Osmanlı oadişahları yemeğe çağırır,ama kimsenin evine yemeğe gitmezlermiş.bir gün birir abdülmecide gelmiş ve "efendim boğazda bir paşa var ona on kişi elli kişi yğz kişi gidin o hep hazırlıklıdır."demiş.abdülmecid merak etmiş ve saltanat kayığıyla gitmiş belki 40 tane koruması var.paşa aynen denildiği gibi hemen iftar sofrasına buyur etmiş,güzelce ağırlamış ve yemek bitmiş sıra hoşafa gelmiş.hoşaf,sade bir tabakta sunulmuş.abdülmecid yalıdan ayrılırken şöyle demiş "paşa her şey çok güzeldi ama en son hoşaf sunduğun tabaklar çok sadeydi bir misafire sunulacak gibi değildi."paşanın cevabı müthiş"efendim yaz gecesi hava sıcak hoşaflar ısınmasın diye buzdan yapılmış tabaklarla sunduk."bu cevap abdülmecidin çok hoşuna gider.artık yalıdan ayrılma vakti gelmiştir.abdülmecid kayığa binerken paşa elinde bir tepsiyle gelmiş.tepsinin içinde bir takım kağıtlar varmış.ve abdülmecide şöyle demiş"sizin diş kiranızı ödemeye gücümüz tetmez.bu tepside benim tüm varlığımın tapuları var."abdülmecid diş kirası karşısında çok şaşırır.aldım,kabul ettim ve geri verdim diyecektir.işte güzel bir iftar gecesi de böyle sonlanır.
आप पढ़ रहे हैं
Tarih aynası (tarihten kısa hikayeler)
बेतरतीबTarihte yaşanmış ve ilginizi çekecek hikayeler
