ტყუილი (დასრულებული)

1

მაღვიძარას ხმა მაღვიძებს და ვხვდები რომ გათენდა ეს ბედნიერი დღე. დღეს ბითიესის ფან შეხვედრაზე მივდივარ და ძალიან მიხარია იმედია ყველაფერი კარგად ჩაივლის.
მათ ფან შეხვედრაზე პირველად მივდივარ ამიტომ ძალიან ვნერვიულობ. იმის მიუხედავად რომ კორეაში ვცხოვრობ მათ ფან შეხვედრაზე პირველად მივდივარ ამიტომ ძალიან გახარებული და აღფრთოვანებული ვარ დიდი ხანია მათი ფანი ვარ თითქმის მას შემდეგ რაც დადებიუტდნენ როგორც ჯგუფი ბითიესი ამიტომ თითოეული მათგანის ნახვა ძალიან მინდოდა იმის მიუხედავად რომ კონცერტებზე ყოველთვის დავდივარ ახლოდან ჯერ არასდროს მინახავს იმედია ყველაფერი კარგად ჩაივლის.
ავდექი ჩუსტები ჩავიცვი და სააბაზანოსკენ ავიღე გეზი ნუ გავემზადე და ჩავიცვი ჯინსის შარვალი და მაისური.
ჩემი საყვარელი სუნამოს დასხმაც არ დამვიწყებია და ნუ მოკლედ გავემზადე და საათს დავხედე
15:08 აჩვენებდა კიდევ საკმაო დრო დარჩენილა ფან შეხვედრამდე სამი საათია დარჩენილი მე კი ახლა ჩავიცვი ახლა რა გავაკეთო?
ოფფ გადავწყვიტე სასეირნოდ წავსულიყავი ხო ხო სამი საათი უნდა ვისეირნო არ მოგეჩვენათ ზოგადად მიყვარს ქუჩების დათვალიერება და ხალხის მათი ჩაცმულობის სტილის რავი ალბათ სასაცილოა მაგრამ ეს მე მსიამოვნებს...
პირველ სართულზე ჩავდი დედაჩემი დამხვდა რომელიც სამზარეულოში საჭმელს ამზადებდა
-დედა მე მივდივარ
-სად მიდიხარ ჯერ ჭამე
-აუ არა არ მინდა
-როგორ თუ არ გინდა შენთვის მოვამზადე
-ქალბატონი ჰანა რა გინდათ?
დამანებეთ თავი ხომ შიძლება არა??!
-დედაშენს როგორ ელაპარაკები ჯია!!?-(მამა)
-მამ...
-მოკეტე და მეორედ არ გავიგო რომ დედაშენს ასე ელაპარაკებოდე თორემ მწარედ განანებ იცოდე
-ეს ქალი დედაჩემი არ არის!
-მოკეტე მეთქი!!!
-რატომ რას ვამბობ ასეთს ეს ხომ სიმართლეა?!
-ჯიჰუნ დაანებე თავი ჯერ პატარაა
-პატარა?! მე ვარ პატარა არა?!!
-შეხედე ეს 17 წლის ღლაპი რა დღეშია

არაფრის თავი არ მქონდა ეგრევე გარეთ გავარდი და კარი მოვიჯახუნე ჯანდაბა მეც მინდა მყავდეს მშობლები რომლებსაც ვუყვარვარ!
ოჰჰ სულ დამავიწყდა მე კიმ ჯია ვარ 17 წლის მოზარდი ან ბავშვი.
როდესაც 13 წლის ვიყავი დედაჩემი გარდაიცვალა...
უფრო სწორედ კი მოკლეს მამას გონია რომ არ ვიცი რომ დედა მოკლეს რომ გაიგოს რომ ეს ვიცი ამაზეც გამიბრაზდებოდა როგორც ყოველთვის...
რაც შეეხება ქალბატონ ჰანას ის ჩემი დედინაცვალია მამაჩემის მეორე ცოლი.
მამამ ის დედას დაკრძალვიდან 7 თვეში მოიყვანა და მითხრა რომ ის დედაჩემი იქნებოდა და კარგად მოვქცეოდი მას.
ამან გული ძალიან მატკინა ვერ ვიჯერებდი რომ მამამ დედა ასე მალე დაივიწყა მაგრამ რამოდენიმე
თვის უკან გავიგე რომ დედა და მამა
ბიზნეს გარიგებით დაქორწინებულან...
ნუ მოკლედ ჩემი სევდიანი ისტორიებით თავს აღარ მოგაწყენთ ...
პარკში ვიჯექი და ველოდებოდი როდის გავიდოდა 3 თაათი
რამოდენიმე წუთის შემდეგ შავებში ჩაცმული მამაკაცი ჩემს გვერდით დაჯდა მაგრამ ჩემსკენ ერთხელაც არ გამოუხედავს...
ანდაც რატომ უნდა გამოეხედა?...
მოულოდნელად შომოტრიალდა და მკითხა

ვინმეს ხომ არ ელოდებით? თუ გაწუხებთ წავალ-ის
არა არა რას ამბობთ არ მაწუხებთ და არც არავის ველოდები-მე
ვუთხარი და ძალაუნებურად გავიღიმე
აჰჰ მეგონა გაწუხებდით...-ის

მითხრა და ახლაღა დავაკვირდი სახეზე შავი პირბადე ეკეთა მაგრამ მაინც ეტყობოდა რომ მიღიმოდა
ძალიან ლამაზი თვალები ქონდა რამოდენიმე წამს მივაშტერდი კიდეც.
როდესაც გამოვფხიზლდი ძალიან შემრცხვა.
ფიქრი დავიწყე ძალიან ბევრ რამეზე ვფიქრობდი ის ბიჭი ისევ იქ იჯდა ნეტავ ვის ელოდება?
ოჰ მას ძალიან ლამაზი თვალები აქვს ვარკვლავივით ანთებენ ისინი როგორც ჯონგუკის თვალები...
მოიცაა შეიძლება რომ ის ჯონგუკი იყოს!!?
არაა რა სისულელეს ვბოდავ...
მგონი სულ გამოვშტერდი რაა
მერე კარგად დავაკვირდი სახეზე და წარბის პირსინგიც შევამჩნიე ჯანდაბაა!
ამან უფრო დამარწმუნა რომ ის შეიძლება ჯეონ ჯონგუკი ყოფილიყო
ახლა რა გავაკეთო??
ვუთხრა რომ ვიცანი?
მოიცა იქნებ გავს მაგრამ ის არა არის?!
მაშინ ასე რატომ აცვია?
მგონი ნამდვილად ის არის...
არაა ასე არ გამოვა სადააცაა სიხარულისგან ვიკივლებ
ხელები სახეზე ავიფარე სიარულისგან. სულ ასე ვარ როცა ბედნიერი ვარ სახეზე ხელებს ვიფარებ და ამჯერადაც ასე მოვიქეცი ცოტა რომ დავმშვიდდი სახიდან ხლები მოვიშორე და ინსტიქტურად ისევ გვერდით გავიხედე და ის ჩემთან ისე ახლოს იყო ჯანდაბა უბრალოდ მის სუნთქვას ვგრძნობდი ჩემს სახეზე პირბადე მოეხსნა და მისი ულამაზესი სახით მიმზერდა
ვერაფერს ვხედავდი მის გარდა მეგონა რომ მთელს დედამიწაზე მხოლოდ მე და ჯონგუკი ვიყავით და სხვა არავინ.
არ ვიცი რა დამემართა მაგრამ მზერა მისი თვალებიდან ტუჩებზე გადავიტანე და....

პირველად ვწერ ამიტომ თუ ბევრი შეცდომაა მაპატიეთ...💜