- 19 Yıl Önce -
Yamaç çocuk yaşına rağmen silahlara baya ilgi duymaya başlamıştı bile abilerini ikna etmeye çalışıyordu hepsi öğretiriz diyordu ama Selim abisi asla izin vermediği için ona çok kızıyordu. Kendi başına otururken Cumali abisi yanına gelir
Cumali : Hadi gel sana atış öğretiyim
Yamaç : Gerçekten mi
Cumali : Hadi gel. Ama eldivenlerini giy hava soğuk
Beraber dışarı çıktıklarında Yamaç silahı eline alıp ateş ettiğinde abisinin gülümsemesi ile gülerek devam etmişti silahı ateşlemeye devam ettiğinde duyduğu düşme sesi onu çok korktur
Yamaç : Abi ne oluyor
Cumali : Bakıyorum dur. Oğlum ne yaptın sen
Yamaç korku ile abisinin yanına gittiğinde yerde kanlar içinde yatan bir adam gördüğünde çok korkmuştu
Cumali : Korkma sana kimse bir şey yapamaz
Yamaç : Korkuyorum
Cumali : Halledicem merak etme
Çaktırmadan gülerek eve gittiğinde Selim'in silahını yerine bırakır Yamaç'a eldiven giydirmesi sayesinde Selim'den kurtulmuştu. Yamaç'tanda kurtulucaktı. Selim'in hapise girmesinden sonra Yamaç Londra'ya gitmiş Cumali ve Kahraman istediği gibi yaşamaya başlamıştı
- Şimdiki Zaman -
Yamaç'ın sorgusu bittikten sonra savcı gereken işlemleri başlatmıştı Selim Koçovalı 19 yıl sonra serbest mi kalıcaktı
Yamaç : Abime çok üzgün olduğumu söylermisiniz
Polis : Bu kadar sene neden sustun. Adamın boş yere hapis yattı
Kelepçeyi taktıktan sonra nezarethaneye götürülmüştü tedirgin olması gerekiyordu ama öyle değildi. Aksine Çok rahatlamış his ediyordu
- Kurtuluş'ların Evi -
Azer ve Karaca bahçede oturmuş gökyüzünü izliyorlardı sonunda bu sessizliği Azer bozmuş çok merak ettiği o soruyu sormuştu
Azer : Eğer seni evliliğe mecbur bırakmasaydım bir şansımız olurmuydu
Karaca : Nereden çıktı şimdi bu
Azer : Merak ediyorum
Karaca : Pişman mı oldun
Azer : Seninle evlendiğim için hayır. Ama seni mecbur bıraktığım için evet
Karaca : Pişman olduğunu görüyorum merak etme kör değilim
Azer : Eğer sevdiğin biri varsa sana zorluk çıkarmam
Karaca : Sevdiğim biri olsaydı bu evliliği kabul etmezdim Azer. Abim ve babamla tehdit etsen bile
Azer : Onlara çok bağlısın baban hastanedeyken gördüm bunu
Karaca : Duygu ile benim baba konusunda hikayelerimiz azıcıkta olsa aynı. O adam onların hayatını bitirdi ama benim babamın hayatınıda başkaları bitirdi
Azer : Benim babamda hapise girdiğinde bende çok küçüktüm anneme yerine ben çalıştım onun kardeşlerime bakması gerekiyordu
Karaca : Zor olmadımı
Azer :Oldu olmaz mı. Sana bir şey itiraf ediyim mi
Karaca : Söyle
Azer : Ben okula gizliden de olsa devam ettim
Karaca : Şaka yapıyorsun
Azer : Şuan karşında bilgisayar mühendisi var
Bunu duyduğu için o kadar mutlu olmuştu Azer'e sıkıca sarılmıştı. Hayat ona adil davranmamıştı ama yinede kendi için bir şeyler başarabilmişti
- Cezaevi -
Selim ve bir kaç arkadaşı sohbet ederken içeri giren gardiyanlarla hepsi ayağa kalkmıştı
Gardiyan : Hadi gözün aydın Selim
Selim : Ne oldu
Gadiyan 2 : Nöbetçi mahkemeye oradan da serbets kalıcaksın
Selim : Nasıl oldu peki bu
Gardiyan 1 : Gerçek suçlu teslim oldu
Haşmet : Kim peki gerçek suçlu
Gardiyan 2 : Yamaç Koçovalı
Bunu duyduğu anda sanki bir balyoz yemiş gibi his etmişti. Ne yani çok sevdiği küçük kardeşi yüzünden mi 19 yılını karısından ve çocuklarından ayrı geçirmişti yani
- Kurtuluş'ların Evi -
Azer ve Karaca bahçede uzun uzun sohbet ettikten sonra Karaca uyuya kalmış Azer'de onu odasına çıkarmıştı. Tam kapıyı kapatıcakken Karaca biranda uyanmıştı
Karaca : Sakın kapatma kapıyı
Azer : Niye kapıyı kapatmıyorsun neredeyse 1 ay oldu uyurken kapıyı kapattığını görmedim
Karaca : Ben çocukken Sultan Koçovalı bir kaç kere beni kilere kapatmıştı orada hiç ışık yoktu. Hep annem kurtarırdı beni
- 15 Yıl Önce -
Bağıra bağıra ağlıyordu çok korkuyordu abisinin kapıda olduğunu bilmek bile onu sakinleştiremiyordu
Karaca : Abi korkuyorum
Akın : Korkma ben buradayım. Bak annem geldi
Kapıdan gelen bir kaç sesten sonra sonunda kapı açılmış Ayşe kızını kucağına altığı gibi kokusunu içine çekip öpmüştü. Annesinin morarmış yüzünü görünce küçük parmaklarını orada gezdirip öpmüştü
Karaca : Canın acıyormu anne
Ayşe : Geçti bir tanem
Akın : Bizi bırakmıycaksın dimi anne
Ayşe : Asla bırakmam ben sizi
Çocuklarınıda alıp odasına gidip kapıyı kilitlemiş arkasınada bir kaç şey koyduktan sonra gece lambasını açık bırakıp onlara sarılarak uyumuştu
- Şimdiki Zaman -
Karaca : Annemle uyurduk sürekli
Azer : Neden gitmediniz ki o evden
Karaca : Sultan hanım annem her gitmeye kalktığında bizi elinden almakla tehdit etti. Sonra ne oldu bilmiyorum ama annem bir daha gitmeye kalkmadı
Azer karısını kendine çekip sıkıca sarıldığında Karaca kendini güvende his etmiş oda sarılmıştı. Ama Azee'in Koçovalı'lara duyduğu düşmanlık artmıştı
