SIRLARIN FISILTISI

Giriş

         Genç kız ,tek omzuna attığı spor çantasıyla seri adımlarla gri,beyaz kaldırımda ilerlemeye başladı. Çiselemeye başlayan yağmurun burnunu okşarcasına geçip gitmesiyle fark etti.Başını gökyüzüne kaldırıp ,geçenlerde okuduğu kitap satırları gözlerinin önünden geçti.

''Eğer bir insan kalbiyle kalbiyle beraber ağlarsa,gökyüzü yarılıp şimşekler ve yağmurlarda onlara eşlik edermiş.''

         Genç kızın gözlerinin önünden geçen satırlar kalbinin burkulmasına sebep oldu.Seri adımlarını hızlandırıp,bir an önce sıcak yuvasına varmayı diledi.Evlerinin bulunduğu sitenin önüne gelince,eskitilmiş görünümü verilen ağır demir kapıyı,sağ omzuna dayanarak ittirdi.Demir kapıyı aralayıp bir kedi edasıyla geçti.

      Süs taşlarından yapılmış kırmızı,yeşil yollardan ilerleyerek evinin bulunduğu bahçeye giriş yaptı.Spor çantasının küçük bölmesinden anahtarını alırken yağmur,kan ve toprak kokusunu alınca nefesinin kesildiğini hissetti.El çabukluğuyla anahtarı kavrayıp evin giriş kapısını açtı.Sırtındaki çantasını belli belirsiz bir yere fırlatırken bir yandan da annesine seslendi. Seslenişlerinden bir cevap alamayan genç kız,huzursuzca yerinden kıpırdanarak annesinin çalışma odasına doğru ilerledi.Çalışma odasının kapısının önüne gelince,kapıyı çalmasına rağmen ses duymayınca,kapıyı açmayı karar verdi.Usulca kapıyı açarken,başını  içeri doğru uzattı.

      Görüş alanına ilk koyu kırmızı kan ardından annesinin cesedini gördü.Annesinin yanına koşarken,kendini annesinin önünde buldu.Hayatı boyunca yaşadığı acılardan mı? Yoksa annesini kaybedişinden ötürü mü? Oluşan gözyaşlarını titrek bir nefesle atmasına izin verdi.Yaşadığı şokla bilinmez olan titreyen elini annesinin kapanmış avucuna doğru uzattı.Eline alıp son kez dudaklarına götürürken,annesinin avucundan kucağına düşen buruşmuş beyaz kağıt dikkatini çekti.Buruşmuş beyaz kağıdı açarken,annesinin ona bıraktığı son hatırasına bakar yada baktığını sanır.