11|Koparılan yapraklar

2.9K 305 251
                                    

Oy ve yorum atmayı unutmayın, iyi günler dilerim.

Öpüldünüz.

Tanrım, beni yanına al yalvarırım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Tanrım, beni yanına al yalvarırım.

Güzel bir gecede huzurla öldür beni, sessiz ve yalnız öldür beni.

Ölüm bir meltemle gelsin, saçlarımdan okşasın ve yanına götürmek için özenle ruhumu alsın.

Nazikçe öldür beni, saçlarımı okşayarak ruhumu al benden çünkü insanlar acımasızca öldürüyorlar tanrım.

"Çık evden!" diye bağıran babama kırgın gözlerle baktım ve hızla çıktım, sokakta kovulan bir sokak kedisi gibiydim.

Saçlarım çekiştirildiği için uçlarında bir sızı yükseliyordu, gözyaşları ile lekelenmiş yüzümle arkama bakmadan koştum.

Eser'in kavgası bana patlamıştı, eve gittiğim andan itibaren kimse yüzüme bakmazken babam aniden saçlarımdan tutarak kapının önüne atmıştı beni.

İşte bu kadardı dünya ve mutluluk.

Ah, mutluluk ne kırılgan şeydi ama bak işte yine kırılmış kalbimle kaldım sokakta.

Koşmam bittiğinde nefes nefese durdum sokakta, işlek bir caddeye gelmiştim.

Cıvıl cıvıl ışıklı dükkanların aksine benim ışığım sönmüştü.

Ellerimi cebime sokarken hissettiğim soğukla titredim, alışkındım oysa ki ama yine kırgındım.

Kırgınlığım boğazımı tıkamıştı şimdi.

Yara bantlı ellerimi yumruk yapıp yütümeye başladım, sorunluydum işte.

Sevmiyorlardı beni, istemiyorlardı.

Gözüm kenarda duran bir antika dükkanına takıldığında oraya yürüdüm yavaş adımlarla.

Yorgundum, uykuluydum ve ölümü düşlüyordum.

Gündüz'ün ışıkları ile açan çiçektim ben ama yine yapraklarım koparılmıştı işte.

Özür dilerim, ölemediğim için.

Özür dilerim yetersizliğim için.

Özür dilerim.. her şey için.

Ölemeyecek kadar olan yorgunluğum, yataktan asla kalkmadığım için, yetersizliklerim için.

Dolan gözlerimi sildim, dışarda ağlamamalıydım.

En azından yalnız kalana kadar.

Antika dükkanına gittiğimde gördüğüm bileklik kısmına kaydı, aklıma Gündüz'ün cümlesi geldiğinde hafif bir tebessüm ettim.

Kaybolmuş| Aile (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin