Bölüm-64

254 8 33
                                    

Mustafa serdarın kolundan tutarak biraz uzaklaştırır

Mustafa: Serdar bak usağım anliyrım bacını görmek istiysın, ama defne bacım şuan belliki hazır değil, az çok olanları biliyrum ki defne bacim hakli  biraz otur düşün, yüzun olsun buraya gelmeye

Serdar: Ya abi ben hatalıyım zaten biliyorum, ama artık hiçbişey eskisi gibi değil, ben kardeşimi düşünüyorum, üzülmesine dayanamıyorum

Mustafa: Bak koçum tamam da defne bacim hamiledu, alıştıra alıştıra çıksaydın karşısına

Serdar: Dayanamadım abi, benim defneden başka kimsem yok

Defne: BENDEN BAŞKA KİMSEN YOK?  HAYIR HAYIR, ASLA OYUNUNA GELMİYCEM, BEN VE ÖMERI ASLA AYIRAMAYACAKSIN

Serdar defnenin önünde ağlayarak diz çöker

Serdar: Affet beni defne, ben çok pişmanım, rüzgar sensiz yapamıyor, ben sensiz yapamıyorum, nolur affet

Defne: YA SENN, SEN NELER YAPTIN ÖMERE? BENİM CANIMDAN ÇOK SEVDİĞİM ADAMIN CANINI ÇOK YAKTIN SEN, BENİM CANIMI YAKMANI SAYMIYORUM BİLE ARTIK, ŞİMDİ BANA SÖYLE, BEN SENİ NASIL AFFEDİYİM?

Serdar hüngür hüngür ağlıyordur

Rüzgar koşarak gelir ve babasına sarılır

Rüzgar: Babaa, baba ne oldu

Defne yerdeki rüzgarı kaldırır ve elini tutarak diz çöker

Defne: Halacım, bitanemm diyerek öper ve saçlarını koklar

Rüzgar: Bırak beni, senin yüzünden hergün ağlıyor benim babam, bıraakk

Defne: R-rüzgar, halacım ben bişey yapmadım babana

Rüzgar: Benim babamı çok ağlattın sen, sevmiyorum artık seni der babasının boynuna sarılarak

Ömer biraz ilerden gelerek aliyle birlikte defnenin yanında yerini alır

Serdar kızarmış gözleriyle defneye bakıyordur

Defne sinirle ayağa kalkar ve ağlayarak konuşur

Defne: Ben çocukluğumdan beri kaybetmeye mahkumum, önce anne babamı kaybettim, sonra ananemi, baban öldü denilen babamın yaşayıpta tekrar 1 ay sonra ölmesi, sonra bebeğimi, zeynoyu, sıra sana gelmesin, eğer bidaha beni bırakırsan? Bu sefer ben öldürürüm seni diyerek elini uzatır ve sımsıkı sarılır

Serdar defnenin saçlarını sever ve yanaklarından öper

Serdar: Abin sana kurban olsun, abin sana ölsün der ağlayarak

Mustafa: Oh bee, rahatladum da diyerek asiyeye sarılır

Ömer defneyi sıkıca kendine çeker ve saçlarını koklayarak sarılır

Herkes birbirine sarılır, sıra ömer ve serdara gelir

Serdar: Kusura bakma ömer der buruk bi tebessümle

Ömer: Kusura bakmam ben serdar, senin yaptığın kusur değil daha fazlası, dua et defneye yoksa ben sana yapacağı biliyordum

Serdar elini ömere uzatır

Ömer elini vermez ve serdarın yanında duran rüzgara eğilir ve kucağına alır

Ömer: Naber aslan çocuk

Rüzgar: İyii, ömer abi beni yine lunaparka götürür müsün? Babam işinden dolayı vakit bulamıyor

Ömer: Baban işinden değil, işine gelmiyor rüzgarcım, emin ol ki insan çocuğu için herşeyi yapar

Karanlık Mafya'mHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin