Keşke Hep Yıldızlara Baksak ♡ Anonim

2.4-Neden

Her karada yürüdüğümüzde ayak izimizin çıktığı zamanlarda bizden sonra bir başkasının gelip ayak izimizin üzerine basıyor mudur? Bizim izimizi bıraktığımız yerde kendi izini ortaya koyuyor mudur? Belki de yapmamız gereken biraz daha yavaş adımlardır, iz bırakmayan ya da çok büyük bir iz, kimsenin bozamayacağı sekilde...

Ne yapmam gerktiğini bilmiyordum, kafam çok karışmıştı bu bilinmezlikten nasıl kurtulabilirdim ki? Nasıl suçsuzları üzmeden herşeyi düzelte bilirdim ki? Ben suçlumuydum ki? Ben onun beni sevdigini bilmiyordum bilsem onu üzermiydim? Hayır tabiki üzmezdim ama ben o kadar çok seviyorum diye diye resmen gözümü mert haricinde kimseye çevirmemişim ama o benim tam önümdeymiş ben onu görememişim. Düşününce hersey daha çok çıkmaza giriyordu ama ben ne yapmam gerktiğini bilmiyordum.

Hâlâ Enes'e sarılmış bir şekilde ağlıyordum daha doğrusu ağlamam küçük küçük iç çekişlere dönüşmüştü.

"Daha iyimisin?" Diye sordu. Kafamı kaldırıp yüzüne bakmaya bile cesaretim yoktu, sanki bunu histemiş gibi eli çenemi buldu ve kibar bi şekilde kafamı kaldırdı ona bakmamı sağladı.

"Hm?" Diye bi ses çıkartı sorarcasına.
"Hm hm daha iyiyim" dedim derin bi nefes aldım verdiğimde yeni fark etmiştim birbirimize çok fazla yakındık kendimi biraz geriye çektim ve tekrar konuşmak için ağzımı açtım.

"Enes ben bilmiyordum yemin ederim senden de duygularındanda haberim yoktu, çok özür dilerim ne yapmam ne demem gerektiğini tam bilmiyorum ne kadar özür dilesemde bi işe yaramayacak" biraz durdum gözlerine baktım "Beni neden sevdin? Yani onca kişi var tonlarca benden güzel kız varken neden ben? Canını yakan birini neden sevmeye devam etin? Ya neden? Neden Enes neden kendine bunu yaptın?" Diye sordum çaresizce.

"Neden biliyormusun? Çünku sen masumsun çünkü sen safsın temizsin diğer kızları siktir et ben seni seviyorum diğer kızlardan banane umrumda mı sanıyorsun senin için acı çekmem evet umrumda senin hakında hersey benim umrumda sen acı çekme ben çekerim ya sen üzülme ben senin yerine üzülürüm, sen sakın ağlama ben senin yerine ağlarım. Ya Bahar sen izin ver ben senin sessizliğinde bile yanında olurum, sen iste ben ölene kadar yanından hiç ayrılmıyım ama iste peki Bahar ben soruyorum sana sen neden hiç sevgini hak etmeyen birini kendini yok edercesine seviyorsun? Yanlış anlama sevgini bende hak etmediğimi düşünüyorum." Dedi biraz durdu ardından "Beni neden görmedin Bahar oysaki biz aynıydık ben seni sevdim sen onu o bi başkasını ama en kötüsü ne biliyormusun senin sevdiğin kişi en azından biriyle mutlu olabildiği için seviniyorsun peki ya ben benim sevdiğim kız gözümün önünde yok oluyor ama ben hiç birşey yapamıyorum ve bu benim canımı ne kadar yakıyor biliyormusun?"dedi.

Sanki zaman durdu, zemin yok oldu ve ben kendimi koca bi kara delikten aşağı yuvarlanırken buldum. Ben onun canını çok yakmıştım onu çok üzmüstüm ama ben bilerek yapmadım ki, bilsem böyle olmazdı ki .

