Gakuwesaribig (Book 1 of the Gaku Series)

Chapter 6: Ondinnonk

Ondinnonk

(png.) kagustuhan ng kalooban at ang kabutihan nito; karaniwang nagiging dahilan ang paggawa ng mabuti dahil sa pagsunod dito

Lumipas ang sobrang daming buwan—Pasko, sembreak, New Year. Pero hanggang ngayon, hindi pa rin niya inaamin.

Hindi ko alam kung ano'ng mali kay Yuan. 'Yon nga ang ipinagtataka ko. Lagi naman silang magkasama pauwi—halos. Minsan kasi, ako. Minsan, mag-isa lang siya. Kung gusto ni Dane si Kenli, bakit hindi pa niya sagutin, di ba?

Malay ko kung pinaghihintay lang. O . . . may ibang gusto si Dane.

Ang dami nang nangyari. Ilang beses na ring sinabi sa 'kin ni Yuan na aamin na siya. Apat na beses na 'yon. Noong October, noong battle of the bands, noong Christmas party, at noong malapit na ang New Year. Pero ito, Pebrero na . . . wala pa ring nangyayari.

"Sa prom talaga," sabi niya.

"Alam mo, ang laki ng problema mo," sagot ko. "Bahala ka na nga. Ilang beses mo na 'yang sinabi sa 'kin. Tapos ang lagi mong sasabihin sa 'kin, 'Kinabahan ako' o kaya 'Nautal ako' o kaya 'Baka kaibigan lang talaga' o 'Di kaya.' Ugh! Nakakainis!"

"Bakit ka ba naiinis? Sa kinakabahan ako. Ikaw kaya umamin kay Kenli, 'no?"

Nga pala, kalagitnaan ng mga buwan, naging crush ko si Kenli. Pero susme, hindi siya maka-move on doon.

"Hello! Kailan ko pa 'yon sinabi sa 'yo? October? September? Ang tagal na!"

"Aba, malay ko kung gusto mo pa rin siya," sabi niya.

"Hindi na nga!"

"Dadating din yung panahon na lalabas din sa bibig ko yung pag-amin ko."

"Yeah, right. Kailan pa? Hanggang sa year 3000?"

"Basta."

"Alam ko na," suhestiyon ko. "Magpo-prom na. Doon na lang. Last chance."

"Anong last chance? Ikaw magdidikta kung hanggang kailan ako puwedeng umamin?"

"Uy, isipin mo. Third year na tayo ngayon. Magsa-summer na. Maraming puwedeng mangyari sa summer. Tapos, ano? Fourth year na! Bago man lang tayo grumadweyt, umamin ka!"

"Isang taon pa 'yon!"

"Ano ka ba! Babaliwalain mo na lang yung effort mo? Sayang ang makeover, ang paghatid-hatid mo sa kanya, ang pera panlibre sa kanya! E kung sa 'kin mo na lang kaya 'yon ginagastos, di ba?"

Ngayon napagtanto ko na talaga kung ano'ng gusto ko—iyong gusto talaga ng kaloob-looban ko. Gusto kong maging mala-Kupido. Haha! Ang saya kasi sa feeling na parte ka sa pagiging "sila."

E kaso, ang masaklap, itong target ko, ubod ng torpe. Masisira daw ang pagkakaibigan—okay, fine. Kung nagsimula naman talaga sa pagiging magkaibigan, risk talaga yung pagkakaibigan kung biglang yung isa ay nagkagusto sa isa, di ba?

Kung hindi mo aaminin, magsisisi ka pag nalaman mong may gusto pala siya sa 'yo dati, pero taken na siya. O ililibing mo hanggang sa hukay mo 'yang limot na feelings na 'yan.

'Pag inamin mo naman, dalawa ang puwedeng mangyari. Una, yung magiging kayo na dalawa rin ang puwedeng mangyari. Una, puwedeng magkatuluyan talaga 'til death do you part o mag-break. Friendship over. Puwede ring hindi. Pangalawa, pag binasted ka niya, isa lang talaga 'yan—friendship over . . . maliban na lang kung sobrang mature ni friend slash crush.

Tulad ng almost love story nina Belle at Indigo (na lumipat ng school last year). Sobrang close nila tapos na-in love si Belle tapos inamin niya tapos hindi siya gusto tapos nagkailangan tapos wala na.