○𝑴𝒆𝒂𝒏𝒕 𝒕𝒐 𝒃𝒆 𝒚𝒐𝒖𝒓𝒔- 𝒐𝒏𝒍𝒚○ [discontinued]

Chapter 3: '𝑺𝒂 𝒐𝒓𝒂𝒔 𝒏𝒂 𝒊𝒌𝒂𝒘 𝒍𝒂𝒎𝒂𝒏𝒈 𝒂𝒏𝒈 𝒅𝒊𝒏𝒂𝒅𝒂𝒎𝒂'

"A-ano ito Fidel?"
Tanong ko na may namumuong pagtataka sa aking mukha.
Una nang naupo si Fidel sa mesa, at yinaya niya akong umupo katapat niya.
"Binibining Klay, ikaw ay isa sa pinaka-mahalagang taong aking nakilala."
Nakinig ako sa kaniyabhabang tuloy na umupo.

Ha? Ano daw 'yun?

"Kaya noong nalaman ko na ikaw ay uuwi pabalik sa iyong lugar, I decided to make this, I know it may seem simple, but here."
"Ahm... oo nga, well, thank you for the kind gesture."
Sabi ko na may ngiti sa aking mukha.
"And I completely understand if you do not feel what I feel towards you."

Wait wha-- Change subject yarn?

"Uh..."
Nang iniangat ko ang aking tingin papuntang kay Fidel ay nagtagpo ang aming mga mata.
May halong pagkadismaya, lungkot, at... inggit?...
Tuloy lang kaming nanahimik at lumingon kung saan saan para hindi magkatagpo ang aming mga tingin sa isa't-isa.
Bihlang dumating ang isa sa mga kasambahay ni Fidel, na may dala nang pagkain namin.
"Sir, narito na po ang inyong pinahandang pagkain."
"Bueno, pakisunod nalang ang mga inumin."
"Masusunod po."
Tuloy nang umalis ang kasambahay.
"Sige na binibining Klay, kumain ka na at alam kong hindi kapa nakakakain mula kaninang umaga."
"Ah, oo, sige, aalamat ulit ha."
Tumingin lang sa akin si Fidel at ngumisi.

Pano ba 'to! Hindi ako marunong mag start ng mga conversations, haist naman talaga!

Pero bago pa ako nagsalita ay narinig ko na ang tinig ni sir Fidel.
"Uh, binibining Klay?" Tanong niya sa akin.
"Ano po iyon sir?"
"Gusto ko lang maitanong kung saang lugar ka babalik, hindi itonnabanggit sa akin ng aking amigo o ikaw."
Sabi niya habang nakataas ang kaniyang kilay.
"A-ah, sa Bulacan lang naman po."
Pati din naman siya hindi maniniwala kung sabihin kong galing ako sa ibang panahon hindi ba?
"Ah, kung ganon ay, mayroon ka bang kasama sa pag-lakbay?"
"Ah, wala po, ako nalang, kaya ko din naman eh, ako pa ba!" Sambit ko habang nakangiti.
"Ngunit binibining Klay, iyon ay isang matagal na paglalakbay."
Ay, malayo ba?
"Kung gusto mo ay, ako na ang maghahatid sa iyo gamit angnaking karwahe?"
"Ah-- sir hindi na po! Baka maabala pa kayo, and kaya ko rin naman, huwag ka pong mag-alala, kaya ko po 'to." Sabi ko, ngunit nakita kong ngumingisi sa akin 'tong si sir Fidel, akong tinatawanan nito?
"Binibining Klay, I insist, sasamahan na kita dahil lalo akong preocupado porque acabas de tocarme así."
"Ha?... Ano po sir? Alam 'nyo naman na hindi ako marunong mag Spanish diyan eh!"
Bumagal ang tingin ni sir papunta sa kaniyang kamay na...

'Luh! HAWAK HAWAK KO KAMAY NIYA?! KAILAN YUN NANGYARI! HINDI KO NA--

Bilis kong itinanggal ang aking mga kamay na nakapatong sa kaniyang mga palad.
"Sorry, sir, uh, tuloy na tayong kumain? Hindi ba naman masarap kapag lumamig."
Ani ko sa kaniya habang tinitignan ko nang maigi ang aking pagkain, at umiwas ako sa kaniyang mga tingin, sa pula ba naman ng aking mukha, siyempre nakakahiya!

Parang bigla nalang ako nabusog...

"Uh, 'random' question binibining Klay, gusto ko lang maitanong kung ano ang mga pangalan ng iyong mga miembros de la familia?"
"Ah... Mga family members ko ba?"
Sabi ko habang may mahinang tawa.
"Ah, oo binibini, pasensya na."
"Hindi, hindi ayos lang."
Nagkatinginan lang kami nang ilang segundo at bigla nalang kami humagalpak ng tawa.

