Bölüm 7: "Dur, Yanıma Öyle Yanaşma"

1.1K 107 198
                                    

Berk Baysal - Yaralarını Ben Sarayım

Çağrı'dan Zeyno'ya gelsin

medya* grup simgesi 

.

"Güzelsin ya elbet, eminim sen banasın"

"Güzelsin ya elbet, eminim sen banasın"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

 Çağrı Koçak'tan 

Aramayı sonlandırıp telefonu masaya bıraktım ve soluma dönerek dolaba ilerledim. Çift kapaklı tarafını açtığımda eğilip alt taraftaki pikeyi alarak doğruldum. 

Odadan çıkmak için arkamı dönerken gözüm yatağımda takılı kaldı. Onu buraya getirmeli miydim? Ama uyanabilirdi, uzun süredir uykusuz görünüyordu ve bu yüzden uyanmamasını, dinlenmesini istiyordum.

Ayrıca onu kucağıma alırsam kalp krizi geçirirdim. Dolayısıyla yere düşerdim, tabii benimle birlikte o da düşerdi ve sonuç itibariyle yine uyanmış olurdu. 

Adımlarımı kapıya yönlendirdiğimde masaya bıraktığım telefonu alarak odadan çıktım. Evin içi sıcak olmasına rağmen uyuduğu için üşüdüğünü düşünerek adımlarımı hızlandırdım. 

Koltuğa yaklaştığımda yine güzelliğine hazırlıksız yakalanarak adımlarım sendeledi. Sanırım sonsuza kadar onu gördüğümde böyle tepkiler verecektim.

Örtüyü üzerine örtmeden önce yaptığımın yanlış olduğunu bilerek onun uyurken fotoğrafını çektim. 

Uyurken çok güzel görünüyordu ve ben onu bir daha böyle göremeyeceğimin farkındaydım. 

Örtüyü yavaşça üstüne örttüğümde dudaklarından anlamsız birkaç mırıltı döküldü ve yanağının altına sıkıştırdığı ellerini çekti. Farkında olmayarak nefesimi tuttuğumda soluna dönerek sırtüstü uyumaya devam etti.

Sağ kolu koltuktan sarktığında uyuşmaması için yanına koyacaktım. Dirseğine yakın bir noktadan nazikçe tuttuğumda dikkatimi bileklerindeki belli belirsiz olan izler çekti. 

Elimi kaydırarak izlere getirdiğimde yapmamış olması için yaratıcıya yalvarmaya başladım. Baş parmağımla hafifçe izleri okşadığımda kıpırdandı ve bu yüzden parmaklarımı izlerin üstünden çekmek zorunda kaldım. Net olmayan kelimeler dudaklarından döküldüğünde anladığım tek kelime 'gelme.' oldu.

Sanki bana demiş gibi gerilediğimde bir süre huzursuz yüzünü izledim. Elimden bir şey gelmeyeceğini fark ettiğimde sağıma dönerek tekrar odama ilerlemeye başladım. 

Odaya girince kapıyı ardımdan hafif aralık kalacak şekilde kapatıp adımlarımı gardıroba yönelttim. Ceketlerimin asılı olduğu tarafın kapağını açtığımda geçen gün giydiğim ceketin cebinden sigara paketini ve çakmağı aldım. 

Peki Madem | ZeyÇağHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin