KEİLA |Cristiano Ronaldo

1,5

Portekiz de çok uzun süre kalmamış birkaç gün içerisinde Katar'a geçmiştik.

Cristiano ve junior ile vedalaşmış şuan ise abimlerin yanına doğru gidiyordum.

Onlarda dün gece gelmişler ve dinleniyorlardı.

Pek uzun sürmeyen araba yolculuğunun ardından eve varabilmiştim.

Evin dışarıdan görünümü bile muhteşemdi kim bilir içi nasıldı?

Kapıyı çaldığımda Thiago kapıyı açmış ve bana sıkıca sarılmıştı ardından Mateo da geldiğinde toplu bir sarılma faslı yaşamış sonrasında içeri geçmiştik.

Çocuklar bahçede koşuştururken önce Anto'ya selam vermiş ardından da bahçe de oturan abimin yanına geçmiştim.

İkimizde sessizliğinden kaynaklı nerede 2 dakika boyunca birbirimiz hariç her yere baktık sonrasında ise sessizliği bozan abim olmuştu.

"Hoş geldin." dediğinde bende "Hoş buldum." demiştim.

"Şimdi dökül bakalım neler oluyor sana." dediğinde bilmem kaçıncaya birşey olmadığını söylediğimi bilmiyordum ama söze onunla girmiştim.

Kendimi haklı çıkaracak ve bazı yerlerde de onu haklı çıkaracak şekilde içimden geleni söylemiş sonrasında susmuştum.

O da içindekileri bana döktükten sonra yine bir sessizlik oluşmuştu, bişeyler söylememi bekliyordu.

Anto elinde kahveler ile yanımıza gelip oturduğunda bende söze başlamıştım.

"Sana haksızsın demiyorum ama bende haksız değilim. Her insanın yaptığı gibi arkadaşımla vakit geçirdim bu ülke içinde veya dışında fark etmez ve döndüm orada onunla yaşayacak halim yoktu Leo fazla abarttın." dediğimde dalga geçer gibi gülümsemişti.

"Yapma Keila arkadaş dediğin senden kaç yaş büyük ekstra benden bile büyük hadi onu da boşverdim benim kızdığım nokta bana haber vermemen o siktiğimin telefonuna bakman gerektiğini unutamazsın sen." dediğinde Anto önce bana sonra abime bakmıştı.

"Unutmuş olabilirim her insan gibi ne var görmedim işte bunun için de üzgün olduğumu belirttim ama sen üzerime gelip duruyorsun." dediğimde abim ağzına fermuar çekme hareketi yapıp "Sana tek kelime bile etmeyeceğim çünkü anlamıyorsun." demişti.

Anto ise sonunda lafa girerek "Çocuklar yapmayın böyle siz dargın kalamazsınız ayrıca Leo, Keila çocuk değil nerede ne yapması gerektiğini bilir." dediğinde Leo da "Anto şuan onu koruma bence." demişti.

Ben ise "Kimsenin korumasına ihtiyacım yok kendi kendimi anlatabiliyorum en azından anlayabilenlere." demiş ve bakışlarımı ondan çekmiştim.

Leo da "Seni gayet iyi anladım Keila salak değilim." dedi ve ekledi. "Hayatında birinin olması da gayet normal bu var ya da yok şuan bilemiyorum fakat ben senin bir büyüğün olarak ve birbirimizden başka kimsemiz yok iken nereye gittiğini tabiki merak edeceğim ayrıca merak ettiğimde aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor sözünü duymayacağım." demişti.

"Bunun için üzgün olduğumu kaç defa söyleyeceğim?" dediğimde abim de hızlıca "Hatanı kabul edene kadar söyleyeceksin." demişti.

"Hatamı kabul ediyorum." demiş ve somurtmuştum.

Abim de oturduğu koltuktan kalkıp saçımı sevmiş sonrasında "Seni aptal somurtup durma küçüklüğündeki gibi." demiş ve sarılmıştı bende ona sarıldığımda Anto'nun bir oh çektiğini duymuştum.

Leo tekrardan uyarısını yaparak "Ne olursa olsun o telefon açılacak." demişti bende sadece kafamla onaylamıştım.

2 gün boyunca abimle aramız daha iyi olmuş ve bizde Anto ile biraz dolaşmıştık.

Neymar dün Katar'a gelmiş ve hiçbir şekilde benimle iletişime geçmemişti.

Rafaella'dan kalacakları evin adresini öğrenmiş bugün de oraya gitmek için yola çıkmıştım.

Çok uzak olmadığından yarım saate varmıştım.

Kapıyı çaldığımda Rafa açmış sonrasında da hızlıca bana sarılmıştı bende sarıldığımda gülümseyerek "Hadi geç içeri salonda." demişti.

İçeri adımımı attığımda Rafaella "Soldan." demişti.

Söylediği yere doğru ilerlediğimde Neymar'ı görmüştüm.

İyice yaklaştığımda kafasını telefonundan kaldırıp bana bakmıştı önce şaşırmış sonrasında da tepki vermemişti.

Yanına oturduğumda ise hızlıca "Neden geldin?" demişti.

"Ney yapma böyle." dediğimde susmuştu.

"Biliyorum haklısın söylediğin herşey de haklısın ama şuan zamanı geri alamam değil mi?" dediğimde dalga geçer gibi gülümsemişti.

"Evet geri alamazsın tekrardan soruyorum öyleyse neden geldin?" dediğinde burukça gülümseyerek "Hatamı telafi etmeye geldim." demiştim.