თავი 6

68 2 1
                                    

დილით როცა გავიღვიძე ადრე იყო რვა საათი,სარკეში ჩავიხედე საშინლად გამოვიყურებოდი დავიკიდე,ჩავიცი ქუდი დავიფარე ყურსასმენები გავიკეთე და სახლიდან გავედი,ტაქსი გავაჩერე და საფლავზე წავედი,როცა მივედი ჩემი ლუკას საფლავზე დავემხე და ზემოდან დავწექი.

-ლუკიტოო ვიცი ამას რომ გეძახი არ ნოგწონს მაგრამ რამით მაინც ხომ უნდა ვმგავერთო არა?! ყველაფერი კარგად იცი ჩემზე კარგადც კი და კინდა ერთი გკითხო რას მირჩევ რა გავაკეთო?!მე ვერ გავიგე რა გავაკეთო წყვდიადში ვარ გამოკეტილი და ვეღარ გავდივარ ესეთი არასდროს ვყოფილვარ შენ მაინც ხომ იცი ვარჯიშებს ვაცდენ აღარ ვჭამ ორი დღეა არც ვსვავ...წყალს სასმელს კი,და ეხაც ვაპირებ დალევას ნიკასთან ერთად მაგრამ იქამდე შენთან უნდა მოვსულიყავი იცი როგორ მომენატრე შეჩემა აი მაგრად იმენა ჩემი თესლი ცხოვრების გადამკიდე ვეღარ მოვედი აქ იმედია არ მიბრაზდები ლუკსონნ ოუ ეხა შენს სახესე რას ვიკაიფებდი როგორ არ გიყვარდა ზედმეტ სახელები...ჩემი ცხოვრწბა,ჩემო ანგელოზო,ჩემო მზის სხივო,მომენატრე ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მიყვარხარ შენი პეპელა,პეპელას არავინ მეძახის ცოტა კი მწყინს ნაგრამ რაცა არის რმარის სანაგიეროდ პრიბცესა და პატარას მეძახიან...ან მზეთუნახავს ერთი პერიოდი ამურა და ძილისგუდაც მერქვა ნუ რას იზავ ეს ყოფილა ცხოვრება...ლუკსონნნ ბიჭო შეჩემა ვაფშე იცი რა მაგარი ყლე ხარ რომ ეხა ხმას არ მცემ ვიცი იცინი ეხა და ნუ დამცინი მწყინს წამის მეასედში შემიძლია ბუტია გოგო გავხდე ხელს არაფერი მიშლის! გინდა რომ გავხდე?!ჰოდა თუ არ გინდა მაშინ გაჩუმდი!კაი წავალ ეხა მე და გთხოვ რამე რჩევა მომეცი ბოლო ბოლო დამესიზმრე გთხოვვ,მიყვარხარ შეჩემა დროებით!
წამოვდექი ისევ ტაქსი გამოვიძახე და პარკში წავედი,ცოტახანი იქ ვიყავი ვიჯექი,შემდეგ გავისეირნე და სახლშიც წავედი,როცა მივედი ბავშვები ნუ ბიჭებიც იქ იყვნენ,მივესალმე

-სად იყავი?(თოკა)
-ლუკას საფლავზე(მე)
-რაა?!(ბიჭები)
-ხო რა?(მე)
-ბოლოს როდის იყავი?(საბა)
-დღეს(მე)სანდრო პროსტა იჯდა და არც მიყურებდა.-მე ერთი ორი დღე არ ვიქნები წყნეთში მინდა ასვლა.
-არა! უნივერსიტეტში ვინ ივლის?(ანდრო)
-ვიმეცადინებ(მე)
-კარგი ბიჭო რა ეუფროსები მე აგიყვან პრინცესა ჩაალაგე(რატი)მივედი ლოყაზე ვაკოცე და ოთახში შევედი ჩავალაგე და რატისთან გავედი
-წავიდეთ(მე)
-დაგვემშვიდობე მაინც(საბა)გადავკოცნე სანდროს გარდა ყველა,და წავედით გზაში ვსაუბრობდით,როცა მივედი ცოტახანი შემოვიდა მარკეტიდან ერთი კვირის რაღაცეები მომიტანა,და წავიდა.მე დავლაგდი ჩემს ოთახში შევედი,და ყველფერი დავალაგე,ტელევიზორში ფილმი ჩავრთე, სასუსნავები დავიწყვე,და განმარტოვდი,ცუდი ენერგია და ფიქრები გადავდე ცოტახნით,და სანდროც მივივიწყე.მთელი დღეს ფილმებ ვუყურებდი მერე გოგოებს ვესაუბრე,მერე ბიჭებსაც და სანდროც მანახეს,ოღონდ შემთხვევით.

-კაი კაი წავედი რა მე არ მცალია თქვენთვის მაცადეთ ცხოვრება(მე)
-ვინმე ხო არ გყავს მანდ?(საბა)
-კიიი(მე)
-რააა?!(ბიჭები)სანდრომ ტელეფონი წაართვა
-ვინ?!(სანდრო)
-ნიკა(მე)
-რასქვია ნიკა სულ ჭკუაზე ხარ?(ანდრო)
-მია!(სანდრო)
-კაი ხო არავინ არ მყავს წავედი(მე)გავუთიშე მაგათ სახეებზე იმდენი ვიცინე რავი,და სადღაც ორ სამ საათზე დავიძინე.

შენი ხმა და თვალები ჩემი ცხოვრებაა ❤️‍🩹Where stories live. Discover now