AŞKIMIZ ŞANSA KALDI

AŞK 1

(Media:Yaprak)
Uraz, ne çok sevdim seni ben. Hep hayaller kurdum biliyor musun? Hayallerimde o kadar çok şey yaptık, o kadar çok şey yaşadık ki seninle gerçeğe bişey kalmadı. Sende haklısın.

Seni ne çok bekledim ben. Hep bekledim, hep. Ama gelmedin. Biliyor musun yine kızmıyorum sana ben. Çünkü beklenenler asla gelmez.

Seni ne çok istedim ben. Belki de seni yaşamdan çok istediğim için benim olmadın, olamadın. Çünkü bu dünya da neyi çok istersen olmuyor. Kural basit, birşeyi çok isteme. Olmuyor sonra. Karşıdaki bilmiyor senin ne hissettiğini, onu görünce içinde ne fırtınalar koptuğunu. O sadece senin onu sevdiğini tahmin ediyor. Ama bayım o işler öyle kolay olmuyor işte.
Seni çok sevdim ben. Kocaman sevdim. Ama sevilmek istedim be Uraz. Biri beni sevsin istedim. Hayatımda bende birinin herşeyi olmak istedim. Hep hayalimde senin olmak vardı. Sen vardın Uraz. Ama olmadı, olduramadık.

Ama artık seninle kurduğum hayalleri ben de Şans' la gerçekleştireceğim. Yıkılmayacak o hayaller, başka bir kimlikte can bulacak.
-Yaprak Onat

Mektubu özenle katlayıp kutuya koydum. 15 haziran, büyük gün. Sevgilim ve onun arkadaş grubuyla çıkacağımız yaz tatili yarın. Bavulumu çıkardıktan sonra özenle Şans'la çıktığımız alışverişten aldığımız bütün kıyafetleri, lazım olacak herşeyi valize yerleştirdikten sonra odama yemek kokuları dolmaya başladı.

Fırında pişen lezzetli yaprak sarması ve yayla çorbası beni benden almaya yetmişti. Gülümsememi gören annem gururla ve şevkat patlamasıyla bana baktı.
"Beğendiğin yemekleri yaptım balım! "
Yanına gidip yüzünü iki avcumun arasına aldım.
"Minnettarım sultanım! "
Gözlerindeki hüzünle konuştu.
"Eğer gitmezsen hergün yaparım Yaprak, söz. "
Yandaki sandalyeyi çektim. Annemin yanına oturup masadaki elini tuttum.
"Anneciğim, sultanım benim. Biliyorum bensizliğe alışık değilsin. "
"Tabi değilim ya, ben seni görmeden bir gün bile yapamam. "
"Ama Şans' ın bu tatili ne kadar çok istediğini biliyorsun. Onu kıramam."
Elini bir hışım çektikten sonra ayağa kalktı.
"Sen o oğlan için bizi paramparça et Yaprak, aferin kızım sana."

Masayı hazırlarken telefonum çaldı. Elinde büyük bir sinirle tuttuğu telefonumla annem geldi.
"Sen konuş ben hazırlarım! "
Buz gibi sesiyle bunları söyledikten sonra aceleyle telefonu açtım ve odama doğru yürümeye başladım.

"Efendim? "
"Aşkım! "
Şans' ın sesi yine cıvıl cıvıldı. Zor olsa da bende ona katıldım.
"Canım? "
"Neler yapıyorsun? "
"Akşam yemeği için masayı hazırlıyorum. Sen? "
"Bende birazdan yemeğe ineceğim . Bugün sensiz yiyeceğim son yemek Yaprak. Bundan sonrasında sen olacaksın yanımda. "
İçim cız etti. O beni bunca severken benim hala Uraz' ı sevmem çok adiceydi. Ama insan hiçbir zaman sevdiğini seçemiyor. Ama başladığım işi bitirmem gerek. Şans' a katıldım.
"Evet hayatım, bundan sonra yemekleri sana hazırlayacağım. Bundan sonra sen yiyeceksin."
"Seni seviyorum. "
"Seni seviyorum. "
Ne kadar da sık yalan söyler oldum ben.
"Yaprak sevgilim, yemeğe inmem gerek. Ben seni tekrar arayacağım. Beni özle. "
"Peki sevgilim."

Telefonu kapatıp yatağıma attım kendimi. Şans' a bile bunları söylemek zorken üç ay boyunca Uraz' ın yanında bunları nasıl yapacağım ben?

"Yapraaaaak? "

Düşüncelerden sıyrılıp sesin geldiği yere gittim, mutfağa. Babam gelmiş sofraya oturmuştu bile. Yanağına öpücük kondurduktan sonra sofradaki yerimi aldım.

"Karne nasıl bakalım? "
Boş gözlerle babama baktım.
"Geçen hafta göstermiştim baba."
Annem çoktan öksürük krizine girmişti bile. Babam aldırış etmedi.
"Yapma yahu! Hediye aldık mı? "
Bu sefer annem sakinleşmeye çalışarak konuştu.
"Emir' ciğim, arkadaşlarıyla tatile çıkmasına izin verdin ya..."
Babam bir süre düşündükten sonra konuştu.
"Haa, evet hatırladım !"
Masadan uzanıp elimi tuttu.
"Yaprak, babacığım kusura bakma kızım. Bugün ihale baya zordu. Müvekkilimi savundum derken evden soyutlandım. Yarın gidiyorsun değil mi? "
Yüzüme sahte bir tebessüm yerleştirip konuştum.
"Evet yarın. Musaadenizle ben yatıp uyumak istiyorum. Yarın yorucu olacak."

İkisini de öpüp odama geçtim. Acıdan uyuyamamak da sevdaya dahil mi? Olmasın bence. Sevmek ne acaba? Benim şuan da yaşadığım şey sevgiyse, aşksa ben çok kötü bişey yaşıyorum. Acı çekiyorum. Peki ya Şans? O da bana aşık olduğunu söylüyor. Ama o mutlu. O çok mutlu. Peki ben neden değilim? Hangimizin ki aşk? Bilemiyorum.
⏪⏩

Bugün şaşırtıcı bir şekilde alarm sesiyle uyandım. Şans ilk defa beni aramadı. Aceleyle elimi arama tuşuna götürdüğümde ses çok yakından geldi. Kafamı kaldırıp baktığımda karşıdaki koltukta oturan Şans' ı gördüm. Kocaman ve gurur dolu gülümsemesiyle bana baktı.

"Bir insanın sabah aklına ilk ne geliyorsa onu çok seviyordur demekmiş. Aklına ilk gelen ben olduğum için çok mutlu oldum Yaprak, tapıyorum sana."
Utanarak kafamı yere eğdim.
"Ben sen aramayinca..."
Sözümü tamamlayamadan Şans' ın kolları beni çoktan sarmıştı.
"Seni seviyorum. "
"Seni Seviyorum. Ama annem bizi bu halde görürse..."

Cümlemi tamamlayamadan Şans kenara çekildi. Ellerini teslim olur halde kaldırdı.
"Ben çıkıyorum aşkım, annenin yanındayım. Sende üzerini değiştir ben bavullarını yolladım zaten, sonra da çıkarız. "

Cevap vermeme fırsat vermeden Şans çıktı. Dünden hazırladığım mini kot şortumu ve ve göbekten bağlamalı kareli gömleğimi giydim. Saçlarım düz olduğu için kendi halline bıraktım. Şeftali patlayıcımı da sürdükten sonra aynaya bakıp çıktım.

Annemle Şans keyifli keyifli konuşurken içeri girdim. Annemle kısa bir vedalaşma maratonundan sonra arabaya bindim.

Şans son ses Teoman açtıktan sonra saçlarımı rüzgara teslim ettim.