düşerler ve onları hep zehra toplar.
bir tayın üzerinden çok zaman geçer
vakit çalar ay yarılır zenciler biter
beni zehra bilinciyle bir tiren yoklar
babam girer laborant kendini toplar
zehra babamı toplamaz balonlar zehra
kardeşleri kedilerden mordur oteller
bekler kuşlar, ölürlerse yere düşerler
yere düşerler ve onları hep zehra toplar
bronş patlar kardeşim bir, dağılır lise
annem yokken bizim evi zenciler sağlar
elimden bir elmadır düşer yerlere
yerlere bir elmadır elimden düşer
kuşlar hep ölürlerse elmalar düşer
elma yerde onları hep zehra toplar
elma yerde onları hep zehra toplar
elma yerde onları hep zehra toplar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hatırlat da hazira'nın sonlarında çocukluğumu yakalım
Poetryyüzünü aklımda tutamayacağım diye korktuğumu söylemiştim bir kere. hâlbûki nasıl yanılmışım! hasta hâfizama çakılmışsın âdeta.
