Pürüzlü geçen iki hikayenin bir Aşka dönüşümü romanı..
Bu kurguda yaşanılan olaylar yer, Zaman ve karakterler tamamen hayal ürünüdür!..
Kitabımın Bütün hakları bana aittir.
Kitabımın kopyalanması ve çalınması
Durumunda yasal işlemler başlatılacaktır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Seni görmek isteyen biri var" Eniştemin Sesini duymam ve Karşımdaki görüntüyü görmem bir oldu Moraran , yara bere içinde kalan yüzü İlk başta çıkaramadım Ama dikkatli bakınca bu sıfatın hangi Şahıs'a ait olduğu bariz bir şekilde ortaya çıktı.
Dün trende bana kötü olayı yaşatan adamdı Ne hakla buraya kadar gelmişti? Beni neden görmek istemişti? Ve beni nasıl bulmuştu? Bu sorular beynimin içinde birbiri ardına Tekrarlanıyor içimde ise büyük bir merak uyandırıyordu.
Enişteme göz ucuyla bakıp yüzündeki ifadeyi ölçtüm derin bir nefes alarak ileri doğru sert Adımlarla ilerledim adamın karşısında dik durarak hiddetli bir bakış attım kaşlarım çatık Gözlerimden ise ateş çıkarcasına adama Ürkütücü bakışlar atıyordum .
Adam ise bakışlarımdan korkmuş olacaktı ki Yutkundu ve yüzünü yere eğdi.
Titreyen dudaklarını aralayıp "üzgünüm,özür dilerim" Dedi gözlerini hala yerden ayırmıyordu.
"Bana yaklaşmaya çalışınca üzgün değildin ama " diye sordum kelimelerin üstüne basa basa.
Tekrardan yutkundu belli ki hazırlıklı değildi Söyleyeceklerimin karşısında ardından kafasını kaşıdı ve tekrardan konuşmaya başladı Kekeleyerek "söz veriyorum bir daha asla Yapmam"
Hali oldukça perişandı belli ki dersini Almıştı. Buna mutlu oldum ve mutluluğu içimde yaşadım çünkü yüzümde hala hiddetli bir tavır mevcuttu.
Gözlerimi kısıp meraklı bir hale bürünüp Başladım sorgulamaya "Sana bunu kim yaptı?" Neden ve nasıl yaptı? " "Ne zaman yaptı?"
Adamın karşına dikilip ellerimi belimde tutup Onu sorgu tufanına tuttum.
"Şşeyy bir adam yaptı" dedi kekeleyerek.. "Başka bir kadına daha dokundun mu ?" Diye sordum kaşlarımı daha fazla çatmış Ellerim yumruk şeklinde ve gözlerimden hala alev çıkacakmış gibi adamın ağzından korktuğum kelimeler çıkacak diye merakla bekliyordum.
Bir şey demedi mesela "hayır" demedi. Tekrardan yüzünü önüne eğdi daha fazla dayanamayarak koluna yapışıp "yapmadım desene be adam konuşsana!!" En son adama Saldırırken buldum kendimi sonra o adamı eniştemi ve kahveyi oracıkta bırakıp kendimi bilinmezlikler arasına salıp bilmediğim sokaklardan kimseyi görmeden yürümeye Başladım..
Sabah çıkarken havaya dikkat etmemiştim ama şuan Güneş etraftan çekilmiş gökyüzünü bulutlarla çevriliydi, masmavi değilde kapalı ve bunaltıcı bir hava gökte kendini gösteriyordu.
Ellerimi göğsümde birleştirdim üşümeye başlamıştım çünkü kahveden çıkarken de Üzerime bir şeyler almayı unutmuştum.
Ela renginde gözlerimin üzerinde kıvrımlı Perçemlerim rüzgarın esintisi ile sallanıyordu.
Nereye gittiğimi bilmeden öylece yürüdüm Kafamı kaldırıp etrafıma bakınmadan Dalmaya başladım her zaman ki gibi..
Bazen yorulursun ya da pes edersin. Hayatın önüne dizdiği türlü oyunlardan Zayıf düşüp yenilen taraf olursun Buna rağmen yaşamaya devam edersin canın acısada , canını acıtsalarda..
Hayat nedir yaşamak mıdır? Benim için öyle değildir.. benim için hayat Başlı başına acı çekmektir. Bunun başka açıklaması olamaz kendi benliğimde..
Hayatımın nerdeyse her döneminde Mutlaka içimi burkan olaylarla Karşı karşıya kalmışımdır işte bu sefer mutlu olacağım derken her şeyin tekrar mahvolmasından bıktım..
Yine ağlamalı yine üzülmeli bir gün beni esir aldı öylesine tükenmiş öylesine bitik bir hale bürünmüş bir ruha sahiptim.
Nereye gitsem acıları kendimle sürüklüyordum Peşimi bırakmıyordu ki. Yanımda sevdiklerimi De üzüyordu en çokta bu yakıyordu ya canımı..
Yağmurun şiddetli yağması ile kendime gelip düşüncelerimden arındım karşıma çıkan Bir okulun merdiven basamaklarını hızla çıkıp sığınmak için bir yer aradım demirli giriş kapısından geçtim kimsecikler gözükmüyordu içeri daldım .
saçlarım ıslanmıştı bile.. Soğuk havaya karşı hassas olduğum için hemen hastalığa yakalanıyordum şuan Hasta olmanın ne yeri ne de zamanıydı.
Üzerimde asker yeşili gömleğin düğmelerini Tek tek hızlı bir şekilde açıp kollarımdan da çıkarınca saçlarımı kurulamaya başladım neyseki üstüm fazla ıslanmamıştı gömleğimi çıkarınca üzerimde siyah bir atlet kaldı bu halimden pek Memnun kalmamıştım ama Böyle de kalmak zorundaydım.
Saçlarımı iyice kurulayıp loş ışığın altında okulun koridorunda yürümeye koyuldum Boş bir sınıf bulunca da bir sıraya geçip oturdum.
Bacağıma ağrılar girdi özellikle dizimde Canımı derinden acıtan bir acı belirdi Dokundum kanıyordu pantolonum açık renkte olduğu için belli olmaya başladı "Ben nerede yaralandım ki" diye düşündüm.
Ayağa kalkıp yürümeye başladım başım dönünce sıraya tutundum ardından Genç bir adam beni görür görmez yanıma koşarak "Hanım efendi iyi misiniz?" Diye sordu tedirgin bir şekilde.
Ben ise konuşacak durumda değildim bacağındaki ağrı vücuduma yayılınca Güçsüz bir şekilde bilincimi kaybedip Adamın ellerine düştüm..
Beyaz elbisemle bembeyaz güllerle çevrili olan yoldan dümdüz yürüyordum eğilip mis gibi kokan güllere bakıp sevdim.
Sonra ayağa kalktım ve yürümeye başladım bir şey farkettim yürüdükçe Geçtiğim yollarda duran güller soluyordu ve yerine siyah güller alıyordu durmaya çalışsam da çabalarımın sonucu başarısızdı her seferinde.
Yolun sonuna vardığımda üzerimdeki elbise de Kan izleri gördüm ellerim titremeye gözlerim ise dolmaya başladı.
Bir silah sesi duydum kulak zarlarımın patladığında yemin edebilirdim yere savruldum Ve ağzımdan kanlar akmaya başladı...
Ölüme mi gittim bilinmez belkide kurtulmuştum buda bilinmezdi Sonsuz bir bilinmezliğin ortasında kaldım..
