Draco elinde tuttugu yuzugu kabina tekrardan koydu ve kapagini kapatti.
Elinde duran kucuk kutuyu bir avuc topragin uzerine birakti.
D: Sevgilim
Draco gozlerinden akan yaslari durdurma gereksiniminde bile bulunmadan elini Harry'nin ismi kazili olan tasa dogru uzatti.
D: Senin icin supriz hazirladik sevgilim
O: Profesor
Draco eliyle Odric'i biraz geride tuttu. Daha sonrasinda diger eli ile boynunda asili olan kolyeyi avuclarinin icine aldi.
D: Ben sana kuzey yildizina olan hayranligimi anlattigim gunun ertesi sabahi bana almistin bu kolyeyi. Bu kolye gibi parladigimi ve bunu hak ettigimi soylemistin bana. Bense sana takmayacagimi soylemistim.
Draco elini topraga goturdu ve derin bir nefes aldi.
D: Yalan soyledim sevgilim. Kolyen her daim bendeydi. Her daim boynumdaydi. Bana seni hatirlatan seylerden sadece bir tanesiydi. Senden ayri dustugum zaman her sey bana seni hatirlatirdi. Fakat en cok da bu kolye
Draco kolyenin tekrardan boynuna dusmesine izin verdi.
D: Seni bu kadar gec bulmusken neden benden uzaklastin? Seni biraktigim gunlerin acisini mi cikariyorsun benden?
Draco gozlerini kapatti ve basini mezar tasinin ustune dayadi. Artik aglamasi kontrolden cikmisti.
D: Seni seviyorum sevgilim. Benimle evlenir misin?
