Part-15

226 16 0
                                    

Rm-hyung jiminတွက်ဘာစားလို့ရမလည်းဆရာ၀န်ကိုမေးပြီးလိုအပ်တာလေးတွေပါသွား၀ယ်လိုက်အုန်းမယ်taeသူငယ်ချင်းနားမှာဘဲနေနော်

tae-ဟုတ်hyung

tae-ဟျောင့်jiminမင်းတကယ်yoongi hyungကိုမမှတ်မိဘူးလား

jm-အာ့..အားးးခေါင်း.....ခေါင်း

tae-အာsor...sorryမစဥ္းစားနဲ့တော့

ပြာပြာသလဲတောင်းပန်ပြီးစိုးရိမ်နေတဲ့taeကို

jm-ဟားးးးးဟားးးးတကယ့်ကောင်

tae-ဘာရယ်တာလည်း

jm-မင်းစဥ္းစားကြည့်လူကိုကွက် ပြီးမေ့စရာလားဆရာ၀န်ကလည်းငါမပြောလိုက်ချင်ဘူး

tae-ဘာ!!!!!ဒါ.....ဒါဆို

jm-ဟုတ်တယ်အဲ့အဖိုးကြီးကိုမှတ်မိတယ်ငါအမြင်ကပ်လို့မမှတ်မိချင်ယောင်ဆောင်နေတာ

tae-ဟူးးးးးမင်းသိလားမင်းသာသတိရမလာရင်ငါသူ့ကိုတကယ်သတ်မှာ

jm-ဟီးးးးအဲ့ဒါကြောင့်မင်းကိုငါချစ်တာမင်းကအမြဲငါ့ဘက်ကဘဲ

tae-အေးပါကွာငါလည်းချစ်လို့ပေါ့ဒါနဲ့yoongi hyungဘာလို့ငိုနေတာလည်းသိလား

jm-ဘယ်သိမလည်းငါသေရင်သူအမှုပတ်မှာကြောက်လို့ဖြစ်မှာပေါ့

tae-မဟုတ်ဘူးသူမင်းကိုချစ်.........

doctor-အဆင်ပြေရဲ့လားနေရတာခေါင်းမူးတာတွေရောရှိသေးလား

jm-ဟုတ်တစ်ကိုယ်လုံးနာနေတယ်စကားပြောရင်နံရိုးတွေအရမ်းနာတယ်ခေါင်းမူးတာတော့မရှိတော့ပါဘူး

doctor-စကားသိပ်မပြောနဲ့အုန်းနော်နံရိုးကကြိုးပြီးနှလုံးကိုစိုက်သွားတော့သိပ်လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလည်းမနေရဘူးသိပ်လည်းစကားမပြောနဲ့နော်ခန္ဓာကိုယ်ကအရမ်းနုနယ်နေတယ်အပင်ပန်းမခံနိုင်တဲ့အခြေနေမို့

jm-ဟုတ်

jm-ခုနကဆက်ပြောလေ

tae-ထားလိုက်ပါနောက် မှပြောမယ်အရေးမကြီးဘူး

ဒီလိုနဲ့jiminဆေးရုံးမှာ၃ပတ်လောက်နေပြီးအပြင်ပိုင်းဒဏ်ရာတွေအကုန်​သက်သာနေပြီအတွင်းဒဏ်ရာတွေလည်းကောင်းစပြုနေပြီဆိုတော့ဆေးရုံဆင်းပြီးအိမ်မှာဘဲFamily doctorနဲ့ဆက်ကုနေရဲ့

ချစ်မိသွားပြီWhere stories live. Discover now