"Mga anak halina at kakain na tayo" narinig ko na ang pag tawag saamin ni mama para kumain dali-dali rin kaming pumunta sa dining table kasi gutom na kami, tatlo nga pala kaming mag kakapatid ako si Histela Torres ang panganay, Harvey Torres ang Middle Child, at Hannah Torres ang Bunso
"Kain na kayo mga anak"
"ano pong niluto niyo inay?" Tanong ni Harvey
"Aba syempre yung favourite nyong Sinigang"
"yeyy" masaya ang buhay namin kahit iniwan kami ng tatay namin tska kinalimutan na namin sya wala naman syang kwenta, niloko nya kami, pero minsan hindi ko mapigilan na umiyak at mag selos pag may nakikita akong buong pamilya na may kasamang tatay at masaya.
(FLASH BACK)
"Ano pre? Kukunin mo ba itong druga? Bago toh!"
"mahal, Jeo? Anong ginagawa ng mukong na toh dito?!"
"ah mahal ano kasi eh"
"ano?!"
"may ibibigay lang sana ako Mariel"
"At ano naman ibibigay mo sa asawa ko?"
Nagsalita si Papa "itong kwintas nya raw diba?"
"oo sakanya na toh" (inalis ni Jeo yung Kwintas at ibinigay ki papa)
"Salamat"
"ahh salamat jeo ha" sabi ni mama
"sge una na ko"
PERO kasinungalingan lang pala ang lahat nang yun
After 1 Month
Naglinis kami ni mama sa kwarto nila ni papa
"oh ano toh?"
"patingin po ma?" ipinakita nga ni mama sakin ang nakita nya sa drawer nila pero parang supot lang naman ito ng asin "Parang asin lang yan ma eh"
"Asin? Hindi histel ang rami nya neto!" Biglang umiba yung mukha ni mama parang uusok na sya sa galit "Halika nak at samahan mo ko hahanapin natin ang tatay mo!" sinundan ko si mama, umalis kami sa bahay para hanapin si papa may nakasulobong kami na medjo matanda na
"Ale? May kilala ho ba kayo na hans torres?, asawa ko po kasi sya umalis po ng bahay hidni nag sabi saan pupunta eh."
"Ay si hans? Oo kilala ko yun, may asawa na pala jusko doon sya sa bahay na yun kanina"
"ah sge ho salamat" pumunta kami sa bahay kung saan tinuro nung ale knock knock "tao po! Tao po!"
"Ma? May tao ba talga dito? Hindi nga tayo pinag bubuksan"
"oo alam kong meron-ayy"
"oh bukas na pala toh eh"
Pumasok na kami sa bahay, at hindi namin inaasahan ang nakita namin.
"HANS?"
"Ah ma-mariel?"
"love sino sya?" tanong ng babae na kasama ni papa
"LOVE? ANONG LOVE HANS HA?"
"Let me explain"
"KABIT MO TOH?, WELL FYI PARA MALAMAN MO NA KABIT KA AKO ANG ASAWA NI HANS, LEGAL KAMI!"
"Asawa ka? Ano naman?, mukhang hindi ka naman na mahal ng asawa mo kaya andito sya sakin"
"ABA HA" Sinabunotan ng husto ni mama yung babae
"MARIEL, MAHAL!"
"MA!"
pag katapos non umuwi na kami sa bahay kasama si papa
"all this days hans? Nang bababae ka? NAPAKA BABAERO MO NA CHEATER PA!"
"Im sorry mahal ok? Pls wag naman din tayo mag-away dito sa nakikita ng mga bata
" Hindi! Dito tayo para malaman ng mga anak mo kung gaano ka tarantado tska ano toh ha?" itinapon ni mama yung maraming supot ng parang asin sa mukha ni papa
" Druga ba toh? "
"oo druga nga yan"
"Bakit ka nag drudruga?"
"nahawa lang naman ako ni jeo eh"
"sabi na nga ba! Walang hiya talga yan si Jeo, Walang hiya ka rin nag paloko ka gumamit ka ng druga, nang babae kapa! Hindi ka na nahiya? May anak ka oh."
"im sorry nga mahal, please give me a second chance itatama ko lahat"
"at satingin mo mag papaloko pa ko sayo? Ha? Lumayas kana! Kunin mo na lahat ng gamit mo, kasi hindi na kita mapapatawad, hindi ka na namin kelangan dito!, hindi ka na kelangan ng anak mo! Kaya ko naman sila iataguyod ng wala ka! Kaya alis!"
Ako at si mama ang higit na nasaktan tahimik lang ako pero naintindihan ko ang pag-uusap nila malaki na rin ako para maintindihan ang mga bagay-bagay, sobrang sakit kasi niloko kami ni papa, aalis na si papa pero bago sya umalis niyakap nya kami isa-isa, niyakap nya di harvey at hannah pero ako? Ayaw kong mayakap sya! "nak?" "Dont touch me! Wag mo kong yayakapin! Bakit mo kami ni loko pa?, BAKIT? nambabae ka nag druga kapa!" im sorry anak" "im sorry? Pa it isn't enough its better to you to go! Ayaw ko man pero masakit eh so pls leave us alone!"
"ayaw ka na ng anak mo sa kagagawan mo, umalis kaan wag kanang bumalik ha?"
"nak? Ano iniisip mo?"
"ay ma, wala ho"
"talga?"
"opo wala lang ho to natutulala lang po ako" pag sisinungaling ko.
After 2 years
Napapansin ko iba na ang kinikilos ni Mama parang hindi nya na kaya, nang hihina na sya ganon
"Ma ako na po nyan mag pahinga ka na po hindi nyo na po kaya eh"
"ano? Hindi kaya? Nak para sainyo kakayanin ko, lahat kakayanin ko."
"Hindi ma eh, napapansin ko iba na kinikilos mo may sakit kaba?"
"aba! Wag ka naman ganyan anak, wala akong sakit."
"sge ho. Basta po magpahinga ka na."
After 4 Months
Kaarawan ko na SA WAKAS OFFICIALLY 13 TEEN YEARS OLD, TEEN NA KO! " ito ang masayang araw para sakin.
" Magandang umaga birthday girl!" ang bati sakin ni mama
Maligayang kaarawan anak at niyakap nya ko ng mahigpit, niyakap ko rin sya.
"Salamat ma, may handa po ba?"
"Oo naman officially Teen kana dapat may handa ka ang handa natin ay ngayon umaga kaya bumangon kana dyan kasi nag hihintay ka na ng mga kapatid mo kasi kakain na tayo ng handa mo." bumaba na kami ni mama kaunti lang ang handa ko spaghetti, maliit na cake, 4 chicken, 1 coke lang pero ok lang basta kasama sila.
"mabuti naman at gising kana ate kanina pa kami nag hihintay." sabi ni harvey "kaya nga ate btw HAPPY BIRTHDAY ATE!,HAPPY BIRTHDAY Ate ko" bati nila harvey at hannah
"aww salamat sainyo ha pasensya na kung pinag hintay ko kayo halina kain na tayo." ito yung masaya na araw para sakin, PERO-- mapapalitan rin pala ng lungkot at pag hihirap pagkatapos ng kaarawan ko after 2 weeks nahimatay si mama
"MA? MA! MAMA GUMIGISING HO KAYO MA! HARVEY HANNAH! MA!"
"ate? Anong nangyayari ki mama?" sabay na tanong nila
"nahimatay si mama bantayan nyo sya! Harvey kunin mo wallet ni mama.
"Ate? San ka naman pupunta? Lumabas ako kaagad hindi ko na nasagot ang tanong ni hannah.
" ATE BEA! ATE BEA! (KNOCK KNOCK) " pumunta ako sa bahay ni ate bea, si ate bea ang kapitbahay namin, nurse sya dati sya nag babantay saamin kung nasa trabaho si Mama at papa, sya na lang ang alam kong makakapitan ko kasi nurse sya at alam kong maasahan tinuturing ko rin sya na tunay na kapatid "ATE"
"Oh? Histela? Bakit?"
"Ate kelangan ko po yung tulong nyo!"
"bakit ano bang nangyari?"
"Si mama po"
"ano? Ano ki tita mariel?"
"nahimatay po! Baka pwede nyo po kami isama pa puntang hospital sge na ate kayo na lang po maasahan ko."
"oh sge!" Dali-Dali kami pumunta sa bahay pumunta na kami sa hospital at hindi ako masaya sa resulta.
Doctor: Im sorry to say but your mother ha sa breast Cancer staged 2 its better na ma operahan sya ngayon na mismo para hindi na lumala ang sakit at umabot sa Staged 3-4
Pero doc pweding hindi lo muna ngayon? Kung hindi ko po papa operahan ang nanay ko ano pong mangyayari sakanya?
Bakit? Tanong ng doctor
"Doc wala pa po kaming sapat na pera pang pa opera alam kong aabotin ng malaking pera ang pa opera di po ba?"
Doctor:oo mahal nga, pweding hindi mo pa naman pa operahan ang nanay mo hindi pa naman masyadong malala ang cancer nya eh, kaya kung magising na sya pwede naman na kayong makauwi pero kelangan ng nanay mo ng assistance at palaging mag babantay sakanya.
"Sge po doc salamat po"
"may cancer ang nanay ate?"
"oo narinig mo naman diba?"
Bea:nalulungkot ako histela sa sinabi ng doktor, kaya kung may kelangan ka tawagan mo ko ha.
"Ate? Wala naman po kayong appointment?"
Wala pa, wala pang kumukuha sakin bakit?
"pwede po bang ikaw na lang ang taga bantay ki mama? Mag-aalaga po sakanya?"
Sge payag ako kahit wag mo na ko bayaran histela libre na, ito na rin ang pweding gawin ko sa mga bagay na naitulong ni tita sakin.
Nagising na rin si Mama
"ma? Kamusta ka ho?"
"nak? Asan ako?"
"nasa hospital ka ma."
"ba-bakit?"
Hindi ako nag salita ayaw kong mag salita masakit kasi pag binabanggit, napansin yata ni ate bea na ayaw kong isabi kaya sya nag salita.
Bea:ah tita nahimatay ka po, tapod sa-sad to say may cancer ka po staged 2 you need to be operated pero hindi pa ngayon.
"ANO? HINDI YAN TOTOO! WALA AKONG SAKIT"
"That was the doctor said ma!"
