Acı bir ses camiden yankılanırken kapladı mahalleyi.
Birinin gidişini haykırıyordu müezzin,
Sanki sanki içinden bir parça kopmuş,
Sanki acıyı içinde yaşıyormuş gibi.
Haber veriyordu bize,
Biri daha gitti ve yine gidecek.
Belki benim, belki sensin veya ikimizde değiliz
Hiç beklenmeyendir gidecek
Ama yinede bile bile her defasında,
Aklından hiç çıkaramazken her canlının ölümü tadacağını,
Acı ile haber ediyor...
Mahallemizden Nakrufi'nin gittiğini.
