Bölüm 1

197 6 0
                                    

Benim ilk hikayem inşallah güzel olur.

Annemin tatlı , narin , aynı zamanda da çok ince çok ince çıkan sesini kulağımda işitiyordum.Hemen suyu kapattım. Islak bedenimi banyo küvetinden çıkartıp havlumu vücuduma sardım. Çoğunluk zamanlarım da duşa girdiğimde yaklaşık iki saat yani ellerim, ayaklarım buruşana kadar çıkmazdım. Büyük bir olasılıkla da iki saatten fazla duştaydım, ve annem bu yüzden beni uyandırma gereğinde bulunmuştu.En çok da bana ait bir odanın içinde, kendime ayrılmış olan bir banyomun olmasıydı beni mutlu eden. Çok seviyordum odamı ve banyomu, sinema odasıyla bir olan abur cubur odasını da.Banyodan çıkıp odamın kapısını kapattım ve kendime iç çamaşırımı seçip giydikten sonra güzelce dişlerimi fırçaladım.Ve yine çok sevdiğim kıyafet dolabımın karşısına geçtim.nYarın okulun ilk günüydü ve ben hâlâ kendime okul forması almamıştım. O yüzden yarın yeni başlayacağım okula sivil gitmeyi planlıyordum. O yüzden şimdi de sabah için ne giyeceğimi dolabın karşısına geçmiş seçmeye çalışıyordum. Simsiyah ve kalçamı bayağı bir geçen uzun, düz siyah saçlara sahiptim.Gözlerim deniz mavisiydi. Bu yüzden dolabımdan yarın için kot desenli, masmavi, göbeği fazla olmasa da yine de çok açık olan bir bluz ve aşırı yırtık siyah bir kot pantolon seçtim. Bulüzümün üzerine deri ceketimi ve ayakkabı olarak da hafif dolgu topuk motorcu botlarımı da seçtikten sonra sıra telefonla oyalanmaya gelmişti. Nedense canım saçma saçma fotoğraflar çekinmek istiyordu. Telefonumu masamın bir kenarına koyup dolaptan pembe ayıcıklı pijama takımımı çıkarıp giydim.Saçlarımı düzgünce taradım ve düzleştirdim.Sonrada çok sevdiğim pufumun üstüne oturdum ve ağzımı ayıra ayıra fotoğraf çekindim.Tam 54 salakça poz. Uykum gelmişti.Yorgun olduğumdan yatağıma yerleştim.Ve gözlerimi sımsıkı kapattım.

RÜYA

"İmdat... imdat, yardım edin... Kimse yok mu ?"

"Benden kaçamayacaksın güzelim... benden kaçamayacaksın."

"Defol git hayatımdan ben sana ne yaptım ki?" Bağırarak koşuyordum. Hiç tanımadığım, bilmediğim bir caddenin ara sokağındaydım.Ve delicesine o lanet olası insandan kaçıyordum.Nefes nefese kalmıştım ki arkamda ki ses yenilendi : "Benden kaçamayacaksın elbet seni bir gün yakalayacağım ve o günü sana zehir edeceğim."

"Düş yakamdan artık seni lanet olası insan."

"Yakaladım işte seni." demesiyle ensemdeki eli hissettim.

"Lanet olsun... "

Ve işte rüyadan uyanmıştım.Ter içinde yatıyordum yatakta. Nefes nefese kalmıştım.Komidinimin üstündeki sürahiyle bardağa su doldurdum ve sanki günlerdir hiç su içmemişim gibi dolu bardağı hemen bitirdim.Ve gözlerimi bu sefer daha sıkı olmak üzere tekrar kapattım.

PİSKOPATIN GÜNLÜĞÜOù les histoires vivent. Découvrez maintenant