IRON MAN II THE END OF THE ROAD

I.W. (1)

Her zamanki gibi yine çalışma odamda zırhlarımı geliştirmeye çalışıyordum. Bu iş zırhlar geliştikçe zorlaşıyordu ama benim için zor diye bir şey yok.

Merdivenlerden bıkkınlıkla inen Pepper yanıma geldi.

"Artık şunlarla uğraşmayı bırakıpta dışarıda da bir hayat olduğunu görsen"

"Dışarıda neyin olup neyin olmadığının bir önemi yok. Bu odada gördüklerin benim hayatım oluyor zaten. "

"Bir daha seninle tartışmayacağım Tony , sadece gideceğimi haber vermek istedim. "

"Görüşürüz. "

Uzun bir süre zırhlarım üzerinde çalışırken aklıma ' Neden ışınlanan bir zırh yapmıyorsun seni muhteşem adam' diye bir fikir geldi. Kendime bayılıyorum. Hem zeki hem yakışıklı...

Hemen işe koyuldum. New York bugün sorun çıkarmayacağa benziyor. Böylelikle tüm gün bu projem üzerinde çalışabilirim.

Jarvis le birlikte ilk olarak ışınlanma sorununu çözmeye çalıştık. Bunu çözersek gerisi kolay iş.

"Işınlanma yerine hemen hemen Quicksilver'la aynı hıza sahip bir zırh yapıp onu daha sonra geliştirsek iyi olmaz mı efendim? " dedi Jarvis. Bu fikir hoşuma gitti aslında.

"Ne duruyorsun? Hadi başlayalım. " dedim ukala ve bilmiş bir tavırla.

İlk olarak üç boyutlu bir şekilde hologram Quicksilver 'ın hızını tespit etmeyle işe başladık. Hemen hemen ses hızıyla aynıydı. İlk olarak aklıma'Nasıl bu hızda bir alet üretebilirim? ' sorusu, daha sonraysa cevabı geldi. 'Ne kadar az sürtünme o kadar çok hız' ben gerçekten çok zekiyim.

"Jarvis sürtünmeyi maximum derecede azalt"

"Sakıncası yoksa bir şey sorabilir miyim efendim? "

"Tabi ki"

"Siz yani zırhınız zaten uçuyor. Neden boş yere karadaki hızı artırıyoruz? "

"Havada ne kadar hızlıysam zeminde de en az o kadar hızlı olmak isterim. Ayrıca enerji bitince uçamam ama koşabilirim. Artık sürtünmeyi azaltmaya başla. "

"Tamam efendim. "

dedikten sonra hazırda olan bir zırh üzerinde sürtünmeyi azalttık. Şimdi sıradaysa en sevdiğim ve etrafı en batıran kısım: test

Zırhın içine girip test sürüşüne başladım. Zırh tam istediğim hızdaydı ama komutları tam yerinde veremiyordum. Yani benimde zırhla birlikte hızlanmam lazımdı. Daha çok test yapınca zırha uyum sağlayacağımı düşünerek saate baktım. Neredeyse gece yarısı olmuştu ve Pepper eve geldi.

"Ne zaman bu odadan çıkmayı düşünüyorsun? "

"Aslında hiçbir zaman. Öldüğümde de beni şuraya bir yere gömersiniz. " dedim her zamanki ukalalığımla.

"Off Tony off" diyerek merdivenlerden çıkmaya başladı.

"Fazla oflamak erken yaşlılığa sebep oluyormuş"dedim arkasından. Döndü ve somurtarak odasına doğru çıktı.

Bense her zamanki gibi çalışma odamda pratik yapmaya devam ettim.

***

Her zamanki gibi gözlerimi üzerinde test yaptığım zırhın içinde açtım ve bana günaydın diyen ilk isim yine Jarvis oldu. Neredeyse 72 saattir ne bir şey yiyor ne de içiyordum. Bu yüzden bugünlük kendime izin yapacağım.

Çalışma odamdan çıkıp Pepper'ın odasına gidecektim ki onun bu saatte işte olduğu aklıma geldi ve kahvaltıyı kendim yapmaya karar verdim.

New York caddesi neredeyse 3 haftadır sessizzdi ve bu sessizliğini koruyordu. Bende 3 haftadır çalışma odamda sabahlayıp arada bir Pepper'ın getirdiği yemekleri yiyordum.

Her zamanki kafeye geldiğimde müşterilerden çoğu yine etrafıma toplandı. Bir kaç postere imza attıktan sonra boş bir masaya geçip siparişimi verdim. Garson siparişi getirdiğinde kararımı değiştirdiğimi ve paket yapmasını söyledim. Çünkü etraftaki insanlar beni izliyordu ve ben bundan rahatsız olmaya başladım.

Paketi alır almaz kafeden ayrıldım ve telefonum çalmaya başladı. Arayan Natasha 'ydı. Halimi hatırımı sormayacağına göre görev vardı. Ben açlıktan ölmek üzereyken beni göreve mi çağıracaklardı? Bu sorunun cevabını öğrenmek için telefonumu açtım.

"Stark, hemen buraya gel. "

"Burası ?"

"Sence neresi olabilir? "

"Tabi ki de benim evim. "

"Doğru cevap. Oyalanmada gel. " diyip suratıma kapattı.Evimde o kadar güvenlik varken bunlar benden habersiz nasıl içeri girebiliyorlar?!

Paket yaptırdığım yemeğimi yolda yemeye karar verdim. Evde yiyemezdim. Çünkü beni bir görev bekliyordu.

Yol boyu dürümümü yediğimde eve ulaşabilmiştim. Kapıyı Clint açtı. Odaya geçtiğimde herkes çaresiz bir şekilde oturmuş beni bekliyordu. Söze Steve başladı

"Stark, geç otur şöyle sana anlatacaklarımız var. "

"Anlatın o zaman. " dedim koltuğa oturarak.

"Ama önce sakin ol. "

"Ben zaten sakinim. "

"Bak... "

Araya Nat karıştı.

"Pepper kaçırıldı. "

"Ne! " dedim şok geçirmiş bir şekilde.

"Hangi hain böyle bir şey yapar?! "

"Yelena. "

"Yelena? "

"Benimle aynı programda yetişmiş , baş düşmanım olan bir kaltak. "

"Senin düşmanın Pepper'dan ne ister?! "

"Pepper'la olan konuşmalarımızı... "

"Ne konuşması? "

"Aslında... "

"Lafı dolandırmada söyle! Ne konuşması? "

"Nick Fury bana sizleri ara sıra kontrol etmemi söyledi. Sen evden çıkmadığın için senin durumunu Pepper'dan öğreniyordum. Bu sıralar Pepper'la çok konuşunca onu en yakın arkadaşım sanmış. Yelena'nın asıl istediği benim. Pepper sadece bir araç olarak kullanılacak. Ona bir şey yapmaz. "

"Bu Yelena denen kadını nerde bulabilirim? "

"Bulabiliriz diyecektin herhalde.? "

Steve'e dönüp ters bir bakış attım. Nat:

"En son New York 'tan Los Angeles 'a doğru yola çıkmıştı. Orada onun bir evi var. Kesin şu an ordadır. "

"Herkese 15 dakika. Hazırlanın. "dedikten sonra çalışma odama gittim.

"Jarvis, üzerinde çalıştığımız zırhın enerjisi tam dolu mu? "

"Evet efendim. "

"Hazırla o zaman. "

"Ama daha tam uyum sağlayamadınız. "

"Merak etme. O sadece ihtiyacım olursa diye. Mark 42'yle gideceğim. "

"Peki efendim hazırlıyorum. "

Jarvis zırha ufak tefek boya detayları yapmaya başladı. Dış görünüş önemliydi sonuçta.masamın altındaki çantalardan birini alıp son zamanlarda hazırladığım etkili silahlardan çantaya doldurmaya başladım. Sonunda her şey hazırdı.

"Mark 42'yi gönder. " dedikten saniyeler sonra zırhın içerisindeydim. Yanıma daha sonra Steve geldi.

"Araba hazır. "

"Siz arabayla gidin. "

"Sen? "

"Ben demir adamım dostum belli olmuyor mu? " dedikten sonra Natasha'dan adresi aldım. Onlardan önce oraya varacağım gayet açıktı. Bu yüzden Yelena' nın işini kendi ellerimle halletmeyi planlıyordum.

Uzun bir yol beni bekliyor.