Μια ξαφνική συνάντηση

κεφάλαιο 14

Ε- Εχω κατι και με κοιτας?

Α- Εισαι πολυ ομορφη ειπα και χαμογελασε

Ε- Ευχαριστω αλλα αντι ξερεις οτι δεν ειναι σωστο 

Α- Ξερω δεν θα ηταν σωστο να κανω κατι 

Μια ησυχια μεταξυ μας ακολουθησε μεχρι που η πορτα χτυπησε και ηταν ο τεο

Α- Τρεχα επανω στο δωματιο και μη βγαλεις αχνα ειπα ψηθυριστα

Ανοιξα την πορτα και ειδα τον τεο να κλαει

Α- Τεο κλαις?

Τ- Δεν μπορει να την βρει κανεις δεν την ειδε κανεις πουθενα την σκοτωσαν ειμαι σιγουρος 

Α- Ηρεμισε ρε συ δεν νομιζω αν και εγω που προσπαθησα να μαθω οντως κανεις δεν  ακουσε  τιποτα αλλα η ισως εφυγε ισπανια ρε

Τ- Μιλησα με τους δικους της αλλα δεν ειναι εκει  σιγουρα την σκοτωσαν

Α- Αδερφε αν την σκοτωσαν πρεπει εστω μια τυπικη κηδεια ή κατι να κανουμε

Τ- Ναι το κανονιζουν τα παιδια 

Α- Για πότε  λετε?

Τ- Αυριο στης 2 

Α- Νταξει θα ερθω κι γω 

Τ- Καλα θα κανεις , εγω φευγω αδερφε 

Α- Νταξει συλλυπητήρια

Τ- Ευχαριστω πολυ ειπε και εφυγε 

Μολις εκλεισα την πορτα η ελενα δεν κατεβηκε και ανεβηκα να δω αν ειναι καλα και την βρηκα στο πατωμα να κλαιει

Α- Ει μην κλαις σε παρακαλω ελενα

Ε- Δηλαδη αυριο θα γινει η κηδεια μου , οχι οχι δεν γινεται 

Α- Ελενα ειναι για το καλο σου σε παρακαλω. Θα φυγουμε μετα την κηδεια για λιγο καιρο εκει θα κανεις καποιες αλλαγες στην εμφανιση σου θα αλλαξεις ονομα και οταν βεβαιωθω οτι ολα ειναι κομπλε θα γυρισουμε 

Ε- Ενταξει  ειπε με το ζορι και την αγκαλιασα

Δεν μπορω να την βλεπω να κλαιει αλλα πρεπει να κρατηθω για το καλο της και να  ειμαι διπλα της και αυτο θα κανω. Την εχω αγκαλια και ακομα κλαιω μεχρι που κοιμηθηκε στην αγκαλια μου την αφησα στο κρεβατι και ξαπλωσα διπλα της και κοιμηθηκαμε ολη μερα. Οταν ξυπνησαμε το πρωι εκεινη εφτιαξε τις βαλιτσες και εγω ντυθηκα να παω στην κηδεια 

Α-Ασε με να βοηθησω ρε

Ε- Οχι ετοιμασου εσυ να πας στην κηδεια ετσι κι αλλιως εγω τελιωνω τωρα  και θα κανω ενα μπανιο να χαλαρωσω θα ετοιμαστω μεχρι τοτε θα εχεις ερθει