Mg's my everything(Complete)

Part 7#Zawgyi

မင္းတို႔ဒါေလးေတာင္ေသခ်ာေအာင္မလုပ္နိုင္ၾကဘူးလား!
ခြမ္းးးး!
သတ္နတ္ေၾကာင့္တစစီ‌ေၾကမြသြားရ‌ေသာပန္အိုးငယ္
"ေျဖေလ မင္းတို႔‌ေစာက္ပါးစပ္ေတြ အ ကုန္ၾကတာလား!"
ေရွ႕တြင္တခ်က္မွပင္မလူပ္ေသာ bodyေတာင့္ေတာင့္နဲေယာက္က်ား5ေယာက္
ထိုေရွ႕တြင္သူ႔တို႔အားေဒါတတႀကီးေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနေသာေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဟန္ရွိေသာလူတေယာက္
ဒိုင္း!!!
ေထာင့္စြန္းကတေယာက္ကေတာ့ခုနမွပန္းအိုးေနရာတြင္အစားသူျဖစ္သြားခဲ့ေလပီအကုန္လုံးကတခ်က္ပင္တုန္ကာေနျမဲအတိုင္းပင္
"ရဲ‌ေနာင္ မင္းေျပာစမ္းဒါဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ!"
"ဟုတ္sir က်ေနာ္တို႔ဂ်ပန္ဘက္ကိုပို႔တဲ့ပစၥည္းလမ္းမွာအျဖတ္လုခံလိုက္ရပါတယ္"
"က်ေနာ့္ အထင္ဒီထဲမွာသလ်ိဳပါေနတယ္"
ေခါင္းငုံကာဆိုလာေသာ ထိုလူမ်ားထဲမွတေယာက္က်ေနာ့္ေပါ့စ မူ႔ေၾကာင့္ပါ ေတာင္ပန္းပါတယ္
"ကိုယ္အမွားကိုသိတယ္မလား အဲဒါဆိုအဲ‌ေကာင္ကိုရေအာက္စုံးစမ္းခဲ့မဟုတ္ရင္သူလ်ိဳအစားခံရမဲ့ေကာင္ကမင္းတို႔ျဖစ္လိမ့္မယ္"
"နားလည္ပါပီ sir"
"ခု ခ်က္ျခင္းရေအာင္ရွာခဲ့!!!!"
ခြမ္းးးးး
ထပ္မန္ေပၚထြက္လာေသာကြဲၾကသံ
ထိုသူလက္ထဲမွ y ခြက္ေလးကေတာ့ၾကမ္းျပင္မွာတစစီေက်မြသြားေလပီ

မနက္နိုးတာနဲ႔ထုံစံတိုင္းမ်က္၀န္းအိမ္မွစီးက်‌ေန‌ေသာမ်က္ရည္ေတြကိုဥပစ္ခါျပဳကာအလုပ္သြားရန္သာျပင္ဆင္ေတာ့သည္
သူBreakfastစားပီးသာဆိုင္သို႔ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္လမ္းကေတာ္ေတာ္ၾကာ‌ၾကာေလၽွာက္လာပီးမွေရာက္လာခဲ့ရသည္
"အဖြားေရ အဖိုး က်ေနာ္ေရာက္ပီ"
"ေအေအ ေျမး၀င္ခဲ့၀င္ခဲ့"အဖြားသံၾကားေတာ့သူလဲဆိုင္ထဲတန္း၀င္သြားလိုက္သည္
ေနာက္ေတာ့ျပင္ဆင္စရာရွိတာျပင္‌ေပးပီးဆိုင္ေလးစဖြင့္ပီးေလသည္
တ‌ေျဖး‌ေျဖးေန႔လည္နားနီးေတာ့ဆိုင္မွာလူေတြလဲၾကလာသည္ေရာင္းေကာင္းတယ္ေျပာရမယ္လက္ မလည္ဘူးအဲဒါနဲ႔သူလဲဟိုေျပးဒီေျပးနဲ႔မနားရ
အဖြားနဲ႔အဖိုးလဲထိုနည္းတူစြာပါပဲ
တျဖည္းျဖည္းနဲညေနေစာင္းပီႏွင့္ဆိုင္ပိတ္ေတာ့မည္ပင္အဖိုးနဲ႔အဖြားကအသက္ေတြလဲရေနပီမို႔ညဘက္ေတာ့မေရာင္းၾကေတာ့‌ညေနေစာင္းေလာက္ဆို‌ဆိုင္ပိတ္ပီးပင္သူစာပြဲေတြဘာေတြသုတ္ေနခ်ိန္
"ေျမးေရ ဖြားရွီဆခနလာပါအုံးကြယ္"
"ဟုတ္ အဖြားလာပီဗ်"
"ငါ့ေျမးေလး ကေလတကယ့္luck ေကာင္ေလးပဲကြယ္ေျမးေလးေရာက္လာတာနဲ႔ဆိုင္ကလူကိုျပည့္လို႔ကြယ္"
*မင္းလို ေကာင္ကတကယ္ကိုေကာင္းက်ိဳးမေပးတဲ့အေကာင္ပဲ*
မေခၚေရာက္ပဲေရာက္လာၾကသည့္မ်က္ရည္ၾကည္မ်ား...
သူေပ်ာ္သည္ေလတခါမွသူအတြက္ရည္ရြယ္ပီးမၾကားဘူးခဲ့တဲဒီစကားေလးၾကားရပီလို႔ပင္
"အို ကေလးရယ္ဘာလိုငိုေနတာတုံး"
"ဟင့္ အဖြားဟင့္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
အဖြားလဲ စိတ္မေကာင္စြာနဲ႔သူ\မ/အေၾကာင္းမယ္မယ္ရရမရွိပဲဒီကေလးကိုသနားစိတ္၀င္မိသည္
"မငိုနဲ႔ေတာ့ ေျမး"
"ဟင့္ ဟင့္ ဟုတ္ကဲ့အဖြား"မ်က္ရည္ေတြကိုအဖြားကသုတ္ေပးရွာတယ္အဖိုးကလဲသူေက်ာေလးကိုပုပ္ေပးပီးအာ‌ေပးရွာသည္ခနၾကာေတာ့သူလဲအငိုရပ္သြားပီးအဖြားက
"ေျမးေရာ့ ဒါေလးယူေနာ္ မမ်ားပင္မဲ့ကေလးစားျခင္တာ၀ယ္စားေနာ္"
"မဟုတ္တာအဖြား က်ေနာ္မယူပါရေစနဲ႔"
သူလက္‌ေပၚသို႔ေႏြးေထြးတဲ့လက္တစုံအုပ္မိုးလာသည္
"ဖြားေျမးေလကိုအဖြားကမုန႔္ဖိုးေပးတာပါကြဲ႕
ယူေနာ္ကေလး"
မ်က္ရည္မ်ားေဝ့သီကာေျဖေသာကေလးငယ္
"ဟုတ္ကဲ့ အဖြား"
ထိုခါမွအဖြားနဲအဖိုးကလဲျပဳံးပီးေက်နပ္သြားေတာ့သည္