ᒪᑌᗷᗷ - ᗪᑌᑭ

Part 15

Unicode~

ဖျား​နေတဲ့လူက သည်​လောက်ထိ ခွန်အားရှိ​နေတယ်ဆိုတာ ယုံနိုင်စရာပင်မရှိ။
သူ့ခါးကို တွယ်ဖက်ထား​သော ကိုကြီးရဲ့လက်တစ်ဖက်က တင်းတင်းကျပ်ကျပ်။ သူဘယ်လိုမှ မရုန်းနိုင် မကန်နိုင်​အောင်။
အဖျားကျ​ဆေးနဲ့ အား​ဆေး တွဲထိုး​ပေးလိုက်တာ​တောင် မှားသွားပြီထင်ပါရဲ့။

"အင်း..ဖက် ထား​ ပေး"

"မဖက်ထား​ပေးပါဘူး ​​ဝေး​ဝေး​နေ"

"မ​နေချင်ဘူး"

အသံက တိုးတိုး​လေး.. နှစ်ကိုယ်ကြား ကြားရရုံ​လောက်​လေး။ ကိုကြီးက အိပ်​ပျော်​နေတာ​တော့ မဟုတ်။ အဖျားလွန်ပြီး တစ်​ရေးနိုး​နေ​ပေမဲ့ မျက်လုံးဖွင့်မရတာဖြစ်လိမ့်မည်။

"မျက်လုံး​တွေ ပူ​​နေလား"

"အင်း.."

"Boilerဖွင့်ထား​ပေးတယ်.. ​ချွေးထွက်လာရင် အဖျားကျသွားမှာ"

ပုံမှန်အတိုင်းဆို Taehyungက တစ်​ရေးနိုးထပြီး ​ဝေယျာ၀စ္စ​တွေလုပ်ရတာကို လုံးလုံးလျားလျားမနှစ်သက်သူတစ်​ယောက်။ ကိုကြီးနဲ့​တွေ့မှ အိပ်ချင်စိတ်​လေး​တောင်​​ပျောက်သည်။
ဘယ့်နှယ်စိတ်​ကောက်​နေရင်းက​နေ လူနာ​စောင့်​ရော သူနာပြုပါ တစ်ပြိုင်နက်ဖြစ်သွားရတယ်လို့။

"ချမ်း..တယ်"

"အင်း..​နွေးသွားလိမ့်မယ်"

ကိုကြီးဘက်ကို လှည့်ပြီး ​ဖြေး​ဖြေးဖွဖွ​လေး ပြန်ဖက်တွယ်လိုက်သည်။ သူ့ပုံစံက စိတ်တို​နေရသူနဲ့​တောင် မတူနိုင်​တော့။
အရက်ဆက်တိုက်​သောက်ထားတဲ့အရှိန်​ကြောင့် အရက်နှာကျ​နေသင့်တဲ့အချိန်မှာ​တောင် အရက်နှာကျတဲ့ကိစ္စကြီးကို ​မေ့သွားသည်အထိ။

"ကိုယ်​တောင်းပန်ပါတယ်"

"အိပ်​တော့.. စကားများမ​နေနဲ့"

"အိပ်မ​ပျော်ဘူး"

"မျက်စိပိတ် ပါးစပ်ပိတ်ထား အိပ်​ပျော်သွားလိမ့်မယ်"

ဖျား​နေသူက အ​ထွေး​ပွေ့ခံသင့်တယ်ဆို​သော်လည်း ကိုကြီးနဲ့ယှဥ်လျှင် သူ့မှာ ​သေး​ကွေး​နေ​တော့ သူကပဲ အ​ထွေး​ပွေ့ခံဖြစ်ရသည်။
ပူစပ်စပ် ဝင်​လေထွက်​လေက သူ့လည်ဂုတ်သားကို ရိုက်ခတ်​နေပြီး သူ့ကို ဖက်တွယ်ထားတဲ့ ကိုကြီးလက်ကလည်း ပူ​နွေးလို့။ သည်အပူချိန်ကို ခံစားမိရုံနဲ့ပင် ကိုကြီးအဖျားမကျ​သေးဘူးဆိုတာ ခန့်မှန်းကြည့်လို့ရသည်။