"Bilmiyorum ne demem ne yapmam gerek en ufak bi fikrim yok ben hâlâ soktayım." Dedim ardından "Enes" dedim. "Efendim?" Dedi. "Beni ne zamandan beri seviyorsun?" Diye sordum.

"9. Sınıfın başından beri." Dedi bana öyle bi bakıyordu ki sanki beni anlak beni sevdiğini göstermek ister gibi saatlerce oturup bakılacak gözleri vardı ama ayağa kalktım o da benimle beraber ayaklandı.

"Enes ben bilmiyorum özür dilerim çok özür dilerim" dedim ve hemen sırama geçip eşyalarımı aldım ve sınıftan çıktım Enes sadece baktı ne yapabilirdi ki.

Okuldan çıkıp bahçe kapısına baktım güvenlik vardı ondan dolayı gidip müdürden veya müdür yardımcısından izin almam lazımdı ve müdür yardımcısına gotmek daha mantıklıydı hem beni seviyordu.

Gidip izin alıp okuldan çıktım. Nereye gitiğimi bilmiyordum sadece yürüyordum bildigim sağa dönüyordum sola dönüyordum yürüyodum nerede olduğum nereye gitiğim pek önemli değildi. Peki yürüyünce yanlız kalınca içindeki acı azalıyormuydu? herşey daha kolay olurmuydu ki? onu unutabilirmiydim?

Hayır hiç sanmıyorum. O aslında hep benim hayatımda olucaktı beynimden hiç çıkmıyacaktı ama kalbimden çıkabilirdi demi? Peki ya kalbimden çıktığını düşünürken ya kalbimin en derinlerinde o sevgi veya aşk yaşamaya devam ederse? Peki ya ben bi gün Enes'yı gerçekten sevmek istersem sevemezmiydim? Sanırım hayır kalbimin derinlerinde hâlâ yaşayan bi sevgi varken ben kimseyi sevemezdim o benu unuturdu unutabilirdi dimi?

Unutması lazım beni sevmesin kimse beni sevmesin babam beni sevdimi hayır babasının gerçekten sevmediği biriyim ben o beni niye sevsin ki? Beni ben bile sevmezken hata kendimden nefret ederken o beni niye sevsin ki?

Ne kadar zamandır burdaydım bilmiyordum ama şu an bi bankta oturmuş denizi izliyordum üstünde küçük bi tekne hava kötüydü bundan dolayı dalgalarda şiddetliydi batmamak için uğraşıyordu bi an o kadar çok bu uğraş beni anımsatı ki.

Onun gözlerine bakmak çok güzeldi ama bu beni kocaman bi denizin tam ortasında küçücük bi teknede oturmuşum gibi hissettiriyordu onunla göz göze geldiğimizde en ufak bı tebesümü beni benden alıyor ben o denizde cenneti yaşıyordum resmen ama sonra ona bakıyordum o başkasına o başka bi kızla öpüşüyor gözümün önünde sonra birden her yer kararıyor hava buz gibi dalgalar öyle çok ki orda direniyorsun bi şekilde yaşıyorsun hoş buna yaşamak denirse seni o fırtınadan birinin kurtarmasını bekliyorsun kimse yok sonra biri gelip diyor ki başka bi erkek gelip seni kurtarıcak sen mutlu oluyorsun ama bi an da herşeu daha kötü oluyor herşey daha çok karışıyor.

Düşüncelere o kadar çok dalmıştım ki hiç birşeyi fark etmiyordum. Telefonum çalıyordu arayan annemdi hayır hayır nolur eve geç kalmış olmuyim nolur Allahım yalvarırım.

" A-alo anne" dedim titrek ve korkak bi tonda. "Nerdesin sen bu seni kaçıncı arayışım ya sen canına mı susadın ölmek mi istiyorsun? Bilmiyor musun sonunu kuraları?" Dedi "Anne özür dilerim okuldayım geliyorum hemen babam evde mi?" Dedim yine aynı ses tonuyla.

"Evet evde, gel eve gel görürsün" dedi ve birşey olucagı çok bariz bi şekilde belliydi.

♡♡♡

Bitiiiiii
Nasıldı?
Umarım beğenirsiniz