Şimdi geçmişin bir hayaletine aşığım.
Şimdi birazdan toprak kokar.
O şarkılar ve gökyüzü, anılarda son bulacak.
En ilerde gözlerin gözlerimle çarpışacak.
Geceler devrilirken, gün ışığı ağlayacak.
Lütfen, bu sefer bir başlangıca ihtiyacım var.
Neden hiç mutlu değilim, aklımı kaçıracağım.
Neden hep acılar gecenin içinde karşımda?
Neden hep yalnızlık var hayatta?
Kapattım gözlerimi.
Süzülür yaşlar sonsuzda.
Bu sefer cidden çok kötü hissediyorum.
Nolur beni kurtar.
Yaşadıklarımı anlayacak tek kişi yok etrafta.
Dilimi bilen tek kişi bile yok etrafta.
O şarkılar daha anlamlı artık.
Bu semtte çığlıklar...
Bu semtte sisler artık uzakta.
Bu semtte artık geçmiş yaşanmaz.
Bu otobüs ve duraklar.
Artık o hisler burada olmayacak.
Artık o gözler öyle bakmayacak.
Sağlıksız olanı seçiyorum.
Aynı hatalar içinde yüzüyorum.
Artık o heyecan olmayacak.
Bu şehri terkediyorum.
Artık bir yıldız olmayacak orada.
Artık bir umut kalmayacak.
Artık o koku olmayacak.
Şimdi birkaç hediye bana bakıp dururlar.
Bu şehri terk ederken yaşananları unutma.
Lütfen son bulsun dayanılmaz acılar.
-sonbaharışıkları
