ÖZTÜRK AİLESİ (ABİLERİM) (texting)

On Beşinci Bölüm

Okula gitmek için Yamaç abimin arabasına bindik. Savaş'ı arayıp çoktan abimle geleceğimi söylemiştim. Normalde onu da okula götürürdük ama abiöşn konuşacağı şeyin özel olduğunu düşündüğüm için çok ısrar etmedim.
"Evet abi, seni dinliyorum."
"Bu aralar çok tenha yerlerde ya da geç saatlerde dışarda durmanı istemiyorum. Dışarı çıkacağın zaman da nerede olduğunu bize haber vermeni istiyorum."
"Çok saçma."
"Masal ben seni ne zaman böyle kısıtladım?"
"Hiçbir zaman. Saçma olan kısım da orası zaten."
"Demek ki bir sebebi var abicim. Çok sorgulama, her şey çözüme kavuştuğunda zaten hepinize anlatacağım. Senden istediğim şeyleri söyledim ve bunları da kısa bir süre için yapmanı istiyorum. Anlaştık mı?"

Kafamı onaylar anlamda salladım. Bu benimle konuşulan olayın Siraç abimin gizlediği şeyle ilgili olduğuna iddiaya girerim.
Okula geldiğimizde bizimkiler bahçede her zaman oturduğumuz bankta beni bekliyorlardı.
"Günaydın!" dedi Savaş.
"Günaydın, sınıfa çıkacağım ben. Geliyor musunuz?"

Birlikte sınıfa çıktığımızda sıramın üstünde yine bir kağıt buldum.

'Seni bulmaktan önce aramak isterim
Seni sevmekten önce anlamak isterim
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de
Sana hep hep yeniden başlamak isterim...'

Alıntılardan oluşan tam 4 kağıt. Ne yapacağım ben bunları, ne yapmamı bekliyor? Götüme mi so-

"Sıkmaya başladı artık ya!" dedi Savaş.
"Onun gevşek ağzını sıkmamız lazım her şeyden önce." dedim ben de. "Güzelim şiirleri kullandığı şeye bak delireceğim!"
Arabada konuşulanlardan dolayı zaten yeterince gergindim. Yetmiyor gibi bir de başımın belası gizli numara yazdı.

Bilinmeyen Numara
Buldum kim olduğunu

Masal
Kimmiş?

Bilinmeyen Numara
Okul çıkışı gençlik parkında buluşalım
Tek gel sizinkiler öğrenirse sana kızar

Masal
Enayi değilim tek geleceğim zaten

Bilinmeyen Numara
Gerginmişsin gibi geldi

Mesajı okuyup telefonu kenara koydum. Ve okulun çıkış zili çalana kadar sanki zaman ağır çekim işliyor gibiydi. Koşar adım okuldan çıkacakken,
"Beni beklesene!" diye seslendi Doğa arkamdan.
"Bugün bize gel. Arayacağım seni. Şimdi acelem var, öptüm." deyip parka koşmaya başladım.
Gittiğimde park bomboştu. Sadece birkaç küçük çocuk ve ailesi vardı. Bir süre bekledikten sonra parka adım atan kişiyle kalbim tekledi.

🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓

Eveeett, eğer burada kesmeseydim olmazdı

Tahmin belirtme butonu!!!