☀️ 🌿 ⚜️ 💫
"හායි කෙල්ලේ"
"මේ මං ඔයාට කතා කරන්නේ... ඇහෙන්නෙ නැද්ද ඔයාට" නිකලස් ආයෙ කිව්වා.
"ඔවු කියන්න. මට ඇහෙනවා. ඔයා හිතුවද මම බීරී කෙල්ලෙක් කියලා" මම තරහින් කිව්වා.
"හ්ම්....හ්ම්.... ඇහුණට හැරිලවත් නොබැලුව හංද එහෙම ඇහුවෙ. ඕකට ඔච්චර ගොරවන්න ඔන නෑනේ නේද? ඔයා නේද ඇපලෝ එකට අලුතින් ආවෙ. එතකොට අර ලස්සන ගැනූ ලමයා ඔයාගෙ කව්රුහරිද?" නිකලස් ඒක නම් ඇහුවෙ අහක බලාගෙන.
"ඔවු මම අලුතින් තමා. ඒ අනිත් කෙනා මගෙ කව්රු උනාම තමුසෙට මොකද? ඇයි එයාව උස්සගෙන දුවන්නද ආ...."
"අම්මෝහ් මෙයාගෙ සැර බලන්නකො. තරහ ගන්න දෙයක් මම ඇහුවයැ. බොරුවටනෙ තරහ ගන්නෙ" නිකලස් හිනාවක් මවා පාමින් කීවා. " මේ මේ ඔයාගෙ නම මොකද්ද? කොහෙද ඔයා කලින් හිටියේ? අනික ඇයි මේ අත තුවාල වෙලා?"
"මට ඔන විදියට මම කතා කරන්නෙ. තමුන් මහ දෙයියෝ උනත් මම කතා කරන විදිය වෙනස් කරන්න මම කැමති නෑ. ඒක මතක තියාගන්නවා. තමුන්ට දැන් යන්න පුලුවන්. මම තමුන්ව අදුරන්නෑ. ඉතින් මට කතා කරන්න දේකුත් නෑ තමුන් එක්ක"
"මේ නම්කි.... මටත් ඉවසන සීමාවක් තියනවා. ලෙඩෙක් නිසා ඇවිත් කතා කරලා බැලුවෙ. තමුසෙගෙ ලොකු සීන් බස්සගන්නවා කෑම්ප් එකෙ දිගටම ඉන්න ඕන නං. නැත්නං......"
"ඇයි නැත්නං ඔහේ මොනා කරන්නද? ආ.... මං තමුසෙට බය නෑ හලෝ. තමුසෙ මට කන්න අදින්න දෙන්නෙ නැත්නං මම මොකටද තමුසෙ කියන විදියට ඉන්නෙ"
"නැත්නං මම ලොකු සීන් බස්සන විදියත් දන්නවා රායිට්. එහෙම නැත්තං තමුසෙට කරන්න ඕන දේත් මම දන්නවා." කියල කියපු නිකෝ මගෙ මූණ දිහාට පාත් උනා. එකපාරටම මට එයාගෙ ඇස් දිහා බැලුනා. එයා ගොඩක් තරහින් හිටිය බවක් ඇස් වලින් පෙනුනා. මගෙ පපුව හුගක් වේගෙන් ගැහෙන්න ගත්තා. මට වෙන කරන්න දෙයක් තිබූනේ නෑ. කොහොම හරි මගෙ තුවාල නොවුන අතින් මම හයියෙන් කම්මුල් පාරක් නිකලස්ට ගැහුවා.
"චටා..................ස්"
කම්මුල් පාරේ සැරටම එතන තිබුන ඇඳකට නිකලස් පතබෑවුනා. මම එහෙමම කෙලින් වෙලා ඇඳ උඩ වාඩි උනා. ඒත් මට මොකක්දෝ කියාගන්න බැරි දෙයක් හිතට දැනුනා. මේ කලබගෑනියේ සද්දෙ ඇහීලා හෙලන් මයිකල් එක්ක මම ඉන්න තැනට දුවගෙන ආවා.
YOU ARE READING
Daughter of Apollo
Fanfiction♡ This is my first fanfiction. I hope you all enjoy reading it. An ancient Greek myth was told here under the present circumstances. ♡ Language: Sri Lankan Sinhala ♡ Related to Percy Jackson Series and Greek Myths Note : As I own the original right...
