ភាគ៣០:ហេតុអីអូនចាកចេញយូរម្លេះ

3.5K 254 17
                                    

     5ឆ្នាំកន្លងផុតទៅ~~~~

រំលងទៅរយៈពេលជាយូរទៅហើយ ថេហ្យុងនៅតែបាត់

វត្តមានគ្មានឃើញរូបគេនោះទេ ។ពេលនេះជុងហ្គុកគឺជា

អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនដែលលោកចនបានផ្ទេរឲកូនគាត់

ហើយគាត់និងប្រពន្ធគឺត្រូវឡើងទៅប្រទេសជប៉ុនដើម្បី

មើលក្រុមហ៊ុននៅទីនោះ ទីនេះទុកឲអ្នកជាកូនប្រុស

រ៉ាប់រង ។ 5ឆ្នាំមកហើយដែលជុងហ្គុកតាមស្វែងរកអ្នក

បម្រើខ្លួន ប៉ុន្តែនាយរកមិនឃើញសូម្បីតែស្រមោលគេ

នាយក្រាស់ដេកនឹករលឹករាល់ពេល ពេលនេះជុងហ្គុក

មមាញឹកនឹងការងារណាស់អាហារក៏លែងនឹកគិតនឹង

ញ៉ាំដែរ ទោះលេខា អ្នកបម្រើ ជំនិតដៃស្ដាំរបស់នាយ

យកអាហារមកឲក៏នាយមិនខ្ចីអើពើដែរ បើពេលណា

ចង់ញ៉ាំមិនចាំបាច់ឲពួកគេយកមកឲទេគឺនាយចេញទៅ

ក្រៅញ៉ាំខ្លួនឯងហើយតែថាទម្រាំតែនាយឃ្លានញ៉ាំម្ដងៗ

ណាស្ទើតែពិភពលោកកកជាទឹកកកទៅហើយព្រោះរាង

ក្រាស់ញ៉ាំអាហារតែមួយពេលប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយថ្ងៃមាន

ថ្ងៃខ្លះនាយមិនញ៉ាំផង ។ចំណែកឯម្ដាយរបស់ថេហ៍តាំង

ពីកូនបាត់ខ្លួន គាត់ក៏លេងនៅផ្ទះនោះទៀតដែរ ទោះបី

លោកស្រីចនចង់ឃាត់គាត់ក៏គាត់នៅតែចេញដដែល។

      @ក្រុមហ៊ុនចន//

ជុងហ្គុកអង្គុយនៅតុធ្វើការមើលឯកសារពីរបីច្បាប់ជា

រើយៗ នាយមិនដែលធ្វើឲខ្លួនឯងទំនេរដៃទេព្រោះនាយ

មិនចង់មានពេលវេលាសម្រាក ព្រោះបើគ្មានការងារធ្វើ

គឺនាយដឹងតែនឹកគិតដល់ថេហ្យុងរហូត អញ្ចឹងហើយ

ទើបនាយត្រូវយកពួកវាមកបន្លប់អារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯង

     *តុក/តុក

<<អ្នកប្រុសសូមអនុញ្ញាត>>ជេម

<<ចូលមក>>ជុងហ្គុក បន្ទាប់ពីបានការអនុញ្ញាតពីអ្នក

《អ្នកបម្រើសម្អប់》(ចប់)Where stories live. Discover now