Pick one ft. B-Brave

§ 14

→ Kaj POV

''Samuel wat doe je hier?'' roept Nova geschrokken. Ze springt van het aanrecht af en neemt een verborgen houding aan. ''Hoor ik dat niet aan jou te vragen, schoonheid?'' grijnst hij. Nova's wangen beginnen rood aan te trekken en zenuwachtig haalt ze haar hand door haar warrige haar. Ze begint met de knoopjes van mijn overhemd te spelen en kijkt ons geen van beide aan.

''Z-zou ik misschien mogen douchen?'' vraagt ze verlegen terwijl ze nog steeds naar de grond kijkt. ''Tuurlijk, Nova'' antwoord ik. Ik steek mijn hand naar haar uit die ze gelijk vastpakt. Ik leid haar naar de badkamer en geef haar alle spullen die ze nodig kan hebben. ''Voel je thuis'' glimlach ik. Ze glimlacht terug en ik loop de badkamer uit zodat ze haar gang kan gaan.

Ik spring de trap af en loop naar de woonkamer waar Samuel inmiddels op de bank zit. ''Moest je haar nou weer vervelen?'' plof ik naast hem neer op de bank. Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en zet een muziekje op. Samuel begint te gniffelen. ''Oh, oh, oh. Kajtje toch. Wat hebben jullie gedaan?'' grijnst hij.

Mijn wangen nemen een rode kleur aan, al heb ik geen idee waarom want er is helemaal niks gebeurd. ''Wij hebben niks gedaan'' zeg ik eerlijk. ''Ja tuurlijk joh'' lacht hij met zijn ogen aan zijn telefoon geplakt. Ik besluit zijn irritante gedrag te negeren en loop naar de keuken om op te ruimen.

Ik pak de koekenpan van het fornuis en leg het in de gootsteen die voor het raam staat. Altijd wanneer ik moet helpen met afwassen kijk ik uit het raam en dat is nu ook niet anders. Het is lekker weer, te zien aan de kinderen die over straat huppelen, zonder jas aan, naar het speeltuintje in het park tegenover mijn huis.

"Maar effe serieus,'' roep ik vanuit de keuken, ''wat doe je hier Sam?''. Het blijft even stil, het duurt altijd een tijdje voordat Samuel doorheeft dat mensen tegen hem praten. Maar na een tijdje wachten geeft hij nog steeds geen antwoord. Ik veeg mijn natte handen af aan een handdoek en loop ermee naar de woonkamer. 

Geconcentreerd scrollt hij door zijn timeline op Twitter. Ik gooi de half natte handdoek naar hem toe en raak zijn hoofd. Met de handdoek op zijn hoofd draait hij zich naar mij toe en laat mij zijn telefoon zien. Ik bekijk zijn beeldscherm aandachtig. Hij laat me een foto van mij en Nova zien waar we heel dichtbij elkaar staan op het festival, toen ik bezig was haar naar mijn scooter te escorteren. Het lijkt erop of we bijna gaan zoenen en ik weet niet wat ik hiervan moet denken. ''Kerel, deze foto gaat heel Twitter rond. HEEL TWITTER.'' zegt Sam met grote ogen. 

De deur van de woonkamer slaat in één keer open en Nova staat geschokt in de opening. Ik neem aan dat ze de foto heeft gezien want dat is niet bepaald een happy expressie op der gezicht. ''Stap ik net uit de douche omdat mijn telefoon continu bleef trillen. Ik zie dat ik veel nieuwe volgers heb op Twitter en waarom zou dat zijn? Door deze prachtige foto.'' Ruw duwt ze haar telefoon in onze gezicht. 

Nogmaals bekijken Sam en ik de foto op haar telefoon, alsof het opeens een andere foto is. ''Finn maakt me af!'' Ze rolt met haar ogen en gefrustreerd ploft ze neer op de bank. Ik kijk haar medelijdend aan. ''Het komt goed Nova. Er is niks gebeurd en zolang jij weet dat je goed zit, dan is er niks aan de hand'' troost Samuel haar. ''Samuel, ze schrijven al fanfiction over ons'' zegt ze hysterisch. Ze staat op en begint te ijsberen. 

Stiekem begint Samuel te lachen en ik weet precies wat hij denkt. Ooit hebben wij ook fanfiction gelezen om te kijken wat ze precies over ons schreven en het was inderdaad erg interessant. Diep van binnen ben ik ook erg benieuwd waar het dit keer over zou gaan. 

→ Dioni POV

Nog half slaperig loop ik de trap af om de voordeur open te doen. Ik had met Cassius afgesproken om naar de stad te gaan, maar na gister ben ik nog dood op en vind dit toch wel een beetje te vroeg om al de deur uit te gaan. Ongeduldig wordt er aan de deur gebeld. 

