Sorun yok | kaeluc

11

lütfen bölümü begenmeyi ve birsuru yorum yapmayı unutma

beni kendine çeken kişi tartagliaydi. Ona çatık kaslarimi sunmuş ve ittirmeye çalışmıştım."tarta-" sözümü bitirmeden ağzımı kapattı. "aptal niye geldin diluc ile kalmaliydin." tartaglia da benim gibi sinirliydi ama neden? Onu korumaya gelmiştim biz arkadaştık arkadaşlar böyle yaparlar."burdan gitmelisin yoksa zhongli seni.." Childe çekildi ve ağzımdaki elini çekti. "Kaç çabuk"

"ne yani seni birakiyim mi? Oğlum adam seni yakaladı onun gotunde mi dolaşıyorsun köpek gibi" dediğim şey tartagliyayi sinirlendirmişti. "Git işte dilucun yanına geri dön zhongli diluc ile irtibata gecmiş diluc heryerde seni-" dedikleri ile sinirlenmiştim umrumdamiydi diluc sanki. tartagliyanin sözünü kestim ve sinirle konuştum. "Bu sikik işlerine beni bulaştırmicaktin childe kendi boklu gotunu kurtarırken benim gotum sikiliyor". Açıkçası yalan değildi..

tartaglianin ustundeki garip cuppeyi alıp kendi üzerime örttüm. "Birdaha karşıma çıkma dilucun yanına falan da gitmiyorum". Hızla ordan ayrıldım. gidebilicegim yerleri düşündüm. Diluc beni arıyorsa saklanabilicegim çok sınırlı yerler vardı. Ama umrumda değildi o kanlı kafa beni korkutamazdı, bu yüzden mondstadt'a gidicektim hemde jeanin yanına. Jeani sevmezdim ve bunu bütün mondstadt biliyordu diluc bile. bu yüzden onun yanına gidicektim. Eğer lisanın yanına gitseydim hemen bulurlardı beni.

***

Mondstadta geldiğimde gizlice etrafta dolaşıyordum amacım jeani bulmaktı ama hiçbir yerde yoktu. onu ararken tam karşımda dilucu görmem ile sıçtığımı hissetmiştim. Diluc yanımdan geçerken beni fark etmemişti, yada fark etmemiş gibi davranmişti sadece. Gözlerimin içine baktığına yemin edebilirdim ama sadece yanımdan geçip gitmişti. Bu iyiye işaret değildi birşeyin peşindeydi ve bu beni aşırı korkutmuştu

***

Jeane herşeyi anlatmiştim ve şu anda Jean ile amberin yanına gidiyorduk. Amber saklanmak için bana güzel bir yer bulabilirmiş guyya Jeane göre.

***

Cidden bir rezaletti Wangshu Inne gelmiştik jean ve amber gitmişlerdi yanlız bir şekilde etrafı dolaşiyordum. Asansöre binip yukarı çıktım. Burası bana huzur verirdi heleki akşamları daha güzeldi. İçeri girdim ve yukarıdaki balkona çıktım. Buranın manzarası cidden insanın huzurunu ikiye katlardı... Aşağıdan gelen sesler ile merdivenlerin oraya gittim sesler çok az geliyordu merdivenlerden gelen ayak sesleri ile gerildim. Önümde dikilen kişinin sadece ayaklarını görebiliyordum. Kadrajimdaki ayakkabılara dikkatlice baktım kafamı kaldırmaya korkmuştum bu tanıdık ayakkabılarin sahibinin kim olduğunu anlayınca. "Bana bak" Kalın ve gür sesi kulaklarımda yankılanıyordu, yavaşca kafamı kaldırdım "Neden burdasın" dedim sessizce hala gozlerim onunkilerle buluşmaya hazır değildi. "Benim olanı geri almak için" eliyle çenemi tuttu ve beni kendisine yaklaştırdı "benim olan elini kolunu sallayarak geziyormuş onu almaya geldim" Sırtımda hissetigim duvar, bana olan soğuk ama aslında sıcak ve yoğun bakişlari ona bağlanmami sağlıyordu "korkuyorum artık açiklanamayan davranişlardan bıktım neden böyle yapıyorsun geçen de-" koynumda hissetigim sıcaklık ile sözüm kesildi böyle birsey yapmasını beklemiyordum "dönelim" Kafamı olumsuz salladım ve geri çekildim "ezik gibi orda kalmaktansa kaçmak için diken üstünde durmayı yeğlerim" Hızla geri çekildim ve merdivenlere yürüdüm "senin iyiliğin için" Duyduğum ses, ardından  kafamda hissetigim büyük acı ile yere yığılmıştım. Son hissetigim şey kırmızı saçlarının yüzüme değmesi olmuştu

Bolum çok iyi olmadı mı sizce de😱😱😱