Hay, maganda din naman pala kapag ganito-ganito lang, kasama ni Fidel...

-----------------------------------------------------------

Ilang oras na ang nakalipas at palubog na ang araw, ang dami namin napag-usapan, ang saya nang time na yon, ang sarap pala makasama si Fidel. Ngunit, naalala ko na rin ang sinabi ni sir Torres, mamayang hating gabi na ako makakauwi aa amin, sa portal! Pero...

"Binibining Klay, palubog na ang araw at baka ikaw na ay hinahanap ng aking amigo."
"Ah, oo nga pala. Salamat sa company mo ah, at tsaka etong parang, date."
Napangiti nalang si Fidel sa kaniya.
"Walang anuman binibini, at sigurado ka ba na ayaw mo akong samahan kita?"
Nagkunot ang noo ni Fidel.
"Sige na Fidel, ayos lang ako, I can handle myself."
"Sige, tén cuidádo, hanggang sa muli binibining Klay."
Sabi niya habang nakangiti, ngunit halata sa kaniyang mukha ang lungkot.

I think I'm starting to have second thoughts about this...

"Sige sir Fidel, likewise, mag-iingat ka rin, ma mi-miss rin kita..."
Tuloy na akong lumabas nang kaniyang bahay at naglakad pabalik aa tahanan ni sir Ibarra.

----------------------------------------------------------

Paglakad ko pabalik ay nakita ko si sir Torres!
Lumapit ako sa kaniyang puwesto.
"Oh, Klay, anong ginagawa mo rito?"
"I might just ask you the same, sir!"
Tumaas ang isa kong kilay habang nakatitig kay sir Torres.
"Ano 'hong ginagawa 'nyo rito?"
"Nandirito lamang ako para alalahanin ko sa iyo patungkol sa pag-uwi mo, dapat hindi mo ito ma-miss! Isang shot lang ito, at kung gusto mong makauwi ay dapat itama mo ito."
"Opo sir, lagi naman iyan ang nasa isip ko sir eh." Sabi ko na may halong malungkot na tono.
"Oh, bakit ka naman ganyan?"
"Po?"
"Bakit ka naman malungkot? Don't tell me you've started to have feelings towards people in this book! Remember, mga karakter lamang sila ng mga libro ng Noli, they are not real."
Winika niya sa akin.
"Opo sir, alam ko naman 'yon, alam ko rin na nasa loob ako ng libro!"
Sinambit ko sa kaniya.
"Oo, sige na, mauna na ako, magsimula ka nang magpaalam sa mga tauhan rito."
"Hay... Sige po sir, salamat."
Nakita kong umalis si sir Torres hanggang sa hindi ko na siya masilayan sa malayo.

---------------------------------------------------------

Nakabalik na ako, FINALLY-- sa bahay ni sir Ibarra.
Tumuloy ako sa loob at nakita ko si mang Adong sa beranda at binati ko siya.
"Oh, mang Adong, magandang hapon!"
"Ah, magandang hapon binibini."
"Nasa loob po ba si sir Ibarra?"
Tanong ko.
"Opo, nasa loob."
"Ah sige, salamat!"
Ngumiti nalang siya bilang response.

Pumasok na ako sa loob ng bahay at umakyat papuntang sala.
Nakita ko si sir Ibarra na nakaupo roon at nagkakape.
"Oh, sir, kamusta?"
Napataas ang tingin ni sir Ibarra papunta sa akin.
"Binibining Klay! Ayos lamang ako, kamusta naman ang iyong lakad?"
"Eh... ayos lang naman po sir."
Sabi ko sa kaniya.
"At tsaka pala sir, mamaya na ako uuwi, gusto ko lang ipaabot sa inyo ang farewells ko."
"F..farewells?"
"Ah, paalam po pala."
"A-ah, oo."
"Oh, sige na po sir, pasok na ako sa kuwarto ko?"
"Sige, pahinga ka nalang muna."
Sabi niya habang may bumubuong ngiti sa kaniyang mukha.

○

Te extrañaré, binibining Klay.

○

To be continued...
-ʀᴀɪɴ_ᴀʟɢ ♡

Authors note:

(Hey guys, new chapter out! It may be short, sorry, wala na kasi akong naisip na iba and kailangan ko na ulit magreview, until saturday kasi exma namin HAIST, well, don't worry naman, madaminpa akong gagawing chapterzz, welp thas all! Hab a berry nice day guys, ily all ♡♡♡)