pişmanız çocuklar ne olursa olsun sizi desteklemeliydik

Chan- Bende ayrıca özür dilerim

Seungmin- sizin yaptıklarınızı hiç saymıyorum zaten

Seungmin eşini kaldırmış ve sırtını açmıştı. Gördükleri kesik izleri ile hepsi yutkunmuştu.

Seungmin- bunlar sadece birkaçı siz bizi bu halde bırakıp gittiniz biz birşey dedik mi hayır şimdi ne oldu tekrar barışalım mı istiyorsunuz

Hyunjin- evet seungmin yeniden barışalım istiyoruz hepimiz burda gördüğünüz 10 kişi sizin ile barışmak istiyor

Jeongin- iyi madem affetmiyoruz sizi. Size kaç kez ulaşmaya çalıştık hiç bir yerde yoktunuz. Sizin yüzünüzden kaç kez  hastanelerde uyanmayı bekledik 

Yuqi- ne? Christopher Bang Chan ben sana ne dedim

Chan- ama gerçekten zor durumdaydık

Seungmin duyduğu sözcükle chan ın suratına sert bir yumruk geçirmişti Chan beklemediği darbe ile yerinden sendelemişti. Jeongin yukarıda ağlayan yuri nin yanına gitmiş ve yuri yi kucağına alıp aşağı inmişti gördüğü manzara ile hemen chan ı döven seungmin in yanına gitmiş ve yuri yi shuha nın kucağına bırakmıştı. 5 kişi sonunda ikiliyi ayırıp koltuğa oturmuşlardı.

Jeongin Yuri yi kucağına almış seungmin ise gördüğü minik beden ile gülümsemişti. Jeongin in yanına oturup yuri ye bakmaya başlamıştı. Chan ise koltukta oturan minik bebeği seven seungmin i görünce şaşırmıştı. Keşke hiç araları bozulmamış olsaydı böylelikle bu güzel görüntüde hep birlikte gülümsüyor olabilirlerdi. Kendilerine içlerinden nefret etmişlerdi.

Belki torunlarını kucaklarına alıp sevebilirlerdi. Amcaları ise yuri yi güldürmek isteyebilirlerdi. Ama bunların hepsini kendileri yapmışlardı.

Jeongin- eşimin bu hareketini her ne kadar doğru bulsam da özür dilerim efendim efendim şimdi izniniz ile evimizden gitmenizi istiyorum

Felix- bizde siz bizi affedesiye kadar evinizden çıkmıyoruz

Jeongin- iş başa düştü seung

Seungmin oturduğu koltuktan kalkıp kapının yanındaki telefonu açmış ama çalışmayan bağlantı ile arkasına dönmüştü. Arkasında duran küçük çocuğu fark edince hyunjin ve felix e bakmıştı.

Sunmi- özür dilerim hyung ama babamlar istemişti.

Seungmin- senin bunda bir suçun yok sunmi ama artık geç oldu ve evinize gidip uyumanız lazım değil mi

Sunmi- babamlar bugün burada uyuyacağımızı söylediler siz bizi affedene kadar burda minik bebek ile kalıcakmışız

Seungmin tekrar arkasında olan bedenlere bakmış ve iç çekmişti. Kafasını sallayıp onaylamıştı. Jeongin in kulağına eğilip bir şeyler fısıldamış ve iç çekmişti. İkili yuri ile birlikte yukarı çıkıp etrafı hazırlamış ve tekrar aşağı inmişlerdi. Jeongin nefes verip konuşmaya başlamıştı

Jeongin- sadece sunmi için

10 kişi gülümsemişti. Jeongin ve seungmin yuri nin yedek yatağını getirip kendilerine koltuğu hazırlamış ve 10 bedeni yukarıyı göstermişlerdi. 10 beden yavaşca yukarı odalara doluşurken son kez arkalarına bakmışlardı ikili çoktan kanepede uzanmış tavanı seyrediyorlardı.

Sabah gelen kapı sesi ile jeongin kanepeden kalkmış ve çalan kapıyı açmıştı. Kapıyı açtığı anda içeri giren bedenle şaşırmıştı.

Chaeryong- annemler nerde abi

Jeongin- yukarı kattalar ne oldu ki

Chaeryong- affetmediniz değil mi lütfen affetmemiş olun

Jeongin- affetmedik de ne oluyor chaeryong

Chaeryong- yuri nerde hemen görmem lazım

Jeongin- kanepenin yanında gece boyunca yanımızdaydı. Ne oldu anlatıcak mısın artık?

Chaeryong- birisi dün gece bu evden bir puset ile çıkmış merak ettim ve geldim yuri nerde

_-_-_-_-_-_-_-_-_-

Bu bölüm de bitti