Cumartesi akşamıydı. Yağmur ve Elif'le birlikte sahilde oturuyorduk. Neden hala benimle arkadaş oldukları hakkında fikrim yoktu. Sanırım iyi bir oyuncuydum.
Denizdeki dalgaları sayarken onlara artık tahammül edemeyeceğimi anladım. Sabahtan gelip bir geceyi Elif'in evinde kalarak geçirmiştim ve bugün de hep yanımdaydılar.
Kendimi pek iyi hissetmediğimi söyleyip yanlarından kalktım. Bacaklarım kendini taşımayı reddedene kadar yürüdüm. Sonunda bacaklarım ıslanacak kadar denize yakın bir yere oturdum. Bedenime vuran her bir dalgayla deniz sanki beni kendine çekiyordu. İçimde bir parça oraya ait olduğumu haykırdı.
Çantamı kumlara bırakıp denizde yürümeye başladım. Hava karanlıktı ve etraf ıssızdı bu yüzden kimse beni göremezdi. Adım attıkça bedenim suyun soğukluğuyla titredi. Artık o kadar titriyordum ki ayakta duramadım, kendimi direkt suya bıraktım. Ama dalgaların beni kıyaya sürüklemesine izin vermeyerek daha da derine yüzdüm. Ayaklarımın yere değmediğini fark edince durdum.
Dalgalar yüzüme baygın bir insana tokat atar gibi çarptılar. Ayılmamı istiyorlardı. "Uyan" diye haykırıyorlardı.
Denizden çıktığımda soğuktan donmadığım için şanslıydım. Bir tuvalete gidip çantamdaki diğer kıyafetleri giydim. Babam beni almaya gelene kadar saçlarım neredeyse kurumuştu. Hiçbir şey olmamış gibi davrandım.
