atlantis/hyunmin

22

Seungmin Hyunjin'in kapısının önünde ani fren yapmış ve merdivende oturmuş elleri başında ağlayan çocuğun korkmasını sağlamıştı.

Seungmin hızlıca arabadan aşağı inmiş ve Hyunjin de ayağa kalkmıştı.

İkili koşarak birbirlerine sarılmış ve ağlamışlardı. Hyunjin kendinden kısa bedenin yüzünü öpücüklerle doldurmuş ve yüzün her bir santimi öpmüştü.

Dudaklarını birleştirmiş ve uzun bir öpücük vermişti sevgilisine.

İkisi de birbirlerini özlediklerini söyleyerek ağlıyordu.

"Gidelim. Nereye istersen gidelim Hyunjin koreye dönelim başka bir yere gidelim. Nereye istersen gidelim ama burdan uzak bildiğimiz yerlerden uzak olsun. Lütfen gidelim. Kendimize yeni ve temiz bir hayat kuralım." demişti ağlayarak.

Hyunjin alınlarını birbirine bastırmıştı.

"Fransaya gidelim mi sevgilim. Hayalimizdeki ülkeye." demişti gülümseyerek.

Seungmin de gülmüş ve Hyunjin'e kısa bir öpücük vermişti.

Hyunjin Seungmin ile birlikte eve girip Hyunjin'in ihtiyacı olan her şeyi alıp Seungmin'in valizinin yanına koymuşlardı.

Hava alanına gidip Paris için ilk uçağın biletlerini alıp ilk uçağa binip hayallerindeki şehre gelmişlerdi.

Belki aylar sürecekti birbirlerini anlamaları. Belki de yıllar. Belki de anlamışlardı bile.

İkisi de kalplerinin derinliklerinde bulmuştu.

yav çok saçma oldu biliyorum ama anlık şarkıyı dinlerken aklıma geldi de yazdım bu tarz kısa mektuplu notlu şeyler benim tarzım değil ama işte mskbsıckwbpsjdpsjxkabdkdbofncpdksşskpfrnıeywgrbğgmspw neyse gülmeye gerek yok erezlik bir şey bu ya uzun zamandır aktif değilim okulum var sınava giriyorum bu sene ders de çalışmıyorum ama hiçbir şey de yapmıyorum buraya girip okumuyorum bile arada aklıma gelirse taslakta yazdığım hikayeler var onlara bakıyorum sadece saçma onlar da ama yazıyorum belki onları da atarım ayy sf9 yazmak istiyorum ama kurgu uyurlayabilir miyim acaba ona ya