Boyutlar Arası Serüven - RowdyPunk Boys Maceraları

Brock Momo / Blaserk's son

 Brock pow: Selam, ben Brock, şu an 17 yaşındayım. Villetowns kahramanları olan Berserk ve Blake'in oğluyum. Kişiliğimi soracak olursanız aslında annemin erkek versiyonuyum diyebilirim, sadece babamın iyi olma dozunun bende onda biri falan vardır diyebilirim. RowdyPunk Boys'un kırmızı üyesiyim

Ciddi biriyim ama kuzenlerimleyken bu biraz imkansızlaşıyor, küçükken en kısaları ben olmam onlarla tartışmam dışında bir sorun yok. Hızlı düşünüp cevap verebilirim, sabırlı biriyim , ve açıkçası kızları pek sevdiğim söylenemez. Erkeklerle takılmayı daha çok seviyorum, kızlar benle aşk meşk olaylarını girmeye çalışır ama pek oralı olduğum söylenemez, sevdiğim tek bir kız var ve bu kızda olmasa kesinlikle hayatıma yalnız devam ederdim. Bu kız Brick amcanın kızı Bloom. Bu kıza küçüklüğümden beri takıntılıyımdır ama anca yüz verdi ne beklersin kız inadı ve nazı işte. 

Her neyse, özel hayatımdan bahsedecek olursam, annem beni aşırı fazla seviyor ve diğer kardeşlerime göre daha fazla övüyor nedeni ise ona benzemem, ve tabii bende bu sevgiden hiçbir zaman rahatsız olmadım küçükken tam bir ana kuzusuydum ama benimki biraz fazlaydı. Bu yüzden annem ben uyurken işlerine devam ederdi, çünkü uyanıkken onun peşinden ayrılmıyordum ki buda onun zaten hoşuna gidiyordu. En az abartılı bir şey bahsedecek olursam annem banyoya girdiğinde banyo kapısında oturur onun çıkmasını bekleyene kadar ağlardım. Bu yüzden babam beni sakinleştirmek için annemin yüzünün olduğu bir maske takar beni susturmaya ve beslemeye çalışırdı, ve diğer ihtiyaçlar. Annemin bana olan sevgisi babamın kıskanmasına neden oluyordu ve ben küçükken babam benle kavga ediyordu. 

Her akşam yataklarına gelip uyumam, annemin dibinden ayrılmamam ve başka şeyler, kıskanması için yeterde artardı ama ben küçük olduğum için anlamıyordum. Babam başarılarımıza sevinirdi ama desteklemeyi beceremezdi, ne zaman başarımdan bahsetsem bana ters köşe yapar moralimi bozardı, tabi bende duygusal olduğum için ağlardım ve annem bunun için babama kızardı. Bu yüzden babamla anlaşamazdım, ama babama olan sevgim değişmedi onu hala seviyorum.

Normal hayatımdan söz edecek olursam, hem kahramanlık hem okul hem de şarkıcılıkla uğraşıyorum, ve Villetownsda Bash amcanın ilk sıradaki grubuyuz, çünkü hem 4 kişiyiz hem de güç olarak başarılıyız. Liderliği ben üstlendim çünkü Bryson bunu en iyi benim yapabileceğime beni inandırmıştı bende şansımı denedim ve şu an takımın lideriyim. Notlarım kötü değil ama kötü notlarımda var maalesef, şarkıcılık mevzusuna gelecek olursam. Kuzenlerimle ilk müzik grubumuzu kurduğumuzda 14-15 yaşlarındaydık. Enstrüman bilgimiz benim yazdığım şarkılar, ve müzik bilgimiz vardı. Özellikle Blythe ablamın müzik kulağı vardı ve bize bu konuda yardım etmişti. İlk şarkımız beklediğimizden fazla dinlendi ve teklif geldiğinde tam bir grup olduk ve müzik maceramız başladı. Annem ve babam sanatçı kişiliğime inanamıyordu çünkü ikisindede sanat duygusu ve becerisi 0'dı. Resim, müzik ve dans ilgi alanımdı. Ama sadece ben değil , ikiz olan abim ve ablam ve en büyük ablamda da sanatçılık yönü vardı ve bu annemle babamı daha da hayrete düşürüyordu. Ve annemle babam arasında geçen bu diyaloğu hiç unutmam;

Blake: bizde sanat becerisi 0 bu çocuklarda nasıl bu beceri oluyor-3-...

Berserk: ben kendim sanat eseriyim sanatçı olmama gerek yok-3-

Blake:-3-...Woah...bu iyi di .d

Bu diyalogu hiç unutmam. Benim hakkımda daha çok şey merak ediyorsan lütfen belirt. Hoşça kal