2

839 79 0
                                    

Apenas lo hizo fue a la ducha y él junto al gatito se dió una ducha de agua calientita, teniendo cuidado con la temperatura para que el gatito no se quemara

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Apenas lo hizo fue a la ducha y él junto al gatito se dió una ducha de agua calientita, teniendo cuidado con la temperatura para que el gatito no se quemara. Por lo que noto el minino al parecer disfruto mucho del baño.

Al salir rápidamente seco al gatito y él se cambió a algo más cómodo.

— Quédate aquí no te muevas, iré a buscarte algo para comer — dijo Namjoon y rápidamente bajo.

Saco unas galletas para él, y un poco de atún para el gatito, no tenía mucho más para darle así que apenas termine de llover, llevaría al minino al veterinario y le compraría un poco de comida.

Subió con el atún en un pequeño platito pero al llegar a su habitación se encontró con un chico sentado en la habitación, de la impresión se le callo el plato, logrando hacer un ruido tan fuerte que el chico llegó a saltar.

ㅡ ¿¡Quien eres tú!? ¿¡Y que haces en mi casa!? ㅡ Namjoon le gritó con miedo

ㅡ Y-Yo... ¡Dejeme explicarselo! ㅡ Pidio con sus brillantes ojitos ante el miedo ㅡ S-Soy el gatito... Que recogiste...

ㅡ ¿C-Comó? ㅡ dijo Namjoon recien tomando atención a las características del chicos.

dos orejitas blancas en su cabeza junto a una larga cola.

ㅡ Soy un híbrido, uhm, no pensé que alguien me iba a tomar en cuenta en esa caja, todos pasaban de largo... Tú... Tú me ayudaste ㅡ Murmuro el chico con las mejillas levemente rosadas.

Namjoon conocía a los híbridos, los últimos años anda muchos por las calles, o con sus dueños, parejas o solos, disfrutando su vida.

ㅡ Por favor... No me eches ㅡ Suplico ㅡ Puedo hacer las cosas en la casa... Y-Y ¡Sé cocinar! Pero por favor no me tires a la calle ㅡ Los ojitos del bonito chico empezaron a llenarse de lágrimas.

ㅡ Hey, hey, está bien... Mira, uhm... Me tomaste por sorpresa no pensé que terminaría con un híbrido en mi casa, pero no te preocupes puedes... ㅡ Analizo un poco sus palabras para no arrepentirse después ㅡ Puedes quedarte aquí conmigo ㅡ Namjoon sonrió mostrando sus lindos hoyuelos, el chico le devolvió la sonrisa. ㅡ Pero necesito saber tu nombre, edad y esas cosas...

ㅡ Me llamo Min Yoongi y tengo diecisiete años ㅡ contesto un poco mas tranquilo.

ㅡ Yo me llamo Kim Namjoon y tengo veintiuno...

ㅡ ¿Entonces eres mi Hyung? ㅡ pregunto.

Si, Soy tu Hyung ㅡ sonrió ㅡ ¿Necesitas ropa? Puedo prestarte y mañana podríamos ir juntos a comprar algo de tu talla, si te quedaras aqui vas a necesitar algo más cómodo. ㅡ dijo notando toda la ropa rota que traía el gatito.

A Yoongi le brillaron los ojos, él jamás había salido de compras, empezó a imaginar todas las prendas que podría comprar, pero se detuvo al sentir su estómago gruñir.

ㅡ Debes tener hambre, te iba a traer un poco de atún, pero se cayó... ㅡ soltó un pequeña risita ㅡ Te prestaré ropa e iré a buscar algo para comer ¿Si? ㅡ Namjoon se levanto y saco una de sus prendas más pequeñas y se las entrego al híbrido.

ㅡ Yo... Podría ayudarte a limpiarlo ㅡ dijo Yoongi tomando las prendas y Namjoon se dio vuelta para no mirarlo mientras se cambiaba

ㅡ Claro, pero tienes que tener cuidado, puedes cortarte.

Cuando Yoongi termino de cambiarse noto que la ropa le quedaba bastante grande logrando que se vea demasiado adorable a los ojos de Namjoon.

Bajaron con cuidado y Yoongi subió a limpiar los platos y el atún del piso mientras Namjoon cocinaba.

Yoongi bajo y ronroneo cuando sintió el delicioso olor a comida, dios, hace meses que no comía algo digno, siempre comía sobras que encontraba o algo de la basura rezando para no morir intoxicado.

Sin darse cuenta que al seguir el olor termino ronroneando y moviendo su cola al lado de Namjoon, quien le sonreía con ternura.

ㅡ Ve a sentarte, ya está listo, debes tener mucha hambre ㅡ Le dió una caricia en la cabeza haciendo que Yoongi ronronee más fuerte y busque más contacto.

Cuando Namjoon quito su mano y Yoongi sonrió tímido para irse sentar sintiendo sus mejillas calentarse.

ㅡ Espero te guste, no suelo cocinar seguido, pero hice mi mayor esfuerzo ㅡ dejo los dos platos encima y se sentó junto a Yoongi.

ㅡ Esto está delicioso, muchas gracias ㅡ dijo casi devorando los fideos.

Namjoon comió con tranquilidad mientras veía como Yoongi soltaba un suspiro cada vez que comía un poco. Pensaba en que quizás en cuanto tiempo ese pobre gatito no había comido algo decente, Namjoon se prometió no dejar ir a ese chico, sentía una conexión especial con él, aún si se conocieron ese mismo día, cuando lo vio en la caja algo había en ese gatito que lo hizo ayudarlo.

ㅡ Tendríamos que ver dónde dormirás...

ㅡ Puedo dormir en el sillón, no quiero molestar ㅡ Lo miro con timidez.

ㅡ No, tengo otra habitación, pero no tengo más sábanas... podrías dormir conmigo... ㅡ dijo levemente avergonzado

ㅡ Uhm, si quiere puedo dormir con usted pero en forma de gatito... Así está más cómodo.

ㅡ Como a ti te acomode más Yoongi mi cama es grande, además ahora mi casa es tu casa ㅡ Le sonrió de forma cálida.

Yoongi no pudo evitar pensar que esa sonrisa era una de las más lindas que había visto hasta ahora.

segunda parte espero lo disfruten! trataré de actualizar lo más pronto posible ໒꒰ྀི´ ˘ ' ꒱ྀིაVoten y comenten que les pareció ⭐

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

segunda parte espero lo disfruten! trataré de actualizar lo más pronto posible ໒꒰ྀི´ ˘ ' ꒱ྀིა
Voten y comenten que les pareció ⭐


 i found you  𖹭  namgi Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon