Genç adam elindeki çakmağı dudaklarının arasındaki sigaraya yaklaştırdı. Sigarasını yakarken çalan telefonu düşünmek istediği son şey bile değildi. Zihninin en karanlık yerlerinde muhafaza ettiği düşünceleri yalnız kaldığı her zaman diliminde aydınlığa kavuşuyor,çözüm yolu olarakta sigara dumanıyla düşüncelerini boğmaya çalışıyordu. Derin bir nefes çekti içine. Dumanın içerisinde yayıldığını hissediyordu. Duman ciğerlerinin etrafını sararken bir nefes daha çekti. Fikrince duman kafasının içine yükselene kadar içmeye devam edecekti. Kendince kafasının içini saracaktı duman, aklındaki herşey boğulacaktı.
Fakat genç adamın bilmediği şey kendisini yok eden şeyin kafasında değil kalbinde olduğuydu.
