Derler ya sanatcılar farklı bakarlar dünya ya işte öyle bir şey burada ki satırlarım .
kendi ütopyamda yaşatırım kelimelerimi, her üzüldüğümde , heyecanımda, korkumda , meraklılığımda vb.işte .Böyledirim ben her konuyu, nesneyi farklı kılarım gözler...
sonbahar ; gökyüzü olmuş tupturuncu, yapraklar sarı ,bulutlar kabarıyor yavaştan.Attın kendini rüzgara karşı, ağır çiselenen yağmur damlaları yanaklarına değiyor.Bir yol bulmaya çalışıyorum ruhumu bahara dönüştürmek için , yeniden kırlangıçları yuvalarına getirmek için , küçük çocukların bayırlarda koşuştura , koşuştura çıvıldamaları için , şimdi ise yüreğimde serin bir ezgi var bana baharı hatırlatan , üstümdeki toprak kırıntıları ve damlalar vuruyor adeta bir yandan da sonbahar. Kokusu andırıyor cesetli bir mezarlık , sesi andırıyor bedeninde hapis olmuş ruhları .Yanaklarına çarpıyor esinti darbe , darbe , ellerin buz , yüreğin donuk, gözlerin ise buğulu şekilde bana bakıyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