Wrijvend in mijn ogen sla ik de deur open. ''Cas, vindt je dit ook niet een beetje- jij bent Cas niet'' zeg ik wanneer ik Valerie opeens voor mijn deur zie staan. Ik ben gelijk klaar wakker. ''Nee dat weet ik ook wel'' giechelt ze. Ik rol met mijn ogen. Ik heb zo'n hekel aan haar gegiechel, het is zo.. Valerie-achtig. ''Ik heb geen tijd voor jou'' zonder een woord meer doe ik mijn deur weer dicht en loop naar de keuken. Maar zonder dat ik het door heb, heeft Valerie haar voet tussen de deur gezet zodat hij niet volledig dicht ging. Ze volgt me naar de keuken. 

Ik zet het koffiezet apparaat aan en pak een mok uit de kast. ''Oh lekker! Ik wil ook wel wat'' zegt ze terwijl ze aan de keukentafel gaat zitten. Ik laat bijna alle mokken uit mijn handen vallen uit schrik. Waarom laat ze me niet gewoon met rust. ''Ik vroeg niet voor niks of je wegging Valerie'' zeg ik ongeïnteresseerd en ga weer verder waarmee ik bezig was. ''Je vroeg niet of ik wegging hoor, lekkerding'' zegt ze bijdehand. 

Ik rol met mijn ogen. Is dit echt nodig? ''Je weet heus wel wat ik bedoel Valerie'' zeg ik zonder haar aan te kijken. Ik hoor dat ze opstaat van tafel en naar me toe loopt. ''Noem me 'Val'. Valerie klinkt zo.. serieus'' zegt ze terwijl ze mijn heupen vastpakt. Uit reflex schud ik me los en ga aan de andere kant van de keuken staan. ''Wat dacht je van: 'Laat me met rust, tot ziens''' zeg ik, nogmaals, ongeïnteresseerd. 

''Ik zou maar oppassen met wat je zegt want ik kan zo je toekomstige relatie met onze lieve Nova verpesten'' zegt ze dreigend terwijl ze naar haar nagels kijkt. Ik verslik me bijna in mijn koffie, die overigens nog erg heet is. ''Ja dat dacht ik al'' zegt ze wanneer ze de schrik in mijn ogen ziet. Ze loopt naar de woonkamer en gaat op de bank zitten, alsof ze thuis is. Ik weiger tegen haar te praten maar ik zou toch wel willen weten wat ze precies te zeggen heeft. 

Ik loop achter haar aan de woonkamer in en ga voor haar staan. ''Kom toch zitten schatje'' ze klopt op het plekje naast haar op de bank. ''Ik ben je schatje niet, Valerie'' rol ik met mijn ogen. ''Nou je bent zeker niet het schatje van Nova, dus ik zou er maar aan wennen'' zegt ze fel. Wow, deze girl man. ''Waar heb je het in hemelsnaam over en waarom gaat dit nou over Nova?''

Zonder iets te zeggen pakt ze haar telefoon en zegt eventjes niks meer. Rude? Ik kijk haar vol ongeloof aan. Ik begrijp niet wat ze precies aan het doen is. Ten eerste valt ze mijn huis binnen terwijl ik zei dat ze weg moest gaan. Daarna gaat ze dreigen omdat ik niet wil luisteren naar haar gekibbel en vervolgens chillt ze op mijn bank alsof ze thuis is. 

''Valerie ik heb hier geen tijd voor. Ik kruip weer mijn bed in en ga alsjeblieft mijn huis uit'' ik neem een slok van mijn koffie en draai me om, om naar de trap te lopen. Precies op dat moment grijpt ze mijn elleboog vast en daardoor mors ik koffie op mijn shirt die, nog steeds, erg heet is. Ik kijk naar de grote vlek op mijn t-shirt en rol met mijn ogen. 

Woest storm ik naar de keuken om het eruit te wrijven met een vaatdoek maar volgens mij maak ik het alleen maar erger. Inmiddels is Valerie ook al achter me aan gewankeld maar ik kijk haar niet aan als ze naast me staat. Ze legt haar telefoon neer op het aanrecht en schuift het onder mijn neus. Ik zie een foto van Kaj en Nova die, naja, bijna aan het zoenen zijn. Van binnen voel ik een steek van jaloezie en ook borrelt er een beetje teleurstelling bij me op. 

''Valerie, voor de laatste keer. Ga weg.'' zeg ik rustiger vanwege het nare gevoel dat ik van binnen heb. Gek genoeg luistert ze en een paar secondes later hoor ik de voordeur dichtslaan. Ik gooi de vaatdoek op het aanrecht en zucht diep. Leunend tegen het aanrecht met beide handen en mijn hoofd naar beneden denk ik aan de foto. Deze dag kan niet erger..

~~