aradaki boşluk | bachisagi

01

Eski Erkek Arkadaşınızı Nasıl Aşamazsınız?

Kaydeden; Bachira Meguru

1. Onunla her gün konuşun

İnsanlar birbirlerinden ayrılıp "Hala arkadaş olabiliriz" dediklerinde genellikle bunu kastetmezler.

Bu sadece insanların yıpranan ilişkilerinin kenarlarını yumuşatmak için birbirlerine söyledikleri bir şeydi. Çoğu zaman birbirleriyle bir daha asla konuşmazlar, kendi yollarının peşinden koşmakla ya da aşklarını paramparça eden her şeyden kaçmakla çok meşgullerdir.

Ama Isagi, Bachira'dan ayrıldığında, "Hala arkadaş olacağız," dedi ve gerçekten de bunu kastetmişti.

Konuyla ilgili bir örnek: Barselona'da sabahın beş buçuğu ve Bachira'nın telefonu çalıyordu.

Bu, Bachira'nın FC Barcha ile sözleşme imzalamasından ve Isagi'nin Bastard München ile antrenman yapmak için Almanya'ya taşınmasından bu yana son üç yıldır her sabah oluyordu. Aralarındaki tüm mesafeye rağmen aynı saat dilimindeler, bu da Isagi'nin Bachira'nın fazla uyumamasını sağlama alışkanlığını sürdürdüğü anlamına geliyordu.

Yine de, şimdiye kadar alışmış olması gerekirken, bu kadar erken uyanmak hiç bu kadar kolay olmamıştı. Isagi aslında sabahın beşinde kalkıyor, mazoşist ama fazladan uyuyabilmek için Bachira'yı aramadan önce yarım saatini sosyal medyada gezinerek geçiriyordu.

Yarım saat dolmuştu, gerçi.

Bachira inledi ve komodinin üzerinde hâlâ titreyen telefonunu körü körüne yoklayarak yuvarlandı. Sonunda onu buldu, gözlerini kısarak ekranına baktı ve Isagi'nin sesini duyana kadar ekranı kaydırdı.

"Günaydın Bachira," dedi Isagi.

Kural 1: Artık sana ilk isminle hitap etmediği için yas tut.

Isagi yıllardır "Günaydın Meguru" sözlerini söylemedi. Bachira yine de onları duymak isterken buluyor kendini.

Kural 2: Ona artık ilk adıyla hitap etmediğin için de yas tut.

Bachira karşılık olarak "Günaydın Yoichi" diyemiyor. Bazen Isagi'nin buna nasıl tepki vereceğini merak ediyordu. Muhtemelen bunu adım adım karşılar, sadece bunu Bachira'nın kaprislerinden biri olarak kabul ederdi, ama Bachira ilişkilerinin sınırlarını zorlamaması gerektiğini biliyordu.

Genç benliği dürtmüş ve dürtüklemiş olabilirdi, ancak işler şimdi farklıydı. Otoya onun aşırı büyümüş bir çocuk olduğu konusunda şaka yapmaktan hoşlansa da, artık daha olgundu, biraz da bilgeydi.

Bu yüzden telefonu kulağına tuttu ve "Günaydın Isagi" dedi.

Isagi'nin kahkahası hoş ama ses mikrofonun üzerinde tizdi. "Bir gün, ilk çalışta açacaksın."

"Rüyanda," diye ağır ağır konuşarak Bachira, sırt üstü yatmak için yuvarandı. Alarm bile kurmuyordu, Blue Lock'ta Isagi ile tanıştığından beri alarma ihtiyaç duymadı. Bugünlerde onu uyandırabilen tek zil sesiydi.

"Pekala, hadi bakalım."

“Hâlâ yatakta olduğumu kim söyledi?”

Aramanın diğer ucunda etkilenmemiş bir sessizlik var. “Bachira…”

"Evet, evet," diye cıvıldadı Bachira. Yorganını buruşturarak yataktan yuvarlandı. Saçları muhtemelen dağınıktı. Isagi bunun için onunla dalga geçerdi ama yine de her sabah onun için Bachira'nın saçını tarardı. “Ne yapıyorsun